بر اثر دخالت‌های خانواده خانمم، زندگی ام بامشکل روبرو شده است. چگونه باید با این مشکل برخورد کرد؟

ازدواج و انتخاب همسر و پیوند زناشویی یکی از سنت‌های پرثمر الهی است. خداوند انسان را به گونه‌ای آفرید که بدون همسر ناقص است. انسان هر چه از نظر علم و ایمان و فضایل اخلاقی بالا رود، تا همسر اختیار نکند، به کمال مطلوب نمی‌رسد. هیچ چیز دیگر جای ازدواج و تشکیل خانواده را نمی‌گیرد. مرد برای زن و زن برای مرد آفریده شده است و این دو کاملاً نیازمند همدیگر هستند. نه زن می‌تواند بدون همسر زندگی معقول و آرامی داشته باشد و نه مرد بدون زن.
لذا اولا توجه داشته باشید این نعمت بزرگ برای شما فراهم شده است و شکر این موهبت الهی به این است که بتوانید آن را نگه داشته و از ثمره شیرینش بهره‌مند شوید. برای این که این کانون سراسر مهر و محبت و خوشی شده و از سستی یا خدای نکرده از فروپاشی آن جلوگیری شود، رعایت چند چیز لازم است.
1 - ابراز عشق و محبت نسبت به خانم خود. زن و شوهر دو رکن بزرگ خانواده هستند، لیکن مرد بدان جهت که سرپرست خانواده است، می‌تواند با تدبیرات عاقلانه خویش خانواده را به بهترین وجه اداره کند و اسباب خوش بختی و سعادت آنان را فراهم سازد و محیط خانه را همانند بهشت برین مرتب و منظم گرداند و همسرش را به صورت فرشته‌ای در آورد. مردی که بخواهد زن داری کند، باید اخلاق و روحیات همسرش را به دست آورد، تا بتواند در او نفوذ کرده و دلش را به دست آورد که به خانه و زوندگی دلگرم شده، از روی عشق و عاقه خانه داری کند. زن کانون محبت و یک موجود صد در صد عاطفه است. از وجودش مهر و محبت می‌بارد و حیات و زندگی او به عشق و علاقه بستگی دارد. می‌خواهد محبوب شوهرش باشد. ممکن است اظهار نکند، ولی هر چه محبوب‌تر باشد، شاداب‌تر خواهد بود. برای به دست آوردن محبوبیت تا سر حد فداکاری کوشش می‌کند. اگر بداند محبوب شوهر واقع نشده، خودش را شکست خورده و بی اثر پنداشته، دائماً پژمرده و افسرده خواهد بود. به همین خاطر بزرگ‌ترین رمز زن داری اظهار محبت و علاقه است، و بهترین کلید حل مشکلات زناشویی اظهارعشق و علاقه است.
اگر می‌خواهید پیوند زناشویی را استوار سازید، اگر می‌خواهید او را به خانه و زندگی دلگرم نمایید، اگر می‌خواهید او را نسبت به خودتان علاقه‌مند سازید، اگر می‌خواهید تا آخر عمر نسبت به شما وفادار باشد، بهترین راهش این است که تا می‌توانید نسبت به همسرتان اظهار عشق و علاقه کنید.
پیامبر اسلام(ص) فرمود: "هر چه ایمان انسان کامل‌تر باشد، به همسرش بیش‌تر اظهار محبت می‌کند".(1) نیز فرمود: "این سخن مرد که به همسرش می‌گوید: واقعاً تو را دوست دارم، هرگز از قلبس خارج نخواهد شد".(2)
امام صادق(ع) فرمود: "یکی از اخلاق پیامبران این است که نسبت به همسرانشان محبت دارند".(3)
باید توجه داشت که تنها محبت قلبی کافی نیست، بلکه لازم است صریحاً محبت را اظهار نمود. صریحاً به همسرتان اظهار محبت و عشق و علاقه کنید، زیرا یکی از چیزهایی که بانوان آن را فراموش نمی‌کنند، مهرورزی‌های واقعی است. وقتی شما همدیگر را از صمیم قلب دوست داشته باشید و دیدن یکدیگر برای تان لذت بخش باشد، تحمل مشکلات و حل آن بسیار آسان خواهد شد. بنابراین هر چه می‌توانید نسبت به خانمتان اظهار محبت و علاقه کنید که نتیجه اش صلح و صفا و صمیمیت خواهد بود. وقتی همسرتان با تمام وجود لمس کرد که شوهرش او را دوست دارد و علاقه‌مند به او است و خواهان سعادت او است، به زندگی خود بیش از هر چیز دیگری اهمیت داده و به حرف دیگران و دخالت‌های خانواده ترتیب اثر نمی‌دهد. وقتی آن‌ها دیدند دخالت‌هایشان بی اثر است، دست از کارشان خواهند کشید.
