زندگی
حیات مقابل ممات است. از آن به مناسبت در بسیاری از ابواب فقه نظیر طهارت، حج، وصیت، نکاح، استیلاد، اطعمه و اشربه، ارث و دیات سخن رفته است.
در دوران عقد، چگونه رفتار کنیم تا مانع آسیب‌ها و مشکلات احتمالی برای زندگی مشترک شویم.
در دوران عقد آسیب‌هایی وجود دارد که اگر با آن‌ها مقابله نشود، پایه‌های زندگی مشترک را سست خواهد کرد. مهم‌ترین این آسیب‌ها عبارتند از: 1.ذهنیت نادرست: ذهنیت‌های نادرست درباره مادرزن و مادرشوهر باید اصلاح شود. به خانواده همسر خود حق دهید که از فرزندانشان حمایت‌های شدید عاطفی داشته باشند. این حمایت‌ها به سبب قطع رابطه عاطفی است. شما باید به آن‌ها ثابت کنید که نه تنها فرزندشان را از آنان نگرفته‌اید، بلکه فرزند دیگری هم نصیبشان شده است. 2. یادآوری گذشته:از یادآوری تنش‌های احتمالی در دوره نامزدی درباره مهریه، خرید، جشن و... با ذکر لا اله الا الله بپرهیزید. یادآوری این مسائل کار شیطان است تا بین شما بغض و کینه ایجاد کند )انما یرید الشیطان أن یوقع بینکم العداوة و البغضاء(. ) مائده )5(، 91 از یادآوری خواستگاران یا خانم‌هایی که به خواستگاری‌شان رفته‌اید، بپرهیزید.متأسفانه برخی از پسرها در این دوره، افزون بر این، از ارتباطات قبلی خود با جنس مخالف می‌گویند و به آن افتخار هم می‌کنند که بسیار خطرناک است. 3. وسوسه‌ها:تنوع‌طلبی از حالات انسان است و او را از قانع بودن به داشته‌هایش باز می‌دارد. با این حالت مبارزه کنید و اجازه ندهید مسائل جزئی و کم‌اهمیت، شما را وسوسه و در اصل انتخاب دچار تردید کند یا به جدایی بکشاند. اشکالات جزئی در همسر )اثر زخمی کوچک بر پوست بدن( یا عمل نکردن خانواده طرف به برخی قول و قرارهای مادی نمی‌تواند دلیل موجهی بر جدایی باشد. 4. مقایسه: از مقایسه همسر خود با دیگران بپرهیزید. یادتان باشد که شما فقط نقاط مثبت دیگران را می‌بینید و از نقاط منفی آنان اطلاعی ندارید؛ همان گونه که دیگران نقاط منفی شما یا همسرتان را نمی‌بینند. 5. توقعات بیجا: نگرش‌های آرمانی و شاعرانه در ازدواج درست نیست. در دوره عقدبستگی، تعهدات جدی ایجاد نمی‌شود؛ پس انتظار شما نیز باید در همین حد باشد. توقع توجه کامل همسر به شما و بریدن از خانواده، توقع قطع ارتباط کامل با دوستان دوران مجردی، توقع اطاعت از شما و بی‌توجهی به نظر والدین )ر.ک: ص 79 و 80( هیچ‌یک توقع به جایی نیست. 6. قهر و بی‌اعتنایی، از قهر و بی‌اعتنایی به او بپرهیزید. تغییر مثبت با ارتباط سازنده میسر است، نه با قهر.
در دوران عقد آسیب‌هایی وجود دارد که اگر با آن‌ها مقابله نشود، پایه‌های زندگی مشترک را سست خواهد کرد. مهم‌ترین این آسیب‌ها عبارتند از: 1.ذهنیت نادرست: ذهنیت‌های نادرست درباره مادرزن و مادرشوهر باید اصلاح شود. به خانواده همسر خود حق دهید که از فرزندانشان حمایت‌های شدید عاطفی داشته باشند. این حمایت‌ها به سبب قطع رابطه عاطفی است. شما باید به آن‌ها ثابت کنید که نه تنها فرزندشان را از آنان نگرفته‌اید، بلکه فرزند دیگری هم نصیبشان شده است. 2. یادآوری گذشته:از یادآوری تنش‌های احتمالی در دوره نامزدی درباره مهریه، خرید، جشن و... با ذکر لا اله الا الله بپرهیزید. یادآوری این مسائل کار شیطان است تا بین شما بغض و کینه ایجاد کند )انما یرید الشیطان أن یوقع بینکم العداوة و البغضاء(. ) مائده )5(، 91 از یادآوری خواستگاران یا خانم‌هایی که به خواستگاری‌شان رفته‌اید، بپرهیزید.متأسفانه برخی از پسرها در این دوره، افزون بر این، از ارتباطات قبلی خود با جنس مخالف می‌گویند و به آن افتخار هم می‌کنند که بسیار خطرناک است. 3. وسوسه‌ها:تنوع‌طلبی از حالات انسان است و او را از قانع بودن به داشته‌هایش باز می‌دارد. با این حالت مبارزه کنید و اجازه ندهید مسائل جزئی و کم‌اهمیت، شما را وسوسه و در اصل انتخاب دچار تردید کند یا به جدایی بکشاند. اشکالات جزئی در همسر )اثر زخمی کوچک بر پوست بدن( یا عمل نکردن خانواده طرف به برخی قول و قرارهای مادی نمی‌تواند دلیل موجهی بر جدایی باشد. 4. مقایسه: از مقایسه همسر خود با دیگران بپرهیزید. یادتان باشد که شما فقط نقاط مثبت دیگران را می‌بینید و از نقاط منفی آنان اطلاعی ندارید؛ همان گونه که دیگران نقاط منفی شما یا همسرتان را نمی‌بینند. 5. توقعات بیجا: نگرش‌های آرمانی و شاعرانه در ازدواج درست نیست. در دوره عقدبستگی، تعهدات جدی ایجاد نمی‌شود؛ پس انتظار شما نیز باید در همین حد باشد. توقع توجه کامل همسر به شما و بریدن از خانواده، توقع قطع ارتباط کامل با دوستان دوران مجردی، توقع اطاعت از شما و بی‌توجهی به نظر والدین )ر.ک: ص 79 و 80( هیچ‌یک توقع به جایی نیست. 6. قهر و بی‌اعتنایی، از قهر و بی‌اعتنایی به او بپرهیزید. تغییر مثبت با ارتباط سازنده میسر است، نه با قهر.
پاسخ:
در دوران عقد آسیب‌هایی وجود دارد که اگر با آن‌ها مقابله نشود، پایه‌های زندگی مشترک را سست خواهد کرد. مهمترین این آسیب‌ها عبارتند از:
1.ذهنیت نادرست: ذهنیت‌های نادرست درباره مادرزن و مادرشوهر باید اصلاح شود. به خانواده همسر خود حق دهید که از فرزندانشان حمایت‌های شدید عاطفی داشته باشند. این حمایت‌ها به سبب قطع رابطه عاطفی است. شما باید به آن‌ها ثابت کنید که نه تنها فرزندشان را از آنان نگرفته‌اید، بلکه فرزند دیگری هم نصیبشان شده است.
2. یادآوری گذشته:از یادآوری تنش‌های احتمالی در دوره نامزدی درباره مهریه، خرید، جشن و... با ذکر لا اله الا الله بپرهیزید. یادآوری این مسائل کار شیطان است تا بین شما بغض و کینه ایجاد کند )انما یرید الشیطان أن یوقع بینکم العداوة و البغضاء(. ) مائده )5(، 91
از یادآوری خواستگاران یا خانم‌هایی که به خواستگاری‌شان رفته‌اید، بپرهیزید.متأسفانه برخی از پسرها در این دوره، افزون بر این، از ارتباطات قبلی خود با جنس مخالف می‌گویند و به آن افتخار هم می‌کنند که بسیار خطرناک است.
3. وسوسه‌ها:تنوع‌طلبی از حالات انسان است و او را از قانع بودن به داشته‌هایش باز می‌دارد. با این حالت مبارزه کنید و اجازه ندهید مسائل جزئی و کم‌اهمیت، شما را وسوسه و در اصل انتخاب دچار تردید کند یا به جدایی بکشاند. اشکالات جزئی در همسر )اثر زخمی کوچک بر پوست بدن( یا عمل نکردن خانواده طرف به برخی قول و قرارهای مادی نمی‌تواند دلیل موجهی بر جدایی باشد.
4. مقایسه: از مقایسه همسر خود با دیگران بپرهیزید. یادتان باشد که شما فقط نقاط مثبت دیگران را می‌بینید و از نقاط منفی آنان اطلاعی ندارید؛ همان گونه که دیگران نقاط منفی شما یا همسرتان را نمی‌بینند.
