ملاک منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار چیست و از چه زمانی باید آنان را منع کرد؟
ملاک ما برای منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار، باید شرع مقدس باشد و ملاک دین، واجب و حرام است. برخورد سلیقه‌ای والدین در این مسأله، پسندیده نیست. برخی والدین براساس سلیقه‌ی شخصی خود، کودکان را از اموری منع می‌کنند؛ حال آن که از دیدگاه دین، منعی برای آن‌ها نیست. بازی کودکان )اگر مزاحمتی برای دیگران ایجاد نکند(؛ سر و صدای آنان )اگر دیگران را نیازارد(؛ تحرک بیش از حدشان )اگر ضرر و خطری را در پی نداشته باشد(؛ قدم زدن با دوستان، حضور در منازل دوستان یا دعوت آنان )اگر همسالان مورد اعتمادند(؛ خرید کفش و لباس مورد علاقه و...، هیچ گونه اشکالی ندارد و نباید کودکان را از این امور منع کرد. هرگاه کودک مرتکب حرامی شد، باید او را بازداشت. )کودکی( نمی‌تواند دلیل بر بی‌توجهی به گناهان او باشد؛ همان گونه که اگر مقداری هروئین مصرف کند، به دلیل سن پایین او از آن چشم نمی‌پوشید. اقدام به موقع شما در برابر اعمال خلاف کودک، او را از رفتارهای نابهنجار بعدی مصون خواهد کرد. پرمود بترا )Permuda Betra(، روان‌شناس غربی، سخن هشدار دهنده‌ای دارد: جلو بسیاری از آتش‌سوزی‌های بزرگ جهان را با یک فنجان آب می‌توان گرفت؛ البته اگر به موقع انجام شود(1) متأسفانه برخی خانواده‌ها به سبب عدم اقدام به موقع در برابر گناهان کودک، در دوران نوجوانی‌اش با فرزندی مواجه می‌شوند که رفتار نابهنجار در او نهادینه شده است و اصلاح او، کار بسیار سختی خواهد بود. پی نوشت: (1)حسین سیدی، یک شاخه گل مینا، ص 122. منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
عنوان سوال:

ملاک منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار چیست و از چه زمانی باید آنان را منع کرد؟


پاسخ:

ملاک ما برای منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار، باید شرع مقدس باشد و ملاک دین، واجب و حرام است. برخورد سلیقه‌ای والدین در این مسأله، پسندیده نیست. برخی والدین براساس سلیقه‌ی شخصی خود، کودکان را از اموری منع می‌کنند؛ حال آن که از دیدگاه دین، منعی برای آن‌ها نیست.
بازی کودکان )اگر مزاحمتی برای دیگران ایجاد نکند(؛ سر و صدای آنان )اگر دیگران را نیازارد(؛ تحرک بیش از حدشان )اگر ضرر و خطری را در پی نداشته باشد(؛ قدم زدن با دوستان، حضور در منازل دوستان یا دعوت آنان )اگر همسالان مورد اعتمادند(؛ خرید کفش و لباس مورد علاقه و...، هیچ گونه اشکالی ندارد و نباید کودکان را از این امور منع کرد.
هرگاه کودک مرتکب حرامی شد، باید او را بازداشت. )کودکی( نمی‌تواند دلیل بر بی‌توجهی به گناهان او باشد؛ همان گونه که اگر مقداری هروئین مصرف کند، به دلیل سن پایین او از آن چشم نمی‌پوشید.
اقدام به موقع شما در برابر اعمال خلاف کودک، او را از رفتارهای نابهنجار بعدی مصون خواهد کرد. پرمود بترا )Permuda Betra(، روان‌شناس غربی، سخن هشدار دهنده‌ای دارد:
جلو بسیاری از آتش‌سوزی‌های بزرگ جهان را با یک فنجان آب می‌توان گرفت؛ البته اگر به موقع انجام شود(1)
متأسفانه برخی خانواده‌ها به سبب عدم اقدام به موقع در برابر گناهان کودک، در دوران نوجوانی‌اش با فرزندی مواجه می‌شوند که رفتار نابهنجار در او نهادینه شده است و اصلاح او، کار بسیار سختی خواهد بود.
پی نوشت:
(1)حسین سیدی، یک شاخه گل مینا، ص 122.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین