در مقابل پرسش های کودکانه تکلیف والدین چیست؟

چرا من باید به کودکستان برم؟ آیا مجبورم در کلاس این معلم باشم؟ این طبیعی است که کودکان خردسال نسبت به ترک فضای امن خانه و رفتن به کودکستان یا مدرسه قدری بی‌میل باشند. بخصوص در آغاز کار. اما والدین باید مراقب مشکلاتی که پس از مرحله مقدماتی عادت کردن به محیط جدید رخ می‌‌دهد، باشند. در مورد کودکان بزرگتری که چند سال است به مدرسه می‌روند، ممکن است مشکلات عمیق‌تر وجود داشته باشد و لازم است که با حساسیت و ظرافت با آن برخورد شود.
ورای این پرسش چیست؟
ممکن است مشکل فقط یک نق زدن ساده برای امتحان کردن شما باشد، در چنین مواردی شما باید قاطع باشید و با تاکید بر جنبه‌های مثبتی که کودکتان در گذشته از آن لذت برده است، درباره خوبی‌های مدرسه صحبت کنید. کودکی که برای اولین بار وارد کودکستان یا مدرسه می‌شود نیاز به مدتی زمان برای تطبیق و سازگاری دارد، اما بعضی پرسش‌ها احتیاج به بررسی بیشتری دارد. به عنوان مثال، اگر کودک بپرسد (آیا می‌تونم پول بیشتری به مدرسه ببرم؟) باید احتمال اخاذی و زورگیری در مدرسه و یا حتی فرار از مدرسه را بدهید. مورد اول نشانه این است که کودک شما قربانی زورگویی شده است و مورد دوم دلزده شدن کودکتان را از مدرسه نشان می‌دهد، که در هر دو مورد باید به آن رسیدگی کرد. ترس حقیقی از مدرسه رفتن بسیار نادر است. اما اگر کودکتان از ترس مدرسه مریض می‌شود، احتمال آن را بدهید و با متخصص مشورت کنید.
رهنمودهایی برای پاسخ‌های شما
آموختن پذیرش سختی‌ها به همراه راحتی‌ها و نیز پذیرش انتقادهای سازنده، یکی از بزرگترین درس‌های اساسی برای زندگی است و مدرسه جایی است که کودکتان
می‌تواند با همکاری و همیاری شما یا کادر آموزشی، این درس‌های گرانبها را بیاموزد. همیشه برای گوش کردن به کودک و همدردی با او آماده باشید؛ بگذارید کودکتان بداند که شما همیشه آماده حل مشکلات هستید. ممکن است کودکتان از شما بخواهد که قوانین مدرسه را نادیده بگیرد، یا غیبت‌های عمدی او را موجه کنید. اما پاسخ شما همیشه یک چیز باشد: درست است که ما همیشه با همه قوانین مدرسه موافق نیستیم، اما این قوانین برای هدف خاصی وضع شده‌اند و ما باید در وقت مدرسه تا آنجا که ممکن است به آنها پایبند باشیم.
اگر پرسش‌‌‌های کودک شما حاکی از وجود زورگویی یا فرار از مدرسه باشد، باید همیشه آن را به مدیر مدرسه گزارش دهید و موضوع را پی‌گیری کنید تا مطمئن شوید که از طرف مدرسه برخورد مناسب با آن صورت گرفته است.
به دنیا آمدن یک نوزاد جدید ممکن است کودک خردسال شما را نسبت به مدرسه رفتن بی‌میل کند. ممکن است او وقتی ببیند که بر خلاف خودش، نوزاد می‌تواند با شما در خانه بماند، احساس حسادت یا طرد شدگی کند.
چه چیزهای دیگری لازم است بدانید
برای کودکان زیر هشت سال دشوار است که علت واقعی مشکلات را تشخیص دهند. کودک هفت ساله ای از مدرسه به خانه آمد، در حالیکه بسیار غمگین بود. وقتی علت را جویا شدیم، او گفت: (دنیا خوب نیست). بعداً فهمیدیم که چون یاد گرفتن جدول ضرب برایش دشوار است دچار ناراحتی و نگرانی شده است. اگر ریشه مشکل، تنفر یا ترس از یکی از کارکنان مدرسه است، ابتدا با معلم کودکتان صحبت کنید، حتی اگر او همان کسی است که کودک از او ناراحت است. ممکن است کودک ناراحتی خود درباره مدرسه را متوجه آن شخص کرده باشد. اگر پس از این گفتگو هیچ‌ بهبودی حاصل نشد، نگرانی خود را با مدیر مدرسه در میان بگذارید.
