پاسخ از حضرت آیت الله العظمی حسین مظاهری(دامت برکاته):
همه کسانی که در ماجرای کربلا نقش داشته اند حتی در حد سیاهی لشگر و یا حتی در حد بی تفاوتی در مسئله و یا رضایت به وقوع آن و بالاتر از این، همه کسانی که مسبب جریان کربلا ولو در زمانهای قبل از این حادثه، بوده اند و نیز همه کسانی که صدق متابعت و رضایت به امر، بر آنان می شود ولو در زمانهای بعد از این حادثه، مورد لعن و نفرین هستند؛ و لعن زیارت عاشورا- که این زیارت را از قدسیات (احادیث قدسی) و از جانب حضرت حق تعالی دانسته اند- شامل همه آنها می شود. چنان که در قرآن کریم نیز افراد و گروه های متعددی مورد لعن و نفرین الهی قرار گرفته اند و از جمله آنان، کافران، ظالمین، کاذبین، عهد شکنان، کتمان کنندگان حقایق و بینات الهی، یهودیان، افتراء زنندگان به زنان مؤمنه و خود شیطان است. آیات متعدد و فراوانی در قرآن شریف وجود دارد که این افراد و گروه ها و دیگران، در آن آیات مورد لعن واقع شده اند و حتی در آیه 60 سوره اسراء، سخن از شجره ملعونه در قرآن رفته است که تفصیل آن در این مقام نمی گنجد و باید به محل آن رجوع کرد. و همه کسانی که در زیارت مقدسه عاشورا، لعن شده اند، مصادیق همین آیات مورد اشاره اند. و اما معنای لعن در زیارت عاشورا هم، همان معنای لعن در قرآن و به بیان دیگر به معنای (تبری) است که یکی از مهمترین فروع مهم دین است و تولی که یکی دیگر از فروع مهم دین است جز با تبری تکمیل نمی گردد کما اینکه تبری نیز جز با تولی، که تبری عملی و عینی و حقیقی است، کامل نمی شود و هر دو رکن باید در کنار همدیگر آورده شود.
منبع: خون موعود، علی(مهرداد) آقا شریفیان و عبدالرسول احمدیان
