کودکان
چگونه والدین می توانند به شناخت رفتاری درستی از کودکان برسند؟
آنچه در مورد دوران بچه داری و تربیت فرزند جای افسوس دارد، آن است که بچه داری وظیفه و شغلی موقتی است. روزهای فعال و پر مسئولیت ما به عنوان پدر و مادر برای تربیت، نگهداری و مراقبت از فرزند در حال شمارش معکوس است. برای شما چطور؟ چقدر از روزهای شیرین بچه داری‌تان باقی مانده است؟ فرض کنید کوچکترین فرزند شما پنج ساله است و تقریباً در 18 سالگی زندگی مستقلی را شروع خواهد کرد. بنابراین شما فقط 13 سال یا 156 ماه یا 4745 روز وقت دارید! این زمان مثل برق خواهد گذشت و پیش از این که خود متوجه شوید شغل شما در زمینه بچه داری به پایان خواهد رسید. این آگاهی موجب می شود ما پدر و مادرها بر عملکرد و رفتار خود نسبت به فرزندمان بازبینی و دقت نظر داشته باشیم. شما به عنوان پدر و مادر چگونه رفتار می کنید؟ همه ما کوچکترین رفتار فرزندمان را به دقت مورد بررسی قرار می دهیم، حال آنکه معمولاً رفتارها و برخوردهای خود را در نظر نداریم؛ اما چرا از دید فرزندان به رفتار خود نگاه نمی کنیم؟ صد هزار کودک را مورد تحقیق قرار داده و از آنان سؤال کردیم که از والدین خود چه انتظاراتی دارند؟ هشت پاسخ مشترک این کودکان را برگزیده‌ایم که به ذکر آنها می پردازیم. شما نیز می توانید در هر یک از این موارد با ما همراه باشید و رفتارهای خود را مورد ارزیابی قرار دهید. به فرزندتان به عنوان یک پازل ناتمام بنگرید و به جای آنکه قسمت‌های خالی و کامل نشدهِ این پازل را مورد توجه قرار دهید، بخش‌های کامل شدهِ زیبای آن را در نظر بگیرید. لیستی از نقاط قوت او در ذهن داشته باشید و در فرصت‌های مناسب آنها را بیان کنید. 1. فرزندان والدینی می خواهند که در حضور آنان با یکدیگر مشاجره و دعوا نکنند. از آنجا که بچه‌ها بیشتر تمایل دارند به آنچه پدر و مادر انجام می دهند عمل کنند و نه ضرورتاً آنچه که والدین می گویند، بنابراین بیشتر در جست و جوی الگویی عینی و عملی برای رفتار خود هستند. شما چگونه اختلاف نظرتان را با دیگران حل می کنید؟ آیا قادرید بدون پرخاش و حمله به شخصی دیگر یا بدون دفاع از خویش، عدم توافق و رضایت خود از دیگران را بروز دهید؟ مسلماً در این صورت فرزند شما می آموزد که عصبانیت خود را کنترل و مشاجرات و اختلاف نظر خود با دیگران را به مثبت ترین و بهترین شیوه حل کند. 2. فرزندان والدینی می خواهند که تمام اعضای خانواده را به یک چشم بنگرند و بین آنها تبعیض قائل نشوند. البته رعایت مساوات بین فرزندان به این معنا نیست که دقیقاً در مورد همه فرزندان باید واکنش یکسان داشت، زیرا هر بچه ای شخصیتی منحصربه فرد دارد، اما تک تک آنها به یک نسبت به عشق و درک پدر و مادر نیاز دارند. ارتباط خود با هر یک از فرزندانتان را ارزیابی کنید. 3. فرزندان والدینی می خواهند که صادق و درستکار باشند؛ پدر یا مادری که با اشاره به فرزند خود می گوید به کسی که پشت تلفن است بگو من نیستم ، ممکن است متوجه نباشد که چه چیزی را به فرزند خود آموزش می دهد. 4.