2 - در یک وقت مناسب این مطلب را با همسرتان در میان بگذارید که محیط خانه باید محیط صفا و محبت باشد، نه محیط کشمکش و بهانه جویی، و هر دو باید در جهت تأمین سعادت و خوش بختی زندگی مشترکمان تلاش کنیم و سعی کنیم زندگی را سراسر مهر و شیرینی کنیم. مگر نه این است که می‌خواهیم خوش بخت شویم؟ آیا خوش بختی در صلح و صفا است یا در درگیری و اختلاف که هم برای دنیا و هم برای آخرت زیان بار است؟ به او زبان خوش و منطقی بگویید که: من خواهان خوش بختی تو هستم و در این جهت تلاش می‌کنم. لذا به دخالت‌های بی جا و غیر منطقی ترتیب اثر نده. البته نه به این سخن که با کسی درگیر شود یا بی احترامی کند، زیرا این کار بسیار مضر است، بلکه با اخلاق خوش و ترتیب اثر ندادن عملی به دخالت‌ها، به آن‌ها بفهماند او زندگی خود را دوست دارد و به شوهرش علاقه دارد و از زندگی خود راضی است.
وقتی خانواده همسرتان این برخورد را از دخترشان دیدند، دست از کارشان بر می‌دارند، زیرا آنان در واقع خیر خواه شما هستند، لیکن خیال می‌کنند که با دخالتشان به شما خدمت می‌کنند.
3 - هم در خانه و هم نسبت به خانواده همسرت خوش اخلاق باش، زیرا چنانچه احسان و بخشش، محبت دیگران را جلب می‌کند، رفتار با اخلاق حسنه و خُلق و خوی نیک، محیت دیگران را جلب می‌کند. امام علی(ع) فرمود: "خوش رویی دام دوستی است".(4)
امام موسی بن جعفر(ع) فرمود: خوش خلقی خانه‌ها را آباد و روزی را فراوان می‌کند".(5) پیامبر اسلام(ص) فرمود: "خوش خلقی خیر دنیا و آخرت را با خود دارد".(6)
بدانید اگر با خانواده همسرتان با خوش اخلاقی برخورد نمایید و رابطه تان را با آنها قطع نکنید و با کمال حسن نیت به آن‌ها بفهمانید که آن‌ها را دوست دارید و همه تلاشتان برای خوش بختی دخترشان است، مسلما موثر خواهد بود و رفتارشان را عوض می‌کنند، زیرا آنان در واقع خواهان سعادت دخترشان هستند، لیکن راه صحیح را گم کرده‌اند. وقتی از شما غیر از اخلاقی نیک و رعایت ادب و احترام ندیدند، به طور طبیعی به اشتباهشان پی برده و تغییر رفتار خواهند داد.
4 - مطلقاً نباید نسبت به خانواده همسرتان کینه داشته باشید، زیرا کینه نسبت به دیگری از گناهان قلبی و انحراف‌های روانی است و کینه از جمله صفاتی است که در هر دلی جای گرفت، موجب شقاوت و محرومیت سعادت و خوش بختی در زندگی دنیا وآخرت خواهد شد. یکی از عوارض کینه این است که انسان را همدست شیطان می‌کند، زیرا خدا انسان‌ها را به دوستی و الفت و مهربانی نسبت به هم دعوت می‌کند و شیطان به درگیری و اختلاف دعوت می‌کند. کینه همواره انسان را به دشمنی و تلافی می‌خواند .
بنابراین همواره از در دوستی و آشتی وارد و به آنان بقبولان که تو هم جزء خانواده آن‌ها هستی و دخترشان را دوست دارد و برای زندگی همیشگی آن را انتخاب کرده‌ای. در این صورت موفق خواهی شد.
5 - از ته دل باور کنید آن چه دین و اسلام درباره خوش خلقی و محبت به همسر و سلامت قلب و نبودن کینه در قلب و روابط حسنه با مردم خصوصاً با فامیل دستور داده، صدردرصد به نفع انسان است و اگر انسان به حرف خدا گوش دهد، در دنیا و آخرت خوش بخت می‌شود. وقتی این را از عمق جان پذیرفتید عمل به آن آسان خواهد شد.
پی نوشت:
1 - ابراهیم امینی، آئین همسر داری، ص 204.
2 - همان.
3 - همان.
4 - مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ماده خوش رویی.
5 - همان.
6 - همان.
www.morsalat.com