الإمام الرضا علیه‌السلام : مَن أرادَ أن یُقِلَّ نِسیانَهُ ویَکونَ حافِظاً ، فَلیَأکُل فی کُلِّ یَومٍ ثَلاثَ‌قِطَعِ زَنجَبیلٍ مُرَبّیً بِالعَسَلِ ، ویَصطَنِعُ بِالخَردَلِ مَعَ طَعامِهِ فیکُلِّ یَومٍ. ومَن أرادَ أن یَزیدَ فی عَقلِهِ ، فلا یَخرُج کُلَّ یَومٍ حَتّی یَلوکَ عَلَی الرِّیقِ ثَلاثَ هَلیلَجاتٍ سودٍ مَعَ سُکَّرٍ طَبَرزَدٍ . امام رضا علیه‌السلام : هر کس بخواهد فراموشی‌اش کم شود و دارای حافظه‌ای قوی شود ، هر روز ، سه قطعه زَنْجَبیل به عسل درآمیخته بخورد و در هر روز ، با غذای خویش ، چیزی که با خَرْدَل تهیه شده نیز میل کند. هر کس هم بخواهد عقل وی افزون شود ، هیچ روزی از خانه بیرون نرود ، مگر پس از آن که ناشتا ، سه هلیله سیاه با شکر طَبَرزَد بِجَوَد. فی بحار الأنوار : (یصطبغ) بدل (یصطنع).فی بحار الأنوار : (ومن أراد أن یزید فی عقله یتناول کلّ یوم ثلاثْ هلیلجات بسکر ابلوچ).طبّ الإمام الرضا علیه‌السلام ، صفحه 36 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 324 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 258 خَردَل: گیاهی از تیره چلیپاییان (صلیبیان) که دو نوعِ سفید و سیاه دارد. برگ‌هایش شبیه برگ تُرُب ، ولی کوچک‌تر از آن و دارای گل‌های زرد و دانه‌های ریز و قهوه‌ای و طعمِ تند است. دانه‌های آن را پس از کوبیدن در آب یا سرکه ، خمیر می‌کنند و با غذا ، جهت تحریک اشتها تناول کنند. تخم سپندان ، اسپندان ، حب الرشاد (فرهنگ معین) .. در طبّ الإمام الرضا علیه‌السلام ، بخش دوم روایت ، چنین آمده است : (هر کس بخواهد عقل وی افزون شود ، هر روز سه هلیله با شکر بلوچ بخورد) .
الإمام الرضا علیهالسلام :
مَن أرادَ أن یُقِلَّ نِسیانَهُ ویَکونَ حافِظاً ، فَلیَأکُل فی کُلِّ یَومٍ ثَلاثَقِطَعِ زَنجَبیلٍ مُرَبّیً بِالعَسَلِ ، ویَصطَنِعُ بِالخَردَلِ مَعَ طَعامِهِ فیکُلِّ یَومٍ.
ومَن أرادَ أن یَزیدَ فی عَقلِهِ ، فلا یَخرُج کُلَّ یَومٍ حَتّی یَلوکَ عَلَی الرِّیقِ ثَلاثَ هَلیلَجاتٍ سودٍ مَعَ سُکَّرٍ طَبَرزَدٍ .
امام رضا علیهالسلام :
هر کس بخواهد فراموشیاش کم شود و دارای حافظهای قوی شود ، هر روز ، سه قطعه زَنْجَبیل به عسل درآمیخته بخورد و در هر روز ، با غذای خویش ، چیزی که با خَرْدَل تهیه شده نیز میل کند. هر کس هم بخواهد عقل وی افزون شود ، هیچ روزی از خانه بیرون نرود ، مگر پس از آن که ناشتا ، سه هلیله سیاه با شکر طَبَرزَد بِجَوَد.