فرزندان والدینی می خواهند که نسبت به دیگران شکیبا و بردبارند؛ وقتی پدر و مادر از کارهای نادرست دیگران چشم پوشی می کنند و شکیبایی و گذشت از خود نشان می دهند، فرزندان می آموزند نسبت به افرادی که با آنها اختلاف سلیقه و تفاوت دارند صبور باشند. شما چگونه به فرزند خود صبر و بردباری می آموزید؟ 5. فرزندان والدینی می خواهند که از آمدن دوستان فرزندشان به خانه استقبال کنند؛ اگر دوستان فرزندتان در خانه شما جمع شوند، در آن صورت خواهید دانست که او با چه افرادی رفت و آمد و معاشرت دارد. اگر پذیرای دوستان فرزند خود باشید در آن صورت در مورد آنها شناخت پیدا خواهید کرد. 6. فرزندان والدینی می خواهند که با فرزند خود رابطه روحی و عاطفی برقرار کنند؛ پدر و مادری که سعی کرده‌اند از کودکی فرزند با وی رابطه مستحکم و عمیق روحی داشته باشند، در بزرگسالی فرزند نیز تأثیرگذاری بیشتری بر وی خواهند داشت. شما چگونه می توانید چنین روابطی را در خانوادهِ خود برقرار کنید؟ 7. فرزندان والدینی می خواهند که پاسخگوی سؤالات بچه ها باشند؛ آیا تا به حال چنین گناهی را مرتکب شده‌اید که به فرزند خود بگویید: حالا سرم شلوغه، بگذار بعداً راجع به این موضوع با هم صحبت می کنیم و آن بعداً هرگز پیش نیامده باشد؟! امروز و حالا برای پاسخگویی به سؤالات فرزند خود وقت بگذارید؛ و هنگامی که پاسخ سؤالات را نمی دانید سعی کنید در یافتن پاسخ او را یاری دهید. عصبانیت خود را کنترل و مشاجرات و اختلاف نظر خود با دیگران را به مثبت ترین و بهترین شیوه حل کند. 8. فرزندان والدینی می خواهند که در صورت لزوم فرزندان را تربیت کنند؛ اما نه در حضور دیگران و به خصوص دوستان آنان. جای تعجب است که بچه‌ها خود نیز خواهان قید و بند هستند، اما از آنها توقع نداشته باشید همیشه داوطلب تنبیه و گوشزد شما باشند. والدینی باشید که به جای در نظر گرفتن نقاط ضعف، بر جنبه‌های مثبت فرزند خود تکیه کنند؛ به فرزندتان به عنوان یک پازل ناتمام بنگرید و به جای آنکه قسمت‌های خالی و کامل نشدهِ این پازل را مورد توجه قرار دهید، بخش‌های کامل شدهِ زیبای آن را در نظر بگیرید. لیستی از نقاط قوت او در ذهن داشته باشید و در فرصت‌های مناسب آنها را بیان کنید. چگونه خود را ارزیابی می کنید؟ به هر حال امیدواریم نکات ذکرشده را در تربیت فرزندان دلبندتان رعایت کنید و با بررسی رفتار خود در جایگاه والدین، بهترین شیوه را در برخورد با آنان در پیش بگیرید. www.eporsesh.com
آنچه در مورد دوران بچه داری و تربیت فرزند جای افسوس دارد، آن است که بچه داری وظیفه و شغلی موقتی است. روزهای فعال و پر مسئولیت ما به عنوان پدر و مادر برای تربیت، نگهداری و مراقبت از فرزند در حال شمارش معکوس است. برای شما چطور؟ چقدر از روزهای شیرین بچه داری‌تان باقی مانده است؟ فرض کنید کوچکترین فرزند شما پنج ساله است و تقریباً در 18 سالگی زندگی مستقلی را شروع خواهد کرد. بنابراین شما فقط 13 سال یا 156 ماه یا 4745 روز وقت دارید! این زمان مثل برق خواهد گذشت و پیش از این که خود متوجه شوید شغل شما در زمینه بچه داری به پایان خواهد رسید. این آگاهی موجب می شود ما پدر و مادرها بر عملکرد و رفتار خود نسبت به فرزندمان بازبینی و دقت نظر داشته باشیم. شما به عنوان پدر و مادر چگونه رفتار می کنید؟ همه ما کوچکترین رفتار فرزندمان را به دقت مورد بررسی قرار می دهیم، حال آنکه معمولاً رفتارها و برخوردهای خود را در نظر نداریم؛ اما چرا از دید فرزندان به رفتار خود نگاه نمی کنیم؟ صد هزار کودک را مورد تحقیق قرار داده و از آنان سؤال کردیم که از والدین خود چه انتظاراتی دارند؟ هشت پاسخ مشترک این کودکان را برگزیده‌ایم که به ذکر آنها می پردازیم. شما نیز می توانید در هر یک از این موارد با ما همراه باشید و رفتارهای خود را مورد ارزیابی قرار دهید. به فرزندتان به عنوان یک پازل ناتمام بنگرید و به جای آنکه قسمت‌های خالی و کامل نشدهِ این پازل را مورد توجه قرار دهید، بخش‌های کامل شدهِ زیبای آن را در نظر بگیرید. لیستی از نقاط قوت او در ذهن داشته باشید و در فرصت‌های مناسب آنها را بیان کنید. 1. فرزندان والدینی می خواهند که در حضور آنان با یکدیگر مشاجره و دعوا نکنند. از آنجا که بچه‌ها بیشتر تمایل دارند به آنچه پدر و مادر انجام می دهند عمل کنند و نه ضرورتاً آنچه که والدین می گویند، بنابراین بیشتر در جست و جوی الگویی عینی و عملی برای رفتار خود هستند. شما چگونه اختلاف نظرتان را با دیگران حل می کنید؟ آیا قادرید بدون پرخاش و حمله به شخصی دیگر یا بدون دفاع از خویش، عدم توافق و رضایت خود از دیگران را بروز دهید؟ مسلماً در این صورت فرزند شما می آموزد که عصبانیت خود را کنترل و مشاجرات و اختلاف نظر خود با دیگران را به مثبت ترین و بهترین شیوه حل کند. 2. فرزندان والدینی می خواهند که تمام اعضای خانواده را به یک چشم بنگرند و بین آنها تبعیض قائل نشوند. البته رعایت مساوات بین فرزندان به این معنا نیست که دقیقاً در مورد همه فرزندان باید واکنش یکسان داشت، زیرا هر بچه ای شخصیتی منحصربه فرد دارد، اما تک تک آنها به یک نسبت به عشق و درک پدر و مادر نیاز دارند. ارتباط خود با هر یک از فرزندانتان را ارزیابی کنید. 3. فرزندان والدینی می خواهند که صادق و درستکار باشند؛ پدر یا مادری که با اشاره به فرزند خود می گوید به کسی که پشت تلفن است بگو من نیستم ، ممکن است متوجه نباشد که چه چیزی را به فرزند خود آموزش می دهد. 4.فرزندان والدینی می خواهند که نسبت به دیگران شکیبا و بردبارند؛ وقتی پدر و مادر از کارهای نادرست دیگران چشم پوشی می کنند و شکیبایی و گذشت از خود نشان می دهند، فرزندان می آموزند نسبت به افرادی که با آنها اختلاف سلیقه و تفاوت دارند صبور باشند. شما چگونه به فرزند خود صبر و بردباری می آموزید؟ 5. فرزندان والدینی می خواهند که از آمدن دوستان فرزندشان به خانه استقبال کنند؛ اگر دوستان فرزندتان در خانه شما جمع شوند، در آن صورت خواهید دانست که او با چه افرادی رفت و آمد و معاشرت دارد. اگر پذیرای دوستان فرزند خود باشید در آن صورت در مورد آنها شناخت پیدا خواهید کرد. 6. فرزندان والدینی می خواهند که با فرزند خود رابطه روحی و عاطفی برقرار کنند؛ پدر و مادری که سعی کرده‌اند از کودکی فرزند با وی رابطه مستحکم و عمیق روحی داشته باشند، در بزرگسالی فرزند نیز تأثیرگذاری بیشتری بر وی خواهند داشت. شما چگونه می توانید چنین روابطی را در خانوادهِ خود برقرار کنید؟ 