الإمام الصادق علیه‌السلام - لِلطَّبیبِ الهِندِیِّ: جُعِلَ طَیُّ الرُّکبَةِ إلی خَلفٍ ؛ لِأَنَّ الإِنسانَ یَمشی إلی بَینِ یَدَیهِ فَیَعتَدِلُ الحَرَکاتُ ، ولَولا ذلِکَ لَسَقَطَ فِی المَشیِ . وجُعِلَتِ القَدَمُ مُخَصَّرَةً ؛ لِأَنَّ الشَّیءَ إذا وَقَعَ عَلَی الأَرضِ جَمیعَهُ ثَقُلَ کَثِقَلِ حَجَرِ الرَّحا ، فَإِذا کانَ عَلی حَرفِهِ رَفَعَهُ الصَّبِیُّ ، وإذَا وَقَعَ عَلی وَجهِهِ صَعُبَ نَقلُهُ عَلَی الرَّجُلِ . امام صادق علیه‌السلام - خطاب به طبیب هندی: تا خوردنِ زانو ، به سمت عقب قرار داده شده است ؛ چرا که انسان به سمت جلو راه می‌رود و حرکات او با تعادل همراه است ؛ امّا اگر این نبود ، انسان در هنگام راه رفتن [بر زمین] می‌افتاد . در کف پا ، گودی‌ای قرار داده شده است ؛ زیرا هر چیز ، چون به تمامی سطح بر زمین قرار گیرد ، به اندازه سنگ آسیاب سنگین می‌شود . اگر بر لبه‌اش بر روی زمین باشد ، یک کودک هم می‌تواند آن را [از جای خویش] برانَد . اگر هم که چیزی به روی بر زمین قرار گیرد ، جابه‌جا کردن آن ، حتّی بر یک مرد ، سنگین می‌آید . الخصال ، صفحه 514 ، حدیث 3 ، علل الشرائع ، صفحه 101 ، حدیث 1 ، المناقب لابن شهرآشوب ، جلد 4 ، صفحه 261 کلّها عن الربیع صاحب المنصور ، بحار الأنوار ، جلد 10 ، صفحه 207 ، حدیث 9 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 558
الإمام الصادق علیهالسلام
- لِلطَّبیبِ الهِندِیِّ: جُعِلَ طَیُّ الرُّکبَةِ إلی خَلفٍ ؛ لِأَنَّ الإِنسانَ یَمشی إلی بَینِ یَدَیهِ فَیَعتَدِلُ الحَرَکاتُ ، ولَولا ذلِکَ لَسَقَطَ فِی المَشیِ .
وجُعِلَتِ القَدَمُ مُخَصَّرَةً ؛ لِأَنَّ الشَّیءَ إذا وَقَعَ عَلَی الأَرضِ جَمیعَهُ ثَقُلَ کَثِقَلِ حَجَرِ الرَّحا ، فَإِذا کانَ عَلی حَرفِهِ رَفَعَهُ الصَّبِیُّ ، وإذَا وَقَعَ عَلی وَجهِهِ صَعُبَ نَقلُهُ عَلَی الرَّجُلِ .
امام صادق علیهالسلام - خطاب به طبیب هندی: تا خوردنِ زانو ، به سمت عقب قرار داده شده است ؛ چرا که انسان به سمت جلو راه میرود و حرکات او با تعادل همراه است ؛ امّا اگر این نبود ، انسان در هنگام راه رفتن [بر زمین] میافتاد .
در کف پا ، گودیای قرار داده شده است ؛ زیرا هر چیز ، چون به تمامی سطح بر زمین قرار گیرد ، به اندازه سنگ آسیاب سنگین میشود . اگر بر لبهاش بر روی زمین باشد ، یک کودک هم میتواند آن را [از جای خویش] برانَد . اگر هم که چیزی به روی بر زمین قرار گیرد ، جابهجا کردن آن ، حتّی بر یک مرد ، سنگین میآید .
الخصال ، صفحه 514 ، حدیث 3 ، علل الشرائع ، صفحه 101 ، حدیث 1 ، المناقب لابن شهرآشوب ، جلد 4 ، صفحه 261 کلّها عن الربیع صاحب المنصور ، بحار الأنوار ، جلد 10 ، صفحه 207 ، حدیث 9 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 558
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا استخوان های کف دست و پا و قوزک زانو دیه دارد و جزء پا محسوب می شود، یا ارش تعلق می گیرد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا استخوان های کف دست و پا و قوزک زانو دیه دارد و جزء پا محسوب می شود، یا ارش تعلق می گیرد؟
- [آیت الله بروجردی] نماز گزار خم شد برای رکوع، هنوز کف هایِ دست او به زانو نرسیده یقین کرد حمد را نخوانده، میتواند برگردد و حمد را بخواند، یا بگذرد؟
- [آیت الله بهجت] کسی که دست او بلندتر از دیگران است، که اگر مقداری خم شود، به زانو می رسد، به چه مقدار باید خم شود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] استخوان کف دست و کف پا دیه معیّن دارد، یا باید ارش تعیین نمود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] استخوان کف دست و کف پا دیه معیّن دارد، یا باید ارش تعیین نمود؟
- [آیت الله علوی گرگانی] نمایان بودن روی پا و کف و پاشنه پا برای زنها چه صورت دارد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا دیده شدن کف پا در حالت سجده اشکال دارد؟
- [سایر] آیا پوشاندن کف پا هنگام سجده کردن واجب است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کف دست تا مچ، و همچنین کف پا، از پنج استخوان تشکیل شده که هر کدام متّصل به یکی از انگشتان است. آیا شکستگی یکی از آن استخوانها شکستگی دست، یا پا محسوب می شود؟
- [آیت الله بهجت] کسی که هیچ نمیتواند خم شود، برای سجده باید سر را به قصد سجده خم کند و برای برخاستن از سجده، سر را بلند کند و اگر این هم ممکن نشد، به قصد سجده چشم را میبندد و به قصد برخاستن، چشم را باز میکند و لازم نیست در این صورت بقیه اعضا، یعنی کف دست و زانو و انگشت بزرگ پا روی زمین باشد، گرچه این کار در صورت امکان موافق احتیاط است.
- [آیت الله اردبیلی] نمازگزار در هر رکعت بعد از قرائت یا گفتن تسبیحات اربعه و یا قنوت، باید به اندازهای خم شود که بتواند کف دستها را به زانو بگذارد و این عمل را (رکوع) میگویند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . نمازگزار باید در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب، بعداز رکوع دو سجده کند و سجده آن است که پیشانی و کف دو دست و سر دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پا را بر زمین بگذارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر به اندازه رکوع خم شود، ولی دست ها را به زانو نگذارد اشکال ندارد، اگر چه احتیاط مستحب این است که دست ها را به زانو بگذارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر به اندازه رکوع خم شود ولی دستها را به زانو نگذارد، اشکالی ندارد.
- [آیت الله سیستانی] اگر به اندازه رکوع خم شود ، ولی سر انگشتان را به زانو نگذارد ، اشکال ندارد .
- [آیت الله نوری همدانی] اگر به اندازه رکوع خم ود ، ولی دستها را به زانو نگذارد اشکال ندارد .
- [امام خمینی] اگر به اندازه رکوع خم شود ولی دستها را به زانو نگذارد اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر به انداز رکوع خم شود، ولی دستها را به زانو نگذارد اشکال ندارد.
- [آیت الله بهجت] اگر به اندازه رکوع خم شود، ولی دستها را به زانو نگذارد، اشکال ندارد.