فی بحار الأنوار : (یصطبغ) بدل (یصطنع).فی بحار الأنوار : (ومن أراد أن یزید فی عقله یتناول کلّ یوم ثلاثْ هلیلجات بسکر ابلوچ).طبّ الإمام الرضا علیهالسلام ، صفحه 36 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 324 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 258 خَردَل: گیاهی از تیره چلیپاییان (صلیبیان) که دو نوعِ سفید و سیاه دارد. برگهایش شبیه برگ تُرُب ، ولی کوچکتر از آن و دارای گلهای زرد و دانههای ریز و قهوهای و طعمِ تند است. دانههای آن را پس از کوبیدن در آب یا سرکه ، خمیر میکنند و با غذا ، جهت تحریک اشتها تناول کنند. تخم سپندان ، اسپندان ، حب الرشاد (فرهنگ معین) .. در طبّ الإمام الرضا علیهالسلام ، بخش دوم روایت ، چنین آمده است : (هر کس بخواهد عقل وی افزون شود ، هر روز سه هلیله با شکر بلوچ بخورد) .
- [سایر] ناشتا سیب خوردن چه فایده ای دارد؟
- [سایر] ناشتا خرما خوردن چه فایده ای دارد؟
- [سایر] خوردن انار شیرین پس از حجامت چه فایده ای دارد؟
- [سایر] سرکه خوردن قبل از غذا چه فایده ای دارد؟
- [سایر] خوردن خیار در تابستان چه فایده ای دارد؟
- [سایر] مداومت بر خوردن تره چه فایده ای دارد؟
- [سایر] سرکه خوردن قبل از غذا چه فایده ای دارد؟
- [سایر] خوردن انار با پیه آن چه فایده ای دارد؟
- [سایر] آب را به سه نفس خوردن چه فایده ای دارد؟
- [سایر] شستن دستها قبل و بعد از غذا خوردن چه فایده ای دارد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] جایز نیست چیزی که فایده حلال و حرام هر دو دارد به قصد فایده حرام عاریه بدهند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر طبیب به دست خود به مریض دوا بدهد چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد طبیب ضامن است ولی اگر بگوید فلان دوا برای فلان مرض فایده دارد و اختیار را به مریض واگذارد و به واسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد طبیب ضامن نیست
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر دکتر به دست خود به مریض دوا بدهد، یا درد و دوای مریض را به او بگوید و مریض دوا را بخورد، چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن است، ولی اگر فقط بگوید: فلان دوا برای فلان مرض فایده دارد؛ و به واسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد، دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله خوئی] اگر دکتر بهدست خود به مریض دوا بدهد چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن است، ولی اگر فقط بگوید فلان دوا برای فلان مرض فایده دارد و به واسطة خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر دکتر به دست خود دوا بدهد و در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن است ولی اگر درد و دوای مریض را به او بگوید، یا فقط بگوید فلان دوا برای فلان مرض فائده دارد و به واسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد، ضامن نیست.
- [آیت الله سبحانی] اگر پزشک به دست خود به مریض دوا بدهد، یا درد و دوای مریض را به او بگوید و مریض دوا را بخورد; چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، پزشک ضامن است. ولی اگر فقط بگوید فلان دوا برای فلان مرض فائده دارد و به واسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد، یا بمیرد پزشک ضامن نیست.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر دکتر به دست خود به مریض دوا بدهد؛ چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد؛ دکتر ضامن است؛ ولی اگر بگوید فلان دوا برای فلان مرض فائده دارد و به واسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد؛ دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر دکتر به دست خود به مریض دوا بدهد، یا درد و دوای مریض را به او بگوید و مریض دوا را بخورد، چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن است؛ ولی اگر فقط بگوید:فلان دوا برای فلان مرض فائده دارد و به واسطهی خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد، دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا جائز است که بانک این فائده را بگیرد؟ ظاهراً بلکه قطعاً گرفتن این فائده جائز نیست برای این که فائدهای است برای قرض و آن ربا است ولی بنابر آنچه در اول مسائل بانکی گفته شد چنانچه به یکی از آن عناوین شرعی تطبیق کند، مانعی ندارد بلکه میتوان گفت که گرفتن این فائده صحیح باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . خرجهایی را که انسان برای به دستآوردن فایده میکند، مانند دلالی و حمالی -که عینش یا عوضش باقی نمیماند- جزء مخارج کسب است که اگر به خود آن خرجها خمس تعلق نگرفته، از فایده کسب میتوان جای آن گذاشت، و آن مقدار را جزء فایده محسوب نکرد.