دوران نامزدی بهترین فرصت برای آشنایی با روحیات، ویژگی‌های شخصی و شخصیتی همدیگر است معمولاً در بین اقوام مختلف ایرانیان، عادات و رسوم ویژه‌ای دیده می‌شود برخی از والدین از هر گونه رابطه بین عروس و داماد حتی تا شب عروسی جلوگیری می‌کنند (جانب افراط) و برخی نیز این اجازه را به دختر و پسر جوان می‌دهند که در طول یک هفته یا دو هفته، کم و بیش یکدیگر را ملاقات کنند و شبی را در خانه پدر و مادر عروس و یا خانه داماد بسر ببرند یا ساعاتی را در بیرون به تفریح و گشت و گذار بپردازند دوران نامزدی زمان مناسبی برای دست یابی به مشترکات و شناخت هر چه بیشتر نقاط قوت و ضعف افراد است شناختی که زمینه ساز تفاهم و جهت دادن به زندگانی مشترک آنان در آینده است.
پس از توجه به این مقدمه و پی بردن به گوشه‌ای از فلسفه دوران نامزدی در پاسخ به پرسش حضرت عالی نکاتی را یادآور می‌شوم:
1) احساسات و هیجانات روحی و روانی و برآورده نشدن نیاز جنسی شما در این دوران قابل درک است و به ویژه این که از یک سو سعی دارید به روابط صمیمی شما و همسرتان آسیبی نرسد و از سوی دیگر جویای حکم شرعی این امر برآمده‌اید، امری ستودنی و در خور ستایش است.
2) ازدواج از دو مرحله تشکیل شده است: دوران عقد و نامزدی و دوران عروسی غالباً زمان عقد با زمان عروسی همزمان نخواهد بود و هر یک از دختر و پس با توافق یکدیگر مدتی در دوران نامزدی به سر می‌برند.
3) نکته مهم در این دوران این است که هر یک از زن و مرد به محک زدن یکدیگر می‌پردازند و انتخاب خود را مورد ارزیابی قرار می‌دهند از این رو میزان پای بندی هر یک از عروس و داماد به معتقدات و باورهای دینی، قومی و ملی یکدیگر نشان دهنده علاقه و محبت آن دو به همدیگر است.
4) از نظر شرعی پس از خواندن صیغه عقد، دختر و پسر، زن و شوهر می‌شوند و شرعاً و قانوناً همه پی‌آمدهای ازدواج بر آن بار می‌شوند[1] بنابراین نگاه به یکدیگر، مزاح و شوخی، تماس بدنی حتی نزدیکی و همبستر شدن با همسر حلال است؛ زیرا رابطه بین آن دو رابطه محرومیّت است و با اجرای مراسم عقد علقه جدیدی بین آن دو ایجاد می‌شود وقار، متانت و تکبر موجود در دختران پیش از عقد که امری تحسین برانگیز است جای خود را به رابطه عاشقانه، تواضع و فروتنی و برآوردن نیازهای یکدیگر می‌دهد از این رو نادیده انگاشتن احساسات و عواطف و به دیگر سخن تحویل نگرفتن یکدگر در این دوران از سوی زن یا شوهر سخت آزار دهنده و شکننده خواهد بود بنابراین اگر همسرتان در غیر همخوابگی و نزدیکی، با شما همگام و همراه است این واکنش بهترین نشانه دوستی علاقه و محبت و ارج نهادن به شما می‌باشد.
5) در سنت ایرانی، خانواده‌ها نمی‌پسندند دخترشان پیش از شب زفاف و شب عروسی، نزدیکی جنسی با همسرش داشته باشند و دخترشان با شکم باردار به خانه شوهر برود. دختران در این دوران به دلیل پای‌بندی به این سنت و رسم موجود، حساسیتی ویژه دارند و تلاش می‌کنند با تمام احترامی که برای همسر خود قائلند، نزدیکی صورت نگیرد. آنان به داشتن روابط عاشقانه، تفریح و شب نشینی و کشیدن طرح و نقشه برای زندگی مشترک آینده بسنده می‌کنند. غالباً به دنبال ارضاء جنسی پیش از شب عروسی نیستند به همین دلیل پیشنهاد می‌شود بر باورهای همسرتان احترام بگذارید و کام‌جویی جنسی را به زمان خود واگذار نمایید.