7. فرزندان والدینی می خواهند که پاسخگوی سؤالات بچه ها باشند؛ آیا تا به حال چنین گناهی را مرتکب شده‌اید که به فرزند خود بگویید: حالا سرم شلوغه، بگذار بعداً راجع به این موضوع با هم صحبت می کنیم و آن بعداً هرگز پیش نیامده باشد؟! امروز و حالا برای پاسخگویی به سؤالات فرزند خود وقت بگذارید؛ و هنگامی که پاسخ سؤالات را نمی دانید سعی کنید در یافتن پاسخ او را یاری دهید. عصبانیت خود را کنترل و مشاجرات و اختلاف نظر خود با دیگران را به مثبت ترین و بهترین شیوه حل کند. 8. فرزندان والدینی می خواهند که در صورت لزوم فرزندان را تربیت کنند؛ اما نه در حضور دیگران و به خصوص دوستان آنان. جای تعجب است که بچه‌ها خود نیز خواهان قید و بند هستند، اما از آنها توقع نداشته باشید همیشه داوطلب تنبیه و گوشزد شما باشند. والدینی باشید که به جای در نظر گرفتن نقاط ضعف، بر جنبه‌های مثبت فرزند خود تکیه کنند؛ به فرزندتان به عنوان یک پازل ناتمام بنگرید و به جای آنکه قسمت‌های خالی و کامل نشدهِ این پازل را مورد توجه قرار دهید، بخش‌های کامل شدهِ زیبای آن را در نظر بگیرید. لیستی از نقاط قوت او در ذهن داشته باشید و در فرصت‌های مناسب آنها را بیان کنید. چگونه خود را ارزیابی می کنید؟ به هر حال امیدواریم نکات ذکرشده را در تربیت فرزندان دلبندتان رعایت کنید و با بررسی رفتار خود در جایگاه والدین، بهترین شیوه را در برخورد با آنان در پیش بگیرید. www.eporsesh.com
پاسخ:
آنچه در مورد دوران بچه داری و تربیت فرزند جای افسوس دارد، آن است که بچه داری وظیفه و شغلی موقتی است. روزهای فعال و پر مسئولیت ما به عنوان پدر و مادر برای تربیت، نگهداری و مراقبت از فرزند در حال شمارش معکوس است. برای شما چطور؟ چقدر از روزهای شیرین بچه داری‌تان باقی مانده است؟
فرض کنید کوچکترین فرزند شما پنج ساله است و تقریباً در 18 سالگی زندگی مستقلی را شروع خواهد کرد. بنابراین شما فقط 13 سال یا 156 ماه یا 4745 روز وقت دارید! این زمان مثل برق خواهد گذشت و پیش از این که خود متوجه شوید شغل شما در زمینه بچه داری به پایان خواهد رسید. این آگاهی موجب می شود ما پدر و مادرها بر عملکرد و رفتار خود نسبت به فرزندمان بازبینی و دقت نظر داشته باشیم. شما به عنوان پدر و مادر چگونه رفتار می کنید؟
همه ما کوچکترین رفتار فرزندمان را به دقت مورد بررسی قرار می دهیم، حال آنکه معمولاً رفتارها و برخوردهای خود را در نظر نداریم؛ اما چرا از دید فرزندان به رفتار خود نگاه نمی کنیم؟ صد هزار کودک را مورد تحقیق قرار داده و از آنان سؤال کردیم که از والدین خود چه انتظاراتی دارند؟ هشت پاسخ مشترک این کودکان را برگزیده‌ایم که به ذکر آنها می پردازیم. شما نیز می توانید در هر یک از این موارد با ما همراه باشید و رفتارهای خود را مورد ارزیابی قرار دهید.
به فرزندتان به عنوان یک پازل ناتمام بنگرید و به جای آنکه قسمت‌های خالی و کامل نشدهِ این پازل را مورد توجه قرار دهید، بخش‌های کامل شدهِ زیبای آن را در نظر بگیرید. لیستی از نقاط قوت او در ذهن داشته باشید و در فرصت‌های مناسب آنها را بیان کنید.
