برای دین چهار مرحله می ‌توان تصور نمود که مراحل اصلی آن عبارتند از: أ - دین نفس الامری: آنچه در علم الهی و مشیّت ربانی برای هدایت انسان به سوی رستگاری وجود دارد، دین نفس الامری است. به دیگر سخن، دین نفس الأمری مسیر بین مبدأ و منتهای آدمی است. مبدأ انسان به گفته ی قرآن معرفت صفر است: و اللّه أخرجکم من بطون أمّهاتکم لا تعلمون شیئاً[1]، (خداوند شما را از شکم مادرانتان خارج کرد، در حالی که هیچ نمی دانستید)، و منتهای او بنا برآیه ی: (ما خلقت الجنّ و الإنس إلاّ لیعبدون[2]؛ جنّ و آدم را جز برای عبادت نیافریدم.)، معرفت بی نهایت است، زیرا عبادت نتیجه ی معرفت می باشد و هر کس به اندازه‌ای عبادت می‌کند که معرفت دارد. از این‌ رو، صدرالمتألهین در تفسیر این آیه می گوید: جنّ و آدم را جز برای دانستن نیافریدم[3] و چون خداوند بی نهایت است، امکان معرفت به او نیز تا بی نهایت امتداد دارد. دین نفس الامری نسخه‌ی رستگاری بشر در لوح محفوظ و مسیر بین این آغاز و انجام است و حقیقتی عینی و واقعیتی ثبوتی می ‌باشد. ب - دین مُرسَل: آنچه از سوی خداوند متعال برای هدایت انسان به سوی رستگاری به واسطه‌ ی رسولان الهی ارسال شده است، (دین مرسل) را تشکیل می ‌دهد. به دیگر سخن، دین مرسل بخش یا تمام دین نفس الأمری است که از طریق وحی در اختیار پیامبران الهی گذاشته می شود تا به آدمیان برسانند. هر چند این نام‌ها ناآشنا می‌نماید، ولی توجه به حقیقت دین و آنچه در صحنه‌ ی تاریخ اتفاق افتاده، به سادگی وجود چنین مراتبی را آشکار می ‌سازد: خداوند که آدمی را خلق کرد، و از آغاز و انجامش آگاه بود، برای سعادت و فلاح این موجود راهی روشن داشت (دین نفس الامری) که در هر زمان بخشی از آن نسخه‌ ی الهی را برای آدمیان به وسیله ‌ی رسولان فرو فرستاد (دین مرسل). ما در کاربردهای مختلف لفظ (دین) نیز می ‌توانیم این مراتب را باز یابیم: هنگامی که از دین یگانه‌ ی الهی سخن می‌ گوییم و آن را اسلام می ‌دانیم (ان الدین عندالله الاسلام)، یا عقاید ناصحیح را از ساحت دین، خارج می‌ شماریم، به دین نفس الامری توجه داریم. وقتی می‌ گوییم: دین حضرت ابراهیم ‌علیه السلام توحیدی بود. در دین حضرت موسی ‌علیه السلام احکام سختی وجود داشت. دین اسلام دین خاتم است، دین اسلام ناسخ ادیان گذشته است. در تمام این جملات مراد ما از دین، دین مرسل است. بی توجه به مراتب دین و کاربردهای لفظ آن، گاه کژتابی ‌های غریبی را در تفهیم و تفهّم به دنبال دارد. یادآور می‌شویم که دو مرحله‌ ی دین مکشوف و دین نهادی نیز از مراحل دیگر دین به حساب می‌ آیند. منابع مطالعه بیشتر: 1. مهدی هادوی تهرانی، ولایت و دیانت، مؤسسه فرهنگی خانه خرد، قم، چاپ دوم، 1380. 2. مهدی هادوی تهرانی، مبانی کلامی اجتهاد، مؤسسه فرهنگی خانه خرد، قم، چاپ اول، 1377. 3. مهدی هادوی تهرانی، مکتب و نظام اقتصادی اسلام، قم، مؤسسه فرهنگی خانه خرد، چاپ اول، 1378. پی نوشتها: [1] نحل، 78. [2] ذاریات ،56. [3] ر.ک: صدرالمتألهین، الاسفار الاربعة، ج 3 ، ص 515. منبع: hislamquest.net
