ابو عبدالله
ابو عبدالله ممکن است اسم یا کنیه برای اشخاص ذیل باشد: • ابوعبدالله ابنخباز، اِبْنِ خَبّاز، ابوعبدالله نجمالدین محمد بن ابی بکر ( ربیعالاول ۵۵۷ - ذیحجه ۶۳۱/ فوریه ۱۱۶۲- اوت ۱۲۳۴)، ادیب و فقیه شافعی• ابوعبدالله باکویی، باکویی، ابو عبد اللّه محمد بن عبد اللّه بن عبید اللّه بن باکویه شیرازی، از مشایخ صوفیه در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم• ابوعبدالله ابنخطیب، مشهور به ذوالوزارتین (ریاست شمشیر و قلم یا وزارت و کتابت) و ملقب به لسانالدین، وزیر، طبیب، ادیب، مورخ و فقیه مالکی اندلسی• ابوعبدالله تاجالاسلام ابنخمیس، اِبْنِ خَمیس، ابوعبدالله تاجالاسلام مجدالدین حسین بن نصر کعبی جُهَنی موصلی، فقیه شافعی• ابوعبدالله ابنقاسم، اِبْنِ قاسِم، ابوعبدالله عبدالرحمان بن قاسم بن خالد بن جُنادَة عُتَقی، یکی از شاخصترین شاگردان مالک بن انس• ابوعبدالله ابنمخلد، اِبْنِ مَخْلَد، ابوعبدالله محمد بن مخلد بن حفص دوری عطار (۲۳۳-۲۴ جمادیالاخر ۳۳۱ق/۸۴۸ - ۵ مارس ۹۴۳م)، محدث بغدادی• ابوعبدالله ابنمرحل، اِبْنِ مُرَحَّل، ابوعبدالله محمد بن عمر بن مکی بن عبدالصمد، ملقب به صدرالدین، شاعر و فقیه شافعی• ابوعبدالله ابننجار، اِبْنِ نَجّار، ابوعبدالله محبالدین محمدبن محمودبن حسنبن هبهالله بن محاسن، مورخ، محدث، رجالشناس و ادیب شافعی مذهب بغداد• ابوعبدالله ابنواصل، اِبْنِ واصِل، ابو عبداللـه محمد بن سالم بن نصر اللـه بن سالم بن واصل حموی، مورخ، ادیب و فقیه شافعی• ابو عبدالله بارع، بارِع، ابوعبداللّه حسین بن محمد بن عبدالوهاب بدری بغدادی، ادیب و شاعر عرب قرن پنجم و اوایل ششم• ابوعبدالله حارثمحاسبی، حارث مُحاسِبی، ابوعبداللّه بصری، زاهد، واعظ، محدّث، عارف، فقیه و متکلم قرن سوم• ابو عبدالله حسین بن عبیدالله غضائری، ابو الحسین، احمد بن حسین بن عبید الله بن ابراهیم غضائری، رجالشناس و محدث امامی بغداد• ابوعبدالله زنجانی، اَبوعَبْدُ اللهِ زَنْجانی، فرزند میرزا نصرالله شیخالاسلام، فقیه، مفسر، قرآنشناس و نویسنده برجسته معاصر ایرانی• ابوعبدالله شقاق، ریاضیدان، فقیه و محدث• ابو عبدالله محمد بن احمد بن ادریس حلی عجلی، ابن ادریس حلّی، فقیه مهم و تأثیرگذار امامی در قرن ششم• ابن طقطقی، نقیب برجسته علویان شهر حله، نجف، کربلا و از دانشمندان و مورخان شیعه مذهب در نیمه دوم قرن هفتم هجری• ابوعبدالله ابنماجه، اِبْنِ ماجه، ابوعبدالله محمد بن یزید رَبَعی قزوینی، محدّث بزرگ و گردآورنده سنن• ابوعبدالله ابنابار، ابن اَبّار، ابوعبدالله محمّد عبدالله قُضاعی، کاتب، مورّخ، محدّث، ادیب و سیاستمدار اندلسی• ابوعبدالله ابنبابویه، حسین بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (زنده در ۳۷۸ق/۹۸۸م)، فقیه، محدث و متکلم شیعی• ابوعبدالله ابنجزری، معروف به ابن جزری و ملقب به شمسالدین (۶۵۸ -۷۳۹ق/ ۱۲۶۰- ۱۳۳۸م)، مورخ دمشقی• ابوعبدالله ابنطولون، محدث، فقیه ، ادیب و مورخ• ابوعبدالله ابنطیب، اِبْنِ طَیّبْ، ابوعبدالله محمد شَرَقی (شرگی، شراگی) ملقب به شمسالدین، محدث، نحوی، ادیب و مورخ مغربی• ابوعبدالله ابنعباد، ابن عَبّاد، فقیه ، خطیب و از مشاهیر صوفیه اندلس• ابوعبدالله ابنعسکر، اِبْنِعَسْکَر، ابوعبدالله محمد بن علی، راوی، فقیه، مورخ و ادیب عصر موحدون اندلس• ابوعبدالله ابنسعد، اِبْنِ سَعْد، ابوعبدالله محمد بن سعد بن منیع، مشهور به کاتب واقدی، مورخ و سیرهنویس مشهور بغداد• ابوعبدالله اخفش، اَخْفَش، ابو عبدالله هارون بن موسی بن شریک تغلبی دمشقی، نحوی، لغوی، محدث، مفسر