بردبار
شرح صدر بمعنای گشادگی سینه و استعداد دریافت معارف و رحمت الهی است که در خواست حضرت موسی علیه‌السّلام از خداوند بود. رب اشرح لی صدری؛ [۱] پروردگارا! سینه‌ام را گشاده گردان.
برای پرورش یک کودک بردبار و مقاوم چه کار کنیم؟
الینور روزولت می گوید: حقوق جهانی بشر از مکانهای کوچک نزدیک به خانه شروع می شود. برای پرورش روحیه استقامت در کودکان، اولیا می بایستی حس خوشبختی، احترام گذاشتن و مسئولیت پذیری نسبت به خود و دیگران را با تشخیص این موضوع که هر فردی در روی کره زمین یک نعمت است، در بچه ها تقویت کنند. والدین می توانند با به کار بستن راهکارهای ذیل روحیه استقامت در برابر حوادث را در میان کودکان خود بالا ببرند: 1- در مورد استقامت صحبت کنید. تعلیم استقامت یک مرحله در حال اجراست و این کاری نیست که در یک لحظه بتوان به آن دست یافت. به صحبت کردن در مورد تفاوتها و درک و فهم آنها هر روز علاقه نشان دهید. یک راه تسلی بخشیدن به کودکان صحبت کردن در مورد مسائل اجتماعی است. بگذارید کودکان بدانند که هیچ موضوعی غیر قابل گفتگو نیست. 2- نداشتن استقامت را در کودکان تشخیص دهید مسائل کلیشه ای و ناآگاهیهای فرهنگی را که در فیلمها، برنامه های تلویزیونی، بازیهای کامپیوتری و بقیه موارد دیده می شود متذکر شوید. در مورد تعصبات و پیش داوری هایی که گاها بین افراد خانواده پیش می آید، بحث کنید. هیچ لحظه ای را از دست ندهید. با مطالب مناسب شروع کنید و اجازه دهید کودکان بیشتر صحبت کنند و همینطور شما شنونده خوبی برای آنها باشید. 3- وقتی از جانب کودکتان بی استقامتی می بینید، درباره آن بحث کنید هنگامی که کودک حرفی می زند یا کاری می کند که منعکس کننده تعصبات و گرایش ها و یا رفتاری کلیشه ا. با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند، به آنها احترام بگذارید. این تجربه را کوچک نپندارید و از نظر عاطفی کودکان را حمایت کنید. 5- در کودکان خود درک درست داشتن از هویتهای گروهی و همسالان آنها را تشویق کنید به آنها یادآور شوید که داشتن غرور در گروه همسالان آنها نباید باعث بی احترامی و بی توجهی به گروههای دیگر شود و در آخر باید از تحقیر و پایین آوردن گروههای دیگر به منظور بالا بردن گروه خود اجتناب شود. 6- استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف را به کودکان خود نشان دهید با تهیه و خواندن کتاب هایی در مورد استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف، دیدن سایت های اینترنتی مفید در این مورد، گوش دادن به موسیقی ملل و مطالعه ادبیات کشورها و فرهنگ های مختلف بسیار مفید است. 7- فرصتهایی را برای کودکان ایجاد کنید تا به تفاوتهای میان خود و دیگران پی ببرند خوب نگاه کنید ببینید کودک چگونه واژه " عادی " (normal) را تعریف می کند، تعریف آن را پر و بال دهید. به نشانه ها و علائق دینی که در انواع اماکن مذهبی وجود دارد، توجه کنید. از زمینهای بازی که در آن کودکان متفاوتی دیده می شود، دیدن کنید ... در این اماکن مردم از اخلاق و نژاد متفاوت، پیش زمینه های اقتصادی – اجتماعی – ساختار خانوادگی و غیره وجود دارند. کودک را تشویق کنید که وقتش را با بزرگترها مثل پدر بزرگ و مادر بزرگها بگذراند. 8- کودکان را تشویق کنید که در اجتماع حضور بیشتری داشته باشند و به همنوعان خود کمک کنند 9- در مقابل تفاوتها صادق باشید به بچه ها نگویید که ما همه مثل هم هستیم. همه ما دنیا را از جهات مختلف تجربه می کنیم و این تجارب ما هستند که اهمیت دارند. 10 -نمونه رفتاری شوید که انتظار دارد همان رفتار را از آنها ببینید به عنوان یک ولی و به عنوان اولین مدل برای کودکتان در رفتارتان با دیگران ثابت باشید. مثلاً: شما چطور در موارد عاطفی با دختر و پسرتان رفتار می کنید؟ آیا پسرتان را از گریه کردن منع می کنید و به دخترتان که گریه می کند قوت قلب می دهید؟ آیا تن صدای شما در صحبت کردن با یک گروه خاصی از افراد فرق می کند؟ به یاد بیاورید که ممکن است بگویید: هر کاری را که می گویم انجام بده و آن کاری را که می کنم انجام نده، اما در واقع، اعمال و رفتار شما بیشتر از سخنان شما تاثیرگذار خواهد بود. داشتن تحمل و بردباری نه تنها یک مزیت بلکه یک ضرورت است.با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید.