مراحل و سطوح مختلف دین کدامند؟
برای دین چهار مرحله می توان تصور نمود که مراحل اصلی آن عبارتند از:
أ - دین نفس الامری:
آنچه در علم الهی و مشیّت ربانی برای هدایت انسان به سوی رستگاری وجود دارد، دین نفس الامری است. به دیگر سخن، دین نفس الأمری مسیر بین مبدأ و منتهای آدمی است. مبدأ انسان به گفته ی قرآن معرفت صفر است: و اللّه أخرجکم من بطون أمّهاتکم لا تعلمون شیئاً[1]، (خداوند شما را از شکم مادرانتان خارج کرد، در حالی که هیچ نمی دانستید)، و منتهای او بنا برآیه ی: (ما خلقت الجنّ و الإنس إلاّ لیعبدون[2]؛ جنّ و آدم را جز برای عبادت نیافریدم.)، معرفت بی نهایت است، زیرا عبادت نتیجه ی معرفت می باشد و هر کس به اندازهای عبادت میکند که معرفت دارد. از این رو، صدرالمتألهین در تفسیر این آیه می گوید: جنّ و آدم را جز برای دانستن نیافریدم[3] و چون خداوند بی نهایت است، امکان معرفت به او نیز تا بی نهایت امتداد دارد. دین نفس الامری نسخهی رستگاری بشر در لوح محفوظ و مسیر بین این آغاز و انجام است و حقیقتی عینی و واقعیتی ثبوتی می باشد.
ب - دین مُرسَل:
آنچه از سوی خداوند متعال برای هدایت انسان به سوی رستگاری به واسطه ی رسولان الهی ارسال شده است، (دین مرسل) را تشکیل می دهد. به دیگر سخن، دین مرسل بخش یا تمام دین نفس الأمری است که از طریق وحی در اختیار پیامبران الهی گذاشته می شود تا به آدمیان برسانند.
هر چند این نامها ناآشنا مینماید، ولی توجه به حقیقت دین و آنچه در صحنه ی تاریخ اتفاق افتاده، به سادگی وجود چنین مراتبی را آشکار می سازد: خداوند که آدمی را خلق کرد، و از آغاز و انجامش آگاه بود، برای سعادت و فلاح این موجود راهی روشن داشت (دین نفس الامری) که در هر زمان بخشی از آن نسخه ی الهی را برای آدمیان به وسیله ی رسولان فرو فرستاد (دین مرسل).
ما در کاربردهای مختلف لفظ (دین) نیز می توانیم این مراتب را باز یابیم: هنگامی که از دین یگانه ی الهی سخن می گوییم و آن را اسلام می دانیم (ان الدین عندالله الاسلام)، یا عقاید ناصحیح را از ساحت دین، خارج می شماریم، به دین نفس الامری توجه داریم. وقتی می گوییم: دین حضرت ابراهیم علیه السلام توحیدی بود. در دین حضرت موسی علیه السلام احکام سختی وجود داشت. دین اسلام دین خاتم است، دین اسلام ناسخ ادیان گذشته است. در تمام این جملات مراد ما از دین، دین مرسل است. بی توجه به مراتب دین و کاربردهای لفظ آن، گاه کژتابی های غریبی را در تفهیم و تفهّم به دنبال دارد.
یادآور میشویم که دو مرحله ی دین مکشوف و دین نهادی نیز از مراحل دیگر دین به حساب می آیند.
منابع مطالعه بیشتر:
1. مهدی هادوی تهرانی، ولایت و دیانت، مؤسسه فرهنگی خانه خرد، قم، چاپ دوم، 1380.
2. مهدی هادوی تهرانی، مبانی کلامی اجتهاد، مؤسسه فرهنگی خانه خرد، قم، چاپ اول، 1377.
3. مهدی هادوی تهرانی، مکتب و نظام اقتصادی اسلام، قم، مؤسسه فرهنگی خانه خرد، چاپ اول، 1378.
پی نوشتها:
[1] نحل، 78.
[2] ذاریات ،56.
[3] ر.ک: صدرالمتألهین، الاسفار الاربعة، ج 3 ، ص 515.
منبع: hislamquest.net
- [سایر] مراحل و سطوح مختلف دین کداماند؟
- [سایر] آفات دین کدامند؟
- [سایر] آفات دین کدامند؟
- [سایر] اصول دین و فروع دین کدامند؟ توضیح دهید.
- [سایر] گروهی از افراد ادعا دارند که با فاصله گرفتن از دین و رفتن به سوی مدرنیته میتوان به سطوح بالاتر رفت. این ادعا درست است؟
- [سایر] اصول و فروع دین کدامند و چگونه باید با آنها آشنا شد؟
- [سایر] مراحل توکّل را بیان فرمایید، و چگونه میتوان این مراحل را کسب نمود؟
- [سایر] آیا ما می توانیم بگوییم که فرشتگان معصوم هستند؟ آیا آنها از سطوح مختلفی از عصمت برخوردار هستند؟
- [آیت الله مظاهری] سوال : نوشتن آیات قرآن بر سطوح جانبی منابر به طوری که پایینتر از نشیمنگاه قرار می گیرد چه حکمی دارد؟
- [سایر] مسبّحات ستّ کدامند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] 10 در صورتی که یقین یا خوف خطر یا ضرر مهمی برای مادر داشته باشد در مراحل اولیه جایز است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اعانت ظلمه و کسانی که با دین و احکام دین، ضدیت و معاندت دارند، تجاوز به حریم دین و حرام است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اعانت ظلمه و کسانی که با دین و احکام دین، ضدیت و معاندت دارند و همراهی نمودن با آنها در ظلم و ستم، تجاوز به حریم دین و حرام است.
- [آیت الله بهجت] بخار و دود و شعله ای که از چیز نجس یا متنجس بر می خیزد پاک است ولی اگر بخار به صورت عرق و مایع درآید، چه از نجس باشد و چه از متنجّس، نجس است؛ و نیز بنا بر احتیاط واجب باید از ذرّات چربی و روغنی که از دود نجس و متنجس حاصل می شود و بر سطوح مجاور آن می نشیند اجتناب شود.
- [آیت الله اردبیلی] ابراء ذمّه میت از دَین صحیح است.
- [آیت الله اردبیلی] برای یاد دادن واجبات یا مستحبات نماز میتوان مزد گرفت.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی که بدهکار است و زراعتی نیز دارد فوت کند و ورثه پیش از آن که زکات زراعت واجب شود دین او را از اموال دیگری بدهند، هرکدام از ورثه سهمش به اندازه زکات برسد باید زکات را بدهد اما اگر دین او را قبل از واجب شدن زکات نپردازند، چنانچه مال میت فقط به اندازه دین است زکات واجب نمی شود.
- [آیت الله علوی گرگانی] مسلمانی که منکر خدا یا پیغمبر شود یا حکم ضروری دین یعنیحکمی را که مسلمانان جز دین اسلام میدانند مثل واجب بودن نماز وروزه را انکار کند در صورتی که بداند آن حکم ضروری دین است مرتدّ میشود.
- [آیت الله وحید خراسانی] بر هر مسلمانی واجب است از بدعت گذاران در دین و کسانی که موجب افساد در دین و تزلزل عقاید حقه هستند اظهار برایت و بیزاری کند و دیگران را از فتنه و فساد انان بر حذر دارد
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانی که منکر خدا یا پیغمبر شود، یا حکم ضروری دین، یعنی حکمی را که مسلمانان جزء دین اسلام میدانند، مثلاً واجببودن نماز و روزه را انکار کند، در صورتی که بداند آن حکم ضروری دین است مرتد میشود.