5. توقعات بیجا: نگرش‌های آرمانی و شاعرانه در ازدواج درست نیست. در دوره عقدبستگی، تعهدات جدی ایجاد نمی‌شود؛ پس انتظار شما نیز باید در همین حد باشد.
توقع توجه کامل همسر به شما و بریدن از خانواده، توقع قطع ارتباط کامل با دوستان دوران مجردی، توقع اطاعت از شما و بی‌توجهی به نظر والدین )ر.ک: ص 79 و 80( هیچ‌یک توقع به جایی نیست.
6. قهر و بی‌اعتنایی، از قهر و بی‌اعتنایی به او بپرهیزید. تغییر مثبت با ارتباط سازنده میسر است، نه با قهر.
- [سایر] دوست دارم ازدواج کنم؛ اما ترس از مشکلات مالی زندگی مشترک مانع میشود. چه کنم؟
- [سایر] مطلوبترین شکل ارتباط در دوران عقد چیست و چگونه میتوان از این دوره برای استحکام پایه‌های زندگی مشترک استفاده کرد؟
- [سایر] چگونه می توانیم جلوی مشکلات دوران عقد را بگیریم؟
- [سایر] چگونه می توانیم جلوی مشکلات دوران عقد را بگیریم؟
- [سایر] پس از ازدواج چگونه رفتار کنیم تا همسرمان از زندگی مشترک لذت ببرد؟
- [آیت الله بهجت] آیا مرد می تواند به عکس هایی که در دوران زندگی مشترک بدون پوشش از همسر طلاق داده شده اش گرفته نگاه کند؟
- [سایر] شوهرم در دوران عقد محبت زیادی به من داشت، حالا که وارد زندگی شده ایم، محبتش کم شده. چرا؟
- [سایر] افسردگی همسر چقدر می تواند در زندگی زناشوئی اثر بگذارد . اگر در دوران عقد متوجه افسردگی بشویم ، چکار بای بکنیم ؟
- [سایر] می خواستم مشکلات احتمالی ناشی از ازدواج با شخصی که در یک شهر دور هست رو بدانم؟
- [آیت الله سیستانی] ضمن عقد شرطی با این مضمون وجود دارد که، هر گاه زن ومرد بخواهند از هم جدا شوند مرد متعهّد است که نصف دارایی حاصله در دوران زندگی مشترک را بلا عوض به زن انتقال دهد حکم شرعی قرار دادن این شرط چیست؟
- [آیت الله وحید خراسانی] می توان تمام اقسام عقد بیمه را از باب تعهد بیمه کننده و بیمه شونده به پرداخت خسارت و مال معین قرار داد هرچند احوط ان است که مثلا بیمه شونده مال معینی به بیمه کننده صلح کند به شرط ان که بیمه کننده خسارت احتمالی که معین شده جبران نماید و بر بیمه کننده جبران واجب می شود و هم‌چنین در صورتی که مال معین از طرف بیمه شونده عین باشد می توان عقد بیمه را به عنوان هبه به شرط تحمل خسارت احتمالی از جانب بیمه کننده انجام داد که بر بیمه کننده وفای به شرط واجب است
- [آیت الله شبیری زنجانی] عقد (شرکت) قراردادیست که مابین دو یا چند نفر بر انجام معامله با مال مشترک منعقد میگردد، مفاد عقد شرکت باید انشاء شود بنابراین چنانچه دو نفر مالشان را مخلوط کنند به طوری که مال هیچ یک مشخص نباشد و با عبارت - عربی یا غیر آن - یا با انجام عملی مفاد عقد شرکت را انشاء کنند، شرکت حاصل میشود.