الینور روزولت می گوید: حقوق جهانی بشر از مکانهای کوچک نزدیک به خانه شروع می شود. برای پرورش روحیه استقامت در کودکان، اولیا می بایستی حس خوشبختی، احترام گذاشتن و مسئولیت پذیری نسبت به خود و دیگران را با تشخیص این موضوع که هر فردی در روی کره زمین یک نعمت است، در بچه ها تقویت کنند. والدین می توانند با به کار بستن راهکارهای ذیل روحیه استقامت در برابر حوادث را در میان کودکان خود بالا ببرند: 1- در مورد استقامت صحبت کنید. تعلیم استقامت یک مرحله در حال اجراست و این کاری نیست که در یک لحظه بتوان به آن دست یافت. به صحبت کردن در مورد تفاوتها و درک و فهم آنها هر روز علاقه نشان دهید. یک راه تسلی بخشیدن به کودکان صحبت کردن در مورد مسائل اجتماعی است. بگذارید کودکان بدانند که هیچ موضوعی غیر قابل گفتگو نیست. 2- نداشتن استقامت را در کودکان تشخیص دهید مسائل کلیشه ای و ناآگاهیهای فرهنگی را که در فیلمها، برنامه های تلویزیونی، بازیهای کامپیوتری و بقیه موارد دیده می شود متذکر شوید. در مورد تعصبات و پیش داوری هایی که گاها بین افراد خانواده پیش می آید، بحث کنید. هیچ لحظه ای را از دست ندهید. با مطالب مناسب شروع کنید و اجازه دهید کودکان بیشتر صحبت کنند و همینطور شما شنونده خوبی برای آنها باشید. 3- وقتی از جانب کودکتان بی استقامتی می بینید، درباره آن بحث کنید هنگامی که کودک حرفی می زند یا کاری می کند که منعکس کننده تعصبات و گرایش ها و یا رفتاری کلیشه ا. با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند، به آنها احترام بگذارید. این تجربه را کوچک نپندارید و از نظر عاطفی کودکان را حمایت کنید. 5- در کودکان خود درک درست داشتن از هویتهای گروهی و همسالان آنها را تشویق کنید به آنها یادآور شوید که داشتن غرور در گروه همسالان آنها نباید باعث بی احترامی و بی توجهی به گروههای دیگر شود و در آخر باید از تحقیر و پایین آوردن گروههای دیگر به منظور بالا بردن گروه خود اجتناب شود. 6- استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف را به کودکان خود نشان دهید با تهیه و خواندن کتاب هایی در مورد استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف، دیدن سایت های اینترنتی مفید در این مورد، گوش دادن به موسیقی ملل و مطالعه ادبیات کشورها و فرهنگ های مختلف بسیار مفید است. 7- فرصتهایی را برای کودکان ایجاد کنید تا به تفاوتهای میان خود و دیگران پی ببرند خوب نگاه کنید ببینید کودک چگونه واژه " عادی " (normal) را تعریف می کند، تعریف آن را پر و بال دهید. به نشانه ها و علائق دینی که در انواع اماکن مذهبی وجود دارد، توجه کنید. از زمینهای بازی که در آن کودکان متفاوتی دیده می شود، دیدن کنید ... در این اماکن مردم از اخلاق و نژاد متفاوت، پیش زمینه های اقتصادی – اجتماعی – ساختار خانوادگی و غیره وجود دارند. کودک را تشویق کنید که وقتش را با بزرگترها مثل پدر بزرگ و مادر بزرگها بگذراند. 8- کودکان را تشویق کنید که در اجتماع حضور بیشتری داشته باشند و به همنوعان خود کمک کنند 9- در مقابل تفاوتها صادق باشید به بچه ها نگویید که ما همه مثل هم هستیم. همه ما دنیا را از جهات مختلف تجربه می کنیم و این تجارب ما هستند که اهمیت دارند. 10 -نمونه رفتاری شوید که انتظار دارد همان رفتار را از آنها ببینید به عنوان یک ولی و به عنوان اولین مدل برای کودکتان در رفتارتان با دیگران ثابت باشید. مثلاً: شما چطور در موارد عاطفی با دختر و پسرتان رفتار می کنید؟ آیا پسرتان را از گریه کردن منع می کنید و به دخترتان که گریه می کند قوت قلب می دهید؟ آیا تن صدای شما در صحبت کردن با یک گروه خاصی از افراد فرق می کند؟ به یاد بیاورید که ممکن است بگویید: هر کاری را که می گویم انجام بده و آن کاری را که می کنم انجام نده، اما در واقع، اعمال و رفتار شما بیشتر از سخنان شما تاثیرگذار خواهد بود. داشتن تحمل و بردباری نه تنها یک مزیت بلکه یک ضرورت است.با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید.