1. فرزندان والدینی می خواهند که در حضور آنان با یکدیگر مشاجره و دعوا نکنند. از آنجا که بچه‌ها بیشتر تمایل دارند به آنچه پدر و مادر انجام می دهند عمل کنند و نه ضرورتاً آنچه که والدین می گویند، بنابراین بیشتر در جست و جوی الگویی عینی و عملی برای رفتار خود هستند. شما چگونه اختلاف نظرتان را با دیگران حل می کنید؟ آیا قادرید بدون پرخاش و حمله به شخصی دیگر یا بدون دفاع از خویش، عدم توافق و رضایت خود از دیگران را بروز دهید؟ مسلماً در این صورت فرزند شما می آموزد که عصبانیت خود را کنترل و مشاجرات و اختلاف نظر خود با دیگران را به مثبت ترین و بهترین شیوه حل کند.
2. فرزندان والدینی می خواهند که تمام اعضای خانواده را به یک چشم بنگرند و بین آنها تبعیض قائل نشوند. البته رعایت مساوات بین فرزندان به این معنا نیست که دقیقاً در مورد همه فرزندان باید واکنش یکسان داشت، زیرا هر بچه ای شخصیتی منحصربه فرد دارد، اما تک تک آنها به یک نسبت به عشق و درک پدر و مادر نیاز دارند. ارتباط خود با هر یک از فرزندانتان را ارزیابی کنید.
3. فرزندان والدینی می خواهند که صادق و درستکار باشند؛ پدر یا مادری که با اشاره به فرزند خود می گوید به کسی که پشت تلفن است بگو من نیستم ، ممکن است متوجه نباشد که چه چیزی را به فرزند خود آموزش می دهد.
4.فرزندان والدینی می خواهند که نسبت به دیگران شکیبا و بردبارند؛ وقتی پدر و مادر از کارهای نادرست دیگران چشم پوشی می کنند و شکیبایی و گذشت از خود نشان می دهند، فرزندان می آموزند نسبت به افرادی که با آنها اختلاف سلیقه و تفاوت دارند صبور باشند. شما چگونه به فرزند خود صبر و بردباری می آموزید؟
5. فرزندان والدینی می خواهند که از آمدن دوستان فرزندشان به خانه استقبال کنند؛ اگر دوستان فرزندتان در خانه شما جمع شوند، در آن صورت خواهید دانست که او با چه افرادی رفت و آمد و معاشرت دارد. اگر پذیرای دوستان فرزند خود باشید در آن صورت در مورد آنها شناخت پیدا خواهید کرد.
6. فرزندان والدینی می خواهند که با فرزند خود رابطه روحی و عاطفی برقرار کنند؛ پدر و مادری که سعی کرده‌اند از کودکی فرزند با وی رابطه مستحکم و عمیق روحی داشته باشند، در بزرگسالی فرزند نیز تأثیرگذاری بیشتری بر وی خواهند داشت. شما چگونه می توانید چنین روابطی را در خانوادهِ خود برقرار کنید؟
7. فرزندان والدینی می خواهند که پاسخگوی سؤالات بچه ها باشند؛ آیا تا به حال چنین گناهی را مرتکب شده‌اید که به فرزند خود بگویید: حالا سرم شلوغه، بگذار بعداً راجع به این موضوع با هم صحبت می کنیم و آن بعداً هرگز پیش نیامده باشد؟! امروز و حالا برای پاسخگویی به سؤالات فرزند خود وقت بگذارید؛ و هنگامی که پاسخ سؤالات را نمی دانید سعی کنید در یافتن پاسخ او را یاری دهید.
عصبانیت خود را کنترل و مشاجرات و اختلاف نظر خود با دیگران را به مثبت ترین و بهترین شیوه حل کند.
8. فرزندان والدینی می خواهند که در صورت لزوم فرزندان را تربیت کنند؛ اما نه در حضور دیگران و به خصوص دوستان آنان. جای تعجب است که بچه‌ها خود نیز خواهان قید و بند هستند، اما از آنها توقع نداشته باشید همیشه داوطلب تنبیه و گوشزد شما باشند. والدینی باشید که به جای در نظر گرفتن نقاط ضعف، بر جنبه‌های مثبت فرزند خود تکیه کنند؛ به فرزندتان به عنوان یک پازل ناتمام بنگرید و به جای آنکه قسمت‌های خالی و کامل نشدهِ این پازل را مورد توجه قرار دهید، بخش‌های کامل شدهِ زیبای آن را در نظر بگیرید. لیستی از نقاط قوت او در ذهن داشته باشید و در فرصت‌های مناسب آنها را بیان کنید.
