دربارة سؤال، نکاتی قابل تأمل است:
1. مداخله نکردن زیاد در امور جزئی داخل منزل، که تدبیر و سامان بخشی بدان‌ها بر عهده زن گذاشته شده است.
2. ترک مطلق مناظره و مشاجره لفظی که درهم شکننده شخصیت انسان و تشدید کننده کدورت‌هاست.
3. جایگزین کردن توصیه‌های منطقی و همراه با عطوفت به جای نزاع لفظی اشاره شده در بند قبل.
4. تغافل و ندیده انگاری در بسیاری از موارد که به گمان ما تخلّفی است که از همسرمان سرزده است.
در مجموع می‌توان گفت بهره‌گیری از راهکارهایی که شخصیت مرد را در همه حال حفظ کند، از مهمترین شاخصه‌های موفقیت او در عرصه زندگی خانوادگی است. مرد، رئیس و مدیر خانواده است. یک مدیر موفق در قلمرو اندیشه اسلامی، آن است که بر دل‌ها حکومت کند. راه کلّی شکار دل‌ِ همسر هم، محبت به اوست. این محبت گاهی با الفاظ خاص به او القا می‌شود; آن گونه که در روایات بدان تصریح شده است. زمانی نیز در پرتو پالایش کاستیهایی است که در او وجود دارد. زدودن این نارسائیها نیازمند به تدبیرهای ظریفی است که از سوی مرد اعمال می‌گردد که به اشکال گوناگون تذکر به جا و به موقع، فهماندن با نگاه در برخی موارد، و... در مجموع رهبری صحیح و معقول آن در ساختاری تربیتی است.
درست است که مرد مدیر زندگی است ولی باید توجه داشت که زندگی زناشویی یک اداره نیست که افراد آن فقط ملزم به رعایت قوانین اداری هستند بلکه زندگی باید کانون محبت، صمیمیت و عشق باشد آنگاه رعایت حقوق در چینن شرایطی هم راحت تر انجام می گیرد و هم از حالت خشک اداری خارج می شود و رنگ عاطفی بخود می گیرد.
www.morsalat.com