پاسخ:
الینور روزولت می گوید: حقوق جهانی بشر از مکانهای کوچک نزدیک به خانه شروع می شود.
برای پرورش روحیه استقامت در کودکان، اولیا می بایستی حس خوشبختی، احترام گذاشتن و مسئولیت پذیری نسبت به خود و دیگران را با تشخیص این موضوع که هر فردی در روی کره زمین یک نعمت است، در بچه ها تقویت کنند. والدین می توانند با به کار بستن راهکارهای ذیل روحیه استقامت در برابر حوادث را در میان کودکان خود بالا ببرند:
1- در مورد استقامت صحبت کنید.
تعلیم استقامت یک مرحله در حال اجراست و این کاری نیست که در یک لحظه بتوان به آن دست یافت. به صحبت کردن در مورد تفاوتها و درک و فهم آنها هر روز علاقه نشان دهید. یک راه تسلی بخشیدن به کودکان صحبت کردن در مورد مسائل اجتماعی است. بگذارید کودکان بدانند که هیچ موضوعی غیر قابل گفتگو نیست.
2- نداشتن استقامت را در کودکان تشخیص دهید
مسائل کلیشه ای و ناآگاهیهای فرهنگی را که در فیلمها، برنامه های تلویزیونی، بازیهای کامپیوتری و بقیه موارد دیده می شود متذکر شوید. در مورد تعصبات و پیش داوری هایی که گاها بین افراد خانواده پیش می آید، بحث کنید. هیچ لحظه ای را از دست ندهید. با مطالب مناسب شروع کنید و اجازه دهید کودکان بیشتر صحبت کنند و همینطور شما شنونده خوبی برای آنها باشید.
3- وقتی از جانب کودکتان بی استقامتی می بینید، درباره آن بحث کنید
هنگامی که کودک حرفی می زند یا کاری می کند که منعکس کننده تعصبات و گرایش ها و یا رفتاری کلیشه ا. با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند، به آنها احترام بگذارید. این تجربه را کوچک نپندارید و از نظر عاطفی کودکان را حمایت کنید.
5- در کودکان خود درک درست داشتن از هویتهای گروهی و همسالان آنها را تشویق کنید
به آنها یادآور شوید که داشتن غرور در گروه همسالان آنها نباید باعث بی احترامی و بی توجهی به گروههای دیگر شود و در آخر باید از تحقیر و پایین آوردن گروههای دیگر به منظور بالا بردن گروه خود اجتناب شود.
6- استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف را به کودکان خود نشان دهید
با تهیه و خواندن کتاب هایی در مورد استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف، دیدن سایت های اینترنتی مفید در این مورد، گوش دادن به موسیقی ملل و مطالعه ادبیات کشورها و فرهنگ های مختلف بسیار مفید است.
7- فرصتهایی را برای کودکان ایجاد کنید تا به تفاوتهای میان خود و دیگران پی ببرند
خوب نگاه کنید ببینید کودک چگونه واژه " عادی " (normal) را تعریف می کند، تعریف آن را پر و بال دهید. به نشانه ها و علائق دینی که در انواع اماکن مذهبی وجود دارد، توجه کنید. از زمینهای بازی که در آن کودکان متفاوتی دیده می شود، دیدن کنید ... در این اماکن مردم از اخلاق و نژاد متفاوت، پیش زمینه های اقتصادی – اجتماعی – ساختار خانوادگی و غیره وجود دارند. کودک را تشویق کنید که وقتش را با بزرگترها مثل پدر بزرگ و مادر بزرگها بگذراند.