6) برای برآورده شدن نیاز جنسی خود از راه دیگری می‌توانید خود را ارضاء کنید. از این رو بیش از حد به ارضای ازموضع خاص برنیایید، زیرا به احتمال بسیار به اقرار خود در نامه با مقاومت همسرتان روبرو می‌شوید و ممکن است هم به روحیات خویش آسیب وارد کنید و هم او را از خود برنجانید و توجه داشته باشید که خاطرات تلخ و شیرین در این دوران از ماندگاری بسیار بالایی حتی تا آخرین لحظات عمر بر‌خوردار است بدتر این که اگر در این امر اصرار داشته باشید، و به ارضاء خویش بسنده نکنید، همسرتان با بی میلی و نارضایتی با شما برخورد می‌کند و معمولاً ارضاء نمی‌شود که همین امر ممکن است او را با درد ناحیه شکم و.... دچار نماید.
اگر نوع برخورد خود با همسرتان او را به این باور نزدیک سازید که او را تنها برای ارضای جنسی خود می‌خواهیدتا شریک زندگی، سخت آزار دهنده و غیر قابل جبران خواهد بود.
7) اگر تحمل این امر برای شما دشوار است و نمی‌توانید کام‌جویی جنسی را به زمان خود واگذارید، مدت زمان نامزدی را با توافق همسر خود کم کنید و زودتر زندگی مشترک خود را زیر سقف محبّت و مهربانی آغاز کنید.
8) در پایان تصور کنید اگر جلوگیری از باردار نشدن جواب ندهد و همسرتان با شکم باردار یا با یک فرزند در شب عروسی حاضر شود و یا این که یک ماه پس از ازدواج صاحب فرزندی شوید، آیا از نظر روحی و روانی همان احساسی را دارید که پس از یکسال از ازدواج صاحب فرزندی شده باشید؟
9) انشاء الله که سالیان سال در کنار هم زندگی کنید و صاحب فرزندانی صالح شوید اما به صورت یک احتمال ناچارم این نکته را نیز یادآور شوم که اگر خدایی ناکرده در انتخاب خود دچار اشتباه شدید و با آگاهی کامل از ویژگی‌های نامزدتان او را برای زندگی مشترک خود نپسندید و به این باور رسیدید که نمی‌توان زندگی مشترکی باهم داشته باشید، و به صلاح هر دوی شما است که از ازدواج از یکدیگر جدا شوید، آیا بهتر این نیست که این جدایی پیش از نزدیکی به ویژه برای دختران، صورت گیرد؟
10) بنابراین سفارش ما به شما برادر عزیز این است که در دوران از رابطه همخوابی و نزدیکی با همسر خوداری کنید و این کار را به شب زفاف واگذارید به ویژه اگر خانواده همسرتان شما را امین دانسته و به شما اعتماد نموده باشند، شما نیز درصدد جلب اعتماد آنان تلاش کنید و این رسم دیرین و سنت ایرانی را پاس بدارید در صورت پای بندی به این سنت خاطره‌ای شیرین و ماندگار از این دوران خواهد داشت و به شما با دیده احترام و شخصی که همانند سالیان پیش از ازدواج بر کنترل جنسی خود توانا است، می‌نگرد و شما را فردی با اراده و قوی در برابر طوفان غرائز می‌داند.
11) اگر ضرورتی در آمیزش احساس می‌کنید و شما می‌توانید زمان نامزدی را جلوتر بیندازید در صورت تمایل و رضایت همسرتان به نزدیکی، برای رفع نگرانی از بارداری از روش‌های زیر عمل کنید:
1جلو گیری طبیعی.
2 از (کاندوم) استفاده نمایید.
3 با مصرف قرص توسط خانم از انعقاد نطفه جلوگیری کنید و.....
[1] . ابراهیم امینی، انتخاب همسر، (تهران: سازمان تبلیغات اسلامی شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1378)، ص223.
( اندیشه قم )