به دنیا آمدن یک نوزاد جدید ممکن است کودک خردسال شما را نسبت به مدرسه رفتن بی‌میل کند. ممکن است او وقتی ببیند که بر خلاف خودش، نوزاد می‌تواند با شما در خانه بماند، احساس حسادت یا طرد شدگی کند. در این حالت سعی کنید تقسیم کار کنید، به طوری که یکی از والدین در خانه پیش نوزاد بماند و دیگری کودک را با خود به مدرسه ببرد تا او بتواند زمان مخصوصی را با شما بگذراند.
پاسخ به سئوالات برحسب سن کودکان
پاسخ برای سنین 4-2: در کودکستان، تو همه دوستانت را خواهی دید و با اسباب‌بازی‌هایی بازی می‌کنی که ما در خانه نداریم. امروز بعد از ظهر من مدتی پیش تو می‌مانم و بعد از آن می‌توانی یکی از دوستانت را به خانه بیاوری تا با او بازی کنی. تو می‌توانی در انتخاب چیزی که با چای بخوریم به من کمک کنی.
پاسخ برای سنین 6-4: من نمی‌توانم همیشه تو را به مدرسه ببرم، چون باید وقتی بابا به سر کار می‌رود از نوزادمان مراقبت کنم، اما امروز او پیش بچه می‌ماند، بنابراین من می‌توانم تو را به مدرسه ببرم و تو می‌توانی تمام کارهای قشنگی را که آنجا انجام دهی به من نشان دهی. من می‌دانم که مدرسه گاهی خسته‌کننده است، اما تو هر روز کارهای هیجان‌انگیز زیادی را یاد می‌گیری. ممکن است معلمان کمی سخت‌گیر به نظر برسند، چون باید از کودکان زیادی مراقبت کنند، اما در حقیقت آدم‌های خیلی خوبی هستند.
تو هر روز کارهای هیجان‌انگیز زیادی را یاد می‌گیری. ممکن است معلمان کمی سخت‌گیر به نظر برسند، چون باید از کودکان زیادی مراقبت کنند، اما در حقیقت آدم‌های خیلی خوبی هستند.
پاسخ برای سنین 8-6: مدرسه رفتن و آموختن برای داشتن زندگی خوب و انجام دادن کارهایی که دوست داری، لازم است. اگر خوب درس بخوانی، وقتی که بزرگ شدی می‌توانی هر شغلی را که دوست داشته باشی انتخاب کنی. بنابر‌این ارزشش را دارد که در برابر سختی‌های آن استقامت کنی. تو به من گفتی که دوست داری دانشمند شوی. هیچ‌کس تا خواندن و نوشتن یاد نگیرد و حساب نداند، نمی‌تواند دانشمند شود. من مطمئنم معلمت مثل همه افراد دیگر تو را دوست دارد. چه چیز باعث شده فکر کنی ممکن است او تو را دوست نداشته باشد؟ مطمئنی که او به خاطر چیزی عصبانی نبود؟ اگر در این باره چیزی هست که متوجه نمی‌شوی، ما می‌توانیم آن را با هم در خانه مرور کنیم. بعداً من در این مورد با معلمت به‌طور خصوصی صحبت خواهم کرد.
پاسخ برای سنین 11- 8: اگر از مدرسه غیبت نکنی بهتر است، چون از درس‌ها عقب‌می‌مانی و مجبوری بعداً آن را جبران کنی. آیا در مدرسه مشکلی داری؟ اگر امروز به مدرسه نروی، کلاس هنر را هم از دست می‌‌دهی که حیف است. چون به آن علاقه داری. همه افراد در مدرسه رفتار دوستانه‌ای ندارند و معلم‌ها هم همیشه جالب درس نمی‌دهند، اما ما باید سختی‌ها را به همراه راحتی‌ها بپذیریم. بابا و مامان هم اغلب با کسانی کار می‌کنند که رابطه دوستانه‌ای با آنها ندارند، اما با این حال مجبوریم با آنها مؤدب باشیم.
www.eporsesh.com