الامام الصادق علیه السلام
- فی حَدیثٍ: ثُمَّ أجری فی آدَمَ النّورَ وَالنّارَ وَالرّیحَ وَالماءَ ، فَبِالنّورِ أبصَرَ وعَقَلَ وفَهِمَ ، وبِالنّارِ أکَلَ وشَرِبَ . ولَولا أنَّ النّارَ فِی المَعِدَةِ لَم تَطحَنِ المَعِدَةُ ، الطَّعامَ ، ولَولا أنَّ الرّیحَ فی جَوفِ ابنِ آدَمَ یُلهِبُ نارَ المَعِدَةِ لَم یَلتَهِب ، ولَولا أنَّ الماءَ فی جَوفِ ابن آدَمَ یُطفِئُ حَرَّ نارِ المَعِدَةِ ؛ لَأَحرَقَتِ النّارُ جَوفَ ابنَ آدَمَ .
امام صادق علیه‌السلام
- در روایتی از ایشان: سپس در آدم ، نور ، آتش ، باد و آب را به جریان انداخت . انسان ، به نور دید و اندیشید و فهمید ، و به آتش خورد و نوشید . اگر در معده آتش نبود ، معده غذا را نرم نمی‌کرد ؛ اگر در درون آدمیزاد بادی نبود که آتش معده را شعله‌ور سازد ، آن آتش بر نمی‌افروخت ؛ و اگر درون آدمی‌زاده ، آبی نبود که زبانه‌های آتشِ معده را فرو نشاند ، آن آتش ، درون آدمی را یکسره می‌سوزاند .
الاختصاص ، صفحه 109 ، بحار الأنوار ، جلد 61 ، صفحه 306 ، حدیث 14 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 412