- [آیت الله بروجردی] اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکی از هفت عیب را دارد می‌تواند عقد را به هم بزند:اوّل:دیوانگی.دوم:مرض خوره.سوم:مرض بَرَص.چهارم:کوری.پنجم:زمین گیر بودن.ششم:آن که افضا شده یعنی راه بول و حیض، یا راه حیض و غائط او یکی شده باشد.هفتم:آن که گوشت، یا استخوانی در فرج او باشد که مانع نزدیکی شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکی از این هفت عیب را دارد می‌تواند عقد را به هم بزند، به شرط آن که معلوم شود که عیب پیش از عقد بوده است: اول دیوانگی. دوم مرض خوره. سوم مرض برص (پیسی). چهارم کوری. پنجم زمینگیر بودن. ششم آن که افضا شده باشد، یعنی راه بول و حیض یا راه حیض و غایط او یکی شده باشد. هفتم آن که گوشت یا استخوانی در فرج او باشد که مانع از نزدیکی شود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر زن بعد از عقد بفهمد که شوهر او پیش از عقد دیوانه بوده است یا الت مردی نداشته یا بعد از عقد پیش از نزدیکی بریده شود یا بفهمد مرضی دارد که نمی تواند نزدیکی نماید هرچند ان مرض بعد از عقد و پیش از نزدیکی پیدا شده باشد می تواند عقدرا به هم بزند ولی در صورتی که شوهر نمی تواند نزدیکی نماید باید زن به حاکم شرع رجوع نماید و حاکم شوهر را یک سال مهلت می دهد چنانچه شوهر نتوانست با ان زن یا زنی دیگر نزدیکی نماید پس از ان زن می تواند عقد را به هم بزند و در صورتی که مرد بعد از عقد چه پیش از نزدیکی و چه بعد از ان دیوانه شود بنابر احتیاط واجب زن بدون طلاق نمی تواند جدا شود و اگر الت مردی بعد از نزدیکی بریده شود یا مرض مانع از نزدیکی بعد از ان پیدا شود زن نمی تواند عقد را به هم بزند
- [آیت الله خوئی] اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکی از هفت عیب را که ذکر میشود دارد می‌تواند عقد را به هم بزند: (اول): دیوانگی. (دوم): مرض خوره. (سوم): مرض برص. (چهارم): کوری. (پنجم): زمینگیر بودن و در حکم آن است شلی که شل بودن او واضح باشد. (ششم): افضاء، یعنی راه بول و حیض و یا راه حیض و غائط او یکی شده باشد. (هفتم): آن که گوشت یا استخوانی یا غدهای در فرج او باشد که مانع از نزدیکی شود.
- [آیت الله سیستانی] اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکی از این شش عیب را که ذکر میشود در حال عقد داشته است ، می‌تواند بواسطه آن عیب ، عقد را بهم بزند : اول : دیوانگی ، هر چند گاهگاهی باشد . دوم : مرض خوره . سوم : مرض برص . چهارم : کوری . پنجم : فلج بودن ، هر چند به حد زمین گیری نباشد . ششم : آنکه گوشت ، یا استخوانی در رحم او باشد ، خواه مانع نزدیکی یا آبستن شدن او شود ، یا نه . و اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن در حال عقد افضا شده بوده است ، یعنی راه بول و حیض ، و یا راه حیض و غائط او ، یا هر سه یکی شده است ، در اینکه بتواند عقد را بهم بزند اشکال است ، و احتیاط لازم آن است که چنانچه عقد را بهم بزند طلاق نیز بدهد .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکی از این هفت عیب را دارد؛ می تواند عقد را به هم بزند: اول: دیوانگی. دوم: مرض خوره. سوم: مرض برص. چهارم: کوری. پنجم: زمین گیر بودن و در حکم او است شلی که شل بودنش واضح باشد. ششم: افضاء؛ یعنی راه بول و حیض یا راه حیض و غائط او یکی شده باشد. هفتم: آنکه گوشت یا استخوانی در فرج او باشد که مانع نزدیکی شود.
- [آیت الله سبحانی] اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکی از این هفت عیب را دارد می تواند عقد را به هم بزند: اول: دیوانگی. دوم: مرض خوره. سوم: مرض برص. چهارم: کوری. پنجم: شَلْ بودن. به طوری که معلوم باشد. ششم: آن که افضا شده، یعنی راه بول و حیض او یکی شده باشد. ولی اگر راه حیض و غائط او یکی شده باشد، به هم زدن عقد اشکال دارد و باید احتیاط شود. هفتم: آن که گوشت، یا استخوانی یا غدّه ای در فرج او باشد که مانع نزدیکی شود.
- [آیت الله مظاهری] اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکی از این هفت عیب را دارد و این عیبها قبل از عقد بوده، می‌تواند عقد را به هم بزند و بدون طلاق از او جدا شود: اوّل: دیوانگی. دّوم: مرض خوره. سوّم: مرض بَرَص. چهارم: کوری. پنجم: شل بودن به طوری که معلوم باشد. ششم: افضا شده یعنی راه بول و حیض یا راه حیض و غائط او یکی شده باشد. هفتم: گوشت یا استخوان یا غدّهای در فرج او باشد که مانع نزدیکی شود.