8- کودکان را تشویق کنید که در اجتماع حضور بیشتری داشته باشند و به همنوعان خود کمک کنند
9- در مقابل تفاوتها صادق باشید
به بچه ها نگویید که ما همه مثل هم هستیم. همه ما دنیا را از جهات مختلف تجربه می کنیم و این تجارب ما هستند که اهمیت دارند.
10 -نمونه رفتاری شوید که انتظار دارد همان رفتار را از آنها ببینید
به عنوان یک ولی و به عنوان اولین مدل برای کودکتان در رفتارتان با دیگران ثابت باشید. مثلاً: شما چطور در موارد عاطفی با دختر و پسرتان رفتار می کنید؟ آیا پسرتان را از گریه کردن منع می کنید و به دخترتان که گریه می کند قوت قلب می دهید؟ آیا تن صدای شما در صحبت کردن با یک گروه خاصی از افراد فرق می کند؟ به یاد بیاورید که ممکن است بگویید: هر کاری را که می گویم انجام بده و آن کاری را که می کنم انجام نده، اما در واقع، اعمال و رفتار شما بیشتر از سخنان شما تاثیرگذار خواهد بود. داشتن تحمل و بردباری نه تنها یک مزیت بلکه یک ضرورت است.با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید.
- [سایر] چگونه اعتماد به نفس را در کودک سالم پرورش دهیم؟
- [سایر] چگونه انسان به وسیله مشکلات آبدیده و مقاوم می شود؟
- [سایر] چه کار هایی موجب پرورش عقل و فکر و کسب استقلال فکری می شود؟
- [سایر] چه کار هایی موجب پرورش عقل و فکر و کسب استقلال فکری می شود؟
- [سایر] چه کار هایی موجب پرورش عقل و فکر و کسب استقلال فکری می شود؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر نطفه و اسپرم را از فرآوردههای نباتی تهیّه و آن را در رحم مصنوعی پرورش دهند و از آن کودک به عمل آید نوزاد به چه کسی ملحق می‌شود؟
- [سایر] وظایف آموزش و پرورش در امر پرورش جوانان چیست ؟
- [سایر] محل پرورش افکار کجاست؟
- [سایر] پرورش رغبت های کودکان چگونه ممکن است؟
- [سایر] شهامت را در کودکان چگونه پرورش دهیم؟
- [آیت الله مظاهری] اگر عمداً قنوت نخواند قضا ندارد و اگر فراموش کند و پیش از آنکه به اندازه رکوع خم شود یادش بیاید، مستحب است بایستد و بخواند، و اگر در رکوع یادش بیاید مستحب است بعد از رکوع قضا کند و اگر در سجده یادش بیاید مستحب است بعد از سلام نماز قضا نماید. ______ 1) نیست خدایی غیر از خداوند بردبارِ بزرگوار. نیست خدایی غیر از خداوند برترِ بزرگ. منزّه است خداوندی که پرورش دهنده آسمانهای هفت گانه و زمینهای هفت گانه و آنچه درون آنها و میان آنهاست و آفرینده عرش بزرگ است، و تمام حمد، ویژه پرورش دهنده جهانیان است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کودکی از زنا متولد شود. الف: اگر زن و مرد هر دو زنا کار باشند نه آنهااز کودک ارث میبرند ونه کودک از آنهاارث میبرد ب: اگر یکی از آن دو زنا کار باشند ولی دیگری فکر میکرده که حلال است کودک و زانی از همدیگر ارث نمیبرند ولی کودک نسبت به فردی که فکر میکرده حلال است ولد شبهه محسوب می‌شود و ازیکدیگر ارث میبرند. ج: اگر ولد الزنا ازدواج کند زن و فرزندان او طبق احکام ارث از او ارث میبرند.
