شبهه: پوشش اسلامی یعنی همان عفاف پس حجاب برتر و غیر برتر ندارد و با مانتو نیز می توان پوشش اسلامی داشت.
مقدمه: حجاب امری ظاهری و در ارتباط با جسم است و عمل به این امرظاهری برخاسته از اعتقادات و باورهای درونی افراد است، پوشش ظاهری افراد به ویژه زنان را حجاب می‌گویند، که مانع از نگاه نامحرم به آنان می‌شود. و امّا عفاف نوعی حجاب درونی است که انسان را از گناه باز می‌دارد. حفظ چشم، گوش، قلب و تمامی اعضاء و جوارح از هرگونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش یا حجاب بیرونی است. به تعبیری لطیف‌تر؛ حجاب میوه عفاف است و عفاف ریشه حجاب. برخی افراد ممکن است حجاب ظاهری داشته باشند، ولی عفاف و طهارت باطنی را در خویش ایجاد نکرده باشند. این گروه از حجاب تنها پوسته ظاهری بی‌معنا دارند، و از سوی دیگر کسانی که ادعای عفاف کرده و با تعابیری همچون؛ من قلب پاکی دارم، خدا با قلبها کار دارد، آدم باید چشمش پاک باشد و... باید در قاموس اندیشه خود نکته‌ای اساسی را بنگارند و آن این است که مگر می‌توان رابطه بین ظاهر و باطن را نادیده انگاشت. ظاهر هم نشانه باطن است؛ چرا که (رنگ رخسار خبر می‌دهد از سر ضمیر). درون پاک، بیرونی پاک می‌پروراند و متانت در سلوک و رفتار ظاهری و سنگینی در انتخاب و پوشش از عفاف درونی خبر می‌دهد. حدّ لازم در پوشش اسلامی اگر بخواهیم از حجاب اسلامی سخن بگوئیم، بی‌تردید حجاب طبیعی و کامل همان است که در متون دینی اسلام مانند قرآن و حدیث ذکر شده است که بحث بسیار مفصل و دقیق است از این رو، لازم است به صورت مختصر توضیح دهیم. الف. پوشاندن بدن، به جز جاهایی که شرع مقدس اجازه داده است. ب. پنهان داشتن زینت‌ها؛ بدن زن به طور طبیعی برای جنس مخالف جاذبه دارد و معمولاً موجب تحریک جنسی می‌شود. حال اگر علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، زن به آراستن خود بپردازد و اندام آراسته خود را در معرض دید عام قرار دهد طبیعی است که از بسیاری سلب آرامش نموده و موجب تحریک جنسی و گاهی فساد در جامعه می‌شود. و در مواردی نیز موجب گسستن پیوند خانواده و سست شدن الفت بین زوج‌هامی‌گردد. مراعات درست پوشش اسلامی از امور ضروری در پیشگیری از این مفاسد است. بنابراین خانمی که ملتزم به ارزش‌های اسلامی است. هیچگاه با لباس‌های رنگارنگ و تنگ که برآمدگی‌های بدن را نشان و با تزئینات و آرایش‌های مهیّج از خانه بیرون نمی‌آید. در قرآن کریم از تبرّج (خود آرایی به منظور خودنمایی) نهی شده و آن را متعلّق به جامعه جاهلی دانسته است. نحوه پوشش، آرایش و حرکات زن تا حد زیادی نشانگر شخصیت، نحوه فکر، گرایش‌ها و الگوهای ارزشی اوست.[1] بنابراین پوشش اسلامی در واقع بدون آن که جسم انسان را به نمایش بگذارد، تجلی ارزش‌های روحی و روانی است. عفاف و شخصیت زن و متانت و وقار وی را نمودار می‌کند و زن با حجاب از طمع و آرزوهای پست دیگران در امان می‌باشد، قانون آفرینش است که هر چه موجود لطیف‌تر باشد محافظت از آن جدی‌تر است. موجود هرچه گران بهاتر باشد بیشتر آن را محافظت می‌کند، درّ گرانبها را در گاوصندوق نگه می‌دارند، تا از دستبرد دیگران در امان بماند. حضرت علی علیه السّلام در بیان نقش پوشش کامل به عنوان حفظ ارزش و احترام زن می‌فرماید: (فانّ شدّه الحجاب ابقی علیهنّ؛ همانا حجاب و پوشش کامل زنان را سالم‌تر و پاک‌تر نگاه خواهد داشت.)