چگونه خود را ارزیابی می کنید؟ به هر حال امیدواریم نکات ذکرشده را در تربیت فرزندان دلبندتان رعایت کنید و با بررسی رفتار خود در جایگاه والدین، بهترین شیوه را در برخورد با آنان در پیش بگیرید.
www.eporsesh.com
- [سایر] والدین چگونه ازناهنجاریهای رفتاری کودکان در آینده جلوگیری نمایند؟
- [سایر] تأثیر امر و نهی و تناقضات رفتاری والدین بر کودکان چیست؟
- [سایر] همسر من، بازی والدین با کودکان را رفتاری نابخردانه و باعث کسر شأن آن دو میداند. آیا این اندیشه درست است؟
- [سایر] نقش الگوهای رفتاری در تربیت کودکان و نوجوانان چیست؟
- [سایر] شیوه مناسب برخورد والدین با کودکان چیست؟
- [سایر] کلیدهای والدین برای تربیت موفق کودکان چیست؟
- [سایر] شیوه برخورد ومدیریت صحیح والدین باسؤالات کودکان چیست؟
- [سایر] در مقابل رقابت طلبی کودکان وظیفه والدین چیست؟
- [سایر] کلیدهای موفق والدین برای تربیت موفق کودکان چیست؟
- [سایر] دانایی والدین چه نقشی در تربیت بهتر کودکان دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] چنانچه رکوع را به نحو غیر معمول بجا آورد، مثلاً به چپ یا راست خم شود، اگرچه دستهای او به زانو برسند، صحیح نیست.
- [آیت الله اردبیلی] زکات شتر، گاو و گوسفندهایی که به مقدار نصاب برسند واجب است، چه همه آنها نر باشند یا ماده، یا بعضی نر باشند و بعضی ماده.
- [آیت الله سیستانی] گچ و آهک بنابر احتیاط لازم حکم معدن بر آنها جاری است ، پس اگر به حد نصاب برسند ، باید خمس آنها را بدون اخراج مؤنه سال بدهد .
- [آیت الله مکارم شیرازی] حکم مسأله سابق درباره کسانی است که در میدان جنگ کشته شده باشند، یعنی پیش از آن که مسلمانان به او برسند جان داده است، اما اگر به او برسند و زنده باشد، یا به صورت مجروح او را از میدان جنگ خارج سازند و در بیمارستان یا غیر آن از دنیا برود، گرچه ثواب شهیدان را دارد ولی حکم فوق شامل حال آنها نمی شود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگرباز، یا حیوان دیگری غیر سگ شکاری، حیوانی را شکار کند، آن شکار حلال نیست ولی اگر وقتی برسند که حیوان زنده باشد و به دستوری که در شرع معیّن شده سر آن را ببرند، حلال است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر باز یا حیوان دیگری غیر سگ شکاری حیوانی را شکار کند، آن شکار حلال نیست ولی اگر وقتی برسند که حیوان زنده باشد و به دستوری که در شرع معین شده سر آن را ببرند حلال است. صید ماهی
- [آیت الله نوری همدانی] زکوه گندم و جو و خرما و کشمش وقتی واجب می شود که به مقدار نصاب برسند و نصاب آنها 288 من تبریز و 45 مثقال کم است که 207/847 کیلو گرم می شود .
- [آیت الله سبحانی] زکات گندم و جو و خرما و کشمش وقتی واجب می شود که به مقدار نصاب برسند و نصاب آنها 288 من تبریز و 45 مثقال کم است که 665/847 کیلوگرم می شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زکات گندم و جو و خرما و کشمش وقتی واجب می شود که به مقدار نصاب برسند و نصاب آنها 288 من تبریز الا 45 مثقال است که تقریباً بنابر آنچه بعضی حساب کرده اند 885 کیلوگرم می شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زکات گندم و جو و خرما و کشمش وقتی واجب می‌شود که به مقدار نصاب برسند، و نصاب آنها 288 من تبریز الا 45 مثقال است که تقریباً بنابر آنچه بعضی حساب کرده‌اند 885 کیلوگرم می‌شود.