- [آیت الله اردبیلی] (لا إلهَ إلاَّ اللّهُ الْحَلیمُ الْکَریمُ)یعنی: (هیچ معبودی سزاوار پرستش نیست مگر خدای یکتای بیهمتایی که بردبار و کریم است.) (لا إلهَ إلاَّ اللّهُ الْعَلِیُّ الْعَظیمُ) یعنی: (هیچ معبودی سزاوار پرستش نیست مگر خدای یکتای بیهمتایی که بلند مرتبه و بزرگ است.) (سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَرَبِّ الاْءرَضینِ السَّبْعِ) یعنی: (پاک و منزه است خداوندی که پروردگار هفت آسمان و پروردگار هفت زمین است.) (وَما فیهِنَّ وَما بَیْنَهُنَّ وَرَبِّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ) یعنی: (و پروردگار هر چیزی است که در آسمانها و زمینها و ما بین آنهاست و پروردگار عرش بزرگ است.) (وَالْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعالَمینَ) یعنی: (حمد و سپاس مخصوص خداوندی است که پرورش دهنده تمام موجودات است.)
- [آیت الله اردبیلی] بچّهای که بالغ نشده شرعاً نمیتواند در مال خود تصرّف کند؛ ولی اگر کودک نابالغ چیزهای مباحی را که ملک کسی نیست نظیر ماهی دریا با تلاش و کار خود به قصد تملّک به دست آورد، مالک آن می‌شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] جواهراتی که از رودخانه های بزرگی که محل پرورش جواهر و صید صدف است بیرون می آورند نیز خمس دارد.
- [آیت الله جوادی آملی] .درمان کودک باید با اذن ولیّ او باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هر کودک نابالغی مالی را پیدا کند احتیاط واجب آن است که ولی او اعلان نماید و چنانچه تا یک سال صاحب آن پیدا نشد مطابق یکی از دستورهای چهارگانه گذشته، آنچه مطابق مصلحت کودک است عمل می نماید.
- [آیت الله اردبیلی] بر مادر واجب نیست که به نحو رایگان یا با دریافت مزد کودک را شیر دهد، ولی در صورتی که راه تغذیه منحصر به شیر مادر باشد و امکان استفاده از شیر غیر مادر وجود نداشته باشد و یا موجب ضرر و زیان برای کودک شود، بر خود مادر واجب است کودک را شیر بدهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] گرفتن نطفه مردی و گذاشتن ان در رحم مصنوعی و پرورش ان به منظور تولید فرزند جایز است مگر این که متوقف بر انجام کار حرامی باشد که ارتکاب ان کار حرام است و چنانچه از این راه بچه ای به وجود بیاید اگر تخمک زن نباشد ان بچه فرزند صاحب نطفه است و احکام پدر و فرزند بر ان دو جاری می شود ولی مادر ندارد و در صورتی که تخمک زن هم باشد ان زن هم مادر اوست
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی بچهای را با شرایطی که در مسأله (2483) و بعد از آن، گفته خواهد شد شیر دهد، رابطههای رضاعی زیر پدید میآید، این روابط که نسبی آنها موجب محرمیت می‌شود رضاعی آنها نیز سبب محرمیت میگردد: 1 - آن زن مادر رضاعی کودک می‌شود. 2 - شوهر آن زن که شیر از اوست، پدر رضاعی کودک می‌شود. 3 - پدر و مادر آن مرد و اجداد او - اگر چه رضاعی باشند - جدّ و جدّه پدری رضاعی آن کودک می‌شوند. 4 - پدر و مادر آن زن و اجداد او - اگر چه رضاعی باشند - جدّ و جدّه مادری رضاعی آن کودک می‌شوند. 5 - پسران - نسبی و رضاعی - آن مرد یا زن، برادران رضاعی کودک و دختران - نسبی و رضاعی - آنها خواهران رضاعی او می‌شوند. 6 - نوادگان - نسبی و رضاعی - آن مرد یا زن، برادرزادگان و خواهر زادگان رضاعی کودک می‌شوند. 7 - برادر - نسبی و رضاعی - آن مرد عموی رضاعی و خواهر - نسبی و رضاعی - او عمه رضاعی کودک می‌شوند. 8 - برادر - نسبی و رضاعی - آن زن دایی رضاعی و خواهر - نسبی و رضاعی - او خاله رضاعی کودک می‌شوند. 9 - عمو و عمه و دایی و خاله آن مرد - هر چند با واسطه باشند - به ترتیب عمو و عمه و دایی و خاله پدر رضاعی کودک می‌شوند. 10 - عمو و عمه و دایی و خاله آن زن - هر چند با واسطه باشند - به ترتیب عمو و عمه و دایی و خاله مادر رضاعی کودک می‌شوند.