و مقری بزرگ شام• ابوعبدالله اصفهانی، حمزه اصفهانی، ادیب، لغوی و مورخ ایرانی سده چهارم• ابوعبدالله انطاکی، اَنْطاکی، ابوعبدالله (یا ابوعلی) احمد بن عاصم، عارف بزرگ سده های ۲-۳ق/۸ -۹م• ابوعبدالله بارع، بارِع، ابوعبداللّه حسین بن محمد بن عبدالوهاب بدری بغدادی، ادیب و شاعر عرب قرن پنجم و اوایل ششم• ابوعبدالله بتانی، بَتّانی، ابوعبدالله محمد بن جابربن سِنان رَقّی حَرّانی صابی، منجّم و ریاضیدان برجسته دوره اسلامی• ابوعبدالله بخاری جعفی، بخاری، ابوعبدالله محمد بن اسماعیل، نویسنده اثر مهم حدیثی الجامع الصحیح معروف به صحیح بخاری• ابوعبدالله بدری، بارِع، ابوعبداللّه حسین بن محمد بن عبدالوهاب بدری بغدادی، ادیب و شاعر عرب قرن پنجم و اوایل ششم• ابوعبدالله بردله، بَرْدَلَّه، ابوعبداللّه محمّد العربی بن احمد اندلسی، قاضیِ مغربیِ عصر حکمرانی مولای اسماعیل• ابوعبدالله برمکی، بَرْمَکی، ابوعبدالله (یا ابوجعفر) محمد بن اسماعیل بن احمد بن بشیر برمکی رازی، معروف به صاحب صومعه، محدث امامی قرن سوم• ابوعبدالله بن مسلم بن عقیل، بنابر قولی، از شهدای کربلا• ابوعبدالله بیکندی، بِیْکَندی، ابوعبدالله محمد بن سلام بن فرج بخاری (د صفر ۲۲۵/ د سامبر۸۳۹)، محدث اهل ماوراءالنهر و استاد بخاری• ابوعبدالله جرجانی، جُرْجانی، ابوعبدالله محمد بن یحیی بن مهدی (د ۳۹۸ق/ ۱۰۰۸م)، از فقهای حنفی ایران• ابوعبدالله جزری، جَزَری، شمسالدین، از مورخان نامدار شام در سده هفتم و هشتم• ابوعبدالله جعل، ابوعبداللّه حسین بن علی، معروف به کاغذی، فقیه حنفی و متکلم صاحبنامِ معتزلی قرن چهارم• ابوعبدالله جندی، جَنَدی، ابوعبداللّه محمد بن یوسف، فقیه شافعی و مورخ یمنی قرن هشتم• ابوعبدالله جورقانی، جُورَقانی، ابوعبداللّه حسین بن ابراهیم همدانی، عالم و محدّث قرن ششم• ابوعبدالله حاکم نیشابوری، حاکم نیشابوری، ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه ضَبّی طهمانی، محدث، قاضی و تراجمنگار شافعی قرن چهارم• ابوعبدالله حسین بن محمد حلوانی، از محدثان قرن پنجم قمری• ابوعبدالله رودباری، بو عَبْدُ اللهِ رودْباری، احمد بن عطاء بن احمد (د ۳۶۹ق/ ۹۷۹ م)، از عرفا• ابوعبدالله زنجانی، اَبوعَبْدُ اللهِ زَنْجانی، فرزند میرزا نصرالله شیخالاسلام، فقیه، مفسر، قرآنشناس و نویسنده برجسته معاصر ایرانی• ابوعبدالله شیعی، حسین بن احمد بن محمد زکریا (د ۲۹۵ق/ ۹۱۱ م)، داعی اسماعیلی و بنیانگذار خلافت فاطمیان در شمال افریقا• ابوعبدالله طبری، ابوعبدالله طبری محدث و مفتی ایرانی مکه، ملقب به امام الحرمین• ابوعبدالله کلاعی، خالد بن مَعْدان کَلاعی، ابوعبداللّه، راوی و تابعی اهل شام• ابوعبدالله محمد بن ابرهیم ابنحاج، معروف به ابن حاج و قنیقل، فقیه، متکلم و نحوی• ابوعبدالله ابنعسکر، اِبْنِعَسْکَر، ابوعبدالله محمد بن علی (۵۸۴ -۶۳۶ق/۱۱۸۸- ۱۲۳۹م)، راوی، فقیه، مورخ و ادیب عصر موحدون اندلس• ابن شهر آشوب مازندرانی، از عالمان بزرگ و معروف شیعه در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری• ابوعبدالله محمدقرشی، اَبو عَبْدُ اللهِ قُرَشی، محمد بن احمد بن ابراهیم قرشی هاشمی (د ۵۹۹ق/ ۱۲۰۳ م)، عارف اندلسی• ابوعبدالله محییالدین ابنعربی، معروف به شیخ اکبر، اندیشمند، عارف و صوفی بزرگ جهان اسلام• ابوعبدالله مصری، تُجیبی، احمد بن یحیی بن وزیر، معروف به ابوعبداللّه مصری، محدّث، فقیه و نحوی بزرگ قرن دوم و سوم• ابوعبدالله فاضل مقداد، دانشمندی محقق در دانشهای کلام، فقه، اصول، معانی بیان، قرآن، حدیث و منطق