[2] نتیجه‌گیری حاصل این که حجاب اسلامی با هر نوع پوششی که موجب تحریک و تهییج و جلب توجه مردان نامحرم گردد منافات دارد و آن نوع لباس و پوششی که بهتر حدود شرعی را حفظ می‌کند بهترو کامل است. بنابراین استفاده از چادر مشکی با فلسفه حجاب و پوشش زنان در مقابل نامحرم که همان عدم تحریک و تهییج در مقابل نامحرم و ایجاد آرامش روانی در جامعه است، بیشتر و بهتر سازگار است. از دیدگاه روانشناسی رنگ‌ها این یک واقعیت مسلم است که رنگ مشکی رنگی صامت و غیر فعال است که باعث تحریک و جلب توجه نمی‌شود. همچنین بعضی از مراجع تقلید چادر مشکلی را بهترین نوع حجاب دانسته ‌اند از جمله رهبر معظم انقلاب اسلامی آیت الله خامنه‌ای در این باره می‌فرمایند: (من می‌گویم چادر، هم بهترین نوع حجاب است و هم نشانه ملّی ماست که هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرّکی از زن ندارد. اگر واقعاً کار اجتماعی و کار سیاسی و کار فکری به معنای تحرّک باشد، لباس رسمی زن می‌تواند چادر باشد که بهترین نوع حجاب است. البته می‌توان محجّبه بود و چادر هم نداشت. منتها همین جا هم باید آن مرز را پیدا کرد. عده‌ای از چادر فرار می‌کنند به خاطر این که هجوم تبلیغاتی غرب دامن گیرشان نشود. امّا از چادر فرار می‌کنند به آن حجاب واقعی بدون چادر هم رو نمی‌آورند چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار می‌دهد. تصور نکنید اگر ما فرضاً چادر را کنار گذاشتیم آن مقنعه کذایی را... درست کردیم، دست از سرما برمی‌دارند. نه،‌آنها به این چیزها قانع نیستند، بلکه می‌خواهند همان فرهنگ منحوس را در این جا مثل زمان شاه که زن اصلاً حجاب و پوشش نداشت عمل بشود.[3]) [1] . لازم است ذکر شود که استفاده از لباس‌های زیبا و تزیینات هیچ اشکالی ندارد. هر زنی می‌تواند در حضور شوهرش، زنان دیگر و مردان محرم و کودکان از این امور استفاده کند وبدون پوشش کامل حضور یابد، بنابراین مراعات حدود واجب پوشش فقط در مقابل مردان غیر محرم لازم می‌باشد. [2] . نهج البلاغه، نامه 31. [3] . فرهنگ تهاجم فرهنگی، برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای، چ اوّل، تهران، سازمان مدارک فرهنگ انقلاب اسلامی، 1373، ص 261 262. www.andisheqom.com
عنوان سوال:

شبهه: پوشش اسلامی یعنی همان عفاف پس حجاب برتر و غیر برتر ندارد و با مانتو نیز می توان پوشش اسلامی داشت.


پاسخ:

مقدمه:
حجاب امری ظاهری و در ارتباط با جسم است و عمل به این امرظاهری برخاسته از اعتقادات و باورهای درونی افراد است، پوشش ظاهری افراد به ویژه زنان را حجاب می‌گویند، که مانع از نگاه نامحرم به آنان می‌شود. و امّا عفاف نوعی حجاب درونی است که انسان را از گناه باز می‌دارد. حفظ چشم، گوش، قلب و تمامی اعضاء و جوارح از هرگونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش یا حجاب بیرونی است. به تعبیری لطیف‌تر؛ حجاب میوه عفاف است و عفاف ریشه حجاب. برخی افراد ممکن است حجاب ظاهری داشته باشند، ولی عفاف و طهارت باطنی را در خویش ایجاد نکرده باشند. این گروه از حجاب تنها پوسته ظاهری بی‌معنا دارند، و از سوی دیگر کسانی که ادعای عفاف کرده و با تعابیری همچون؛ من قلب پاکی دارم، خدا با قلبها کار دارد، آدم باید چشمش پاک باشد و... باید در قاموس اندیشه خود نکته‌ای اساسی را بنگارند و آن این است که مگر می‌توان رابطه بین ظاهر و باطن را نادیده انگاشت. ظاهر هم نشانه باطن است؛ چرا که (رنگ رخسار خبر می‌دهد از سر ضمیر). درون پاک، بیرونی پاک می‌پروراند و متانت در سلوک و رفتار ظاهری و سنگینی در انتخاب و پوشش از عفاف درونی خبر می‌دهد.
حدّ لازم در پوشش اسلامی
اگر بخواهیم از حجاب اسلامی سخن بگوئیم، بی‌تردید حجاب طبیعی و کامل همان است که در متون دینی اسلام مانند قرآن و حدیث ذکر شده است که بحث بسیار مفصل و دقیق است از این رو، لازم است به صورت مختصر توضیح دهیم.
الف. پوشاندن بدن، به جز جاهایی که شرع مقدس اجازه داده است.
ب. پنهان داشتن زینت‌ها؛ بدن زن به طور طبیعی برای جنس مخالف جاذبه دارد و معمولاً موجب تحریک جنسی می‌شود. حال اگر علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، زن به آراستن خود بپردازد و اندام آراسته خود را در معرض دید عام قرار دهد طبیعی است که از بسیاری سلب آرامش نموده و موجب تحریک جنسی و گاهی فساد در جامعه می‌شود. و در مواردی نیز موجب گسستن پیوند خانواده و سست شدن الفت بین زوج‌هامی‌گردد. مراعات درست پوشش اسلامی از امور ضروری در پیشگیری از این مفاسد است. بنابراین خانمی که ملتزم به ارزش‌های اسلامی است. هیچگاه با لباس‌های رنگارنگ و تنگ که برآمدگی‌های بدن را نشان و با تزئینات و آرایش‌های مهیّج از خانه بیرون نمی‌آید. در قرآن کریم از تبرّج (خود آرایی به منظور خودنمایی) نهی شده و آن را متعلّق به جامعه جاهلی دانسته است. نحوه پوشش، آرایش و حرکات زن تا حد زیادی نشانگر شخصیت، نحوه فکر، گرایش‌ها و الگوهای ارزشی اوست.[1] بنابراین پوشش اسلامی در واقع بدون آن که جسم انسان را به نمایش بگذارد، تجلی ارزش‌های روحی و روانی است. عفاف و شخصیت زن و متانت و وقار وی را نمودار می‌کند و زن با حجاب از طمع و آرزوهای پست دیگران در امان می‌باشد، قانون آفرینش است که هر چه موجود لطیف‌تر باشد محافظت از آن جدی‌تر است. موجود هرچه گران بهاتر باشد بیشتر آن را محافظت می‌کند، درّ گرانبها را در گاوصندوق نگه می‌دارند، تا از دستبرد دیگران در امان بماند.
حضرت علی علیه السّلام در بیان نقش پوشش کامل به عنوان حفظ ارزش و احترام زن می‌فرماید: (فانّ شدّه الحجاب ابقی علیهنّ؛ همانا حجاب و پوشش کامل زنان را سالم‌تر و پاک‌تر نگاه خواهد داشت.)[2]
نتیجه‌گیری
حاصل این که حجاب اسلامی با هر نوع پوششی که موجب تحریک و تهییج و جلب توجه مردان نامحرم گردد منافات دارد و آن نوع لباس و پوششی که بهتر حدود شرعی را حفظ می‌کند بهترو کامل است. بنابراین استفاده از چادر مشکی با فلسفه حجاب و پوشش زنان در مقابل نامحرم که همان عدم تحریک و تهییج در مقابل نامحرم و ایجاد آرامش روانی در جامعه است، بیشتر و بهتر سازگار است.
از دیدگاه روانشناسی رنگ‌ها این یک واقعیت مسلم است که رنگ مشکی رنگی صامت و غیر فعال است که باعث تحریک و جلب توجه نمی‌شود.
همچنین بعضی از مراجع تقلید چادر مشکلی را بهترین نوع حجاب دانسته ‌اند از جمله رهبر معظم انقلاب اسلامی آیت الله خامنه‌ای در این باره می‌فرمایند: (من می‌گویم چادر، هم بهترین نوع حجاب است و هم نشانه ملّی ماست که هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرّکی از زن ندارد. اگر واقعاً کار اجتماعی و کار سیاسی و کار فکری به معنای تحرّک باشد، لباس رسمی زن می‌تواند چادر باشد که بهترین نوع حجاب است. البته می‌توان محجّبه بود و چادر هم نداشت. منتها همین جا هم باید آن مرز را پیدا کرد. عده‌ای از چادر فرار می‌کنند به خاطر این که هجوم تبلیغاتی غرب دامن گیرشان نشود. امّا از چادر فرار می‌کنند به آن حجاب واقعی بدون چادر هم رو نمی‌آورند چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار می‌دهد. تصور نکنید اگر ما فرضاً چادر را کنار گذاشتیم آن مقنعه کذایی را... درست کردیم، دست از سرما برمی‌دارند. نه،‌آنها به این چیزها قانع نیستند، بلکه می‌خواهند همان فرهنگ منحوس را در این جا مثل زمان شاه که زن اصلاً حجاب و پوشش نداشت عمل بشود.[3])
[1] . لازم است ذکر شود که استفاده از لباس‌های زیبا و تزیینات هیچ اشکالی ندارد. هر زنی می‌تواند در حضور شوهرش، زنان دیگر و مردان محرم و کودکان از این امور استفاده کند وبدون پوشش کامل حضور یابد، بنابراین مراعات حدود واجب پوشش فقط در مقابل مردان غیر محرم لازم می‌باشد.
[2] . نهج البلاغه، نامه 31.
[3] . فرهنگ تهاجم فرهنگی، برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای، چ اوّل، تهران، سازمان مدارک فرهنگ انقلاب اسلامی، 1373، ص 261 262.
www.andisheqom.com





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین