امام خمینی (ره) چه نگرانی هایی در مورد حوزه و روحانیت داشتند؟ و در مقابل روحانی نماها چگونه موضع گیری می کردند؟

علما وارثان علم انبیاء می باشند این امر اهمیت این منصب را روشن می کند و شأن و جایگاه روحانیت که طبق اخبار رسیده از پیامبر گرامی اسلام منزلت بالایی است.
امام خمینی (ره) در این مورد، حساسیت خاصّی داشتند و روحانیت را از هر گونه سوء رفتار و سوء عمل بر حذر می داشتند. ایشان در این مورد می گویند: (امروز آبروی اسلام، بسته به اعمال روحانیون است، آبروی اسلام امروز، آبروی اسلام در ایران و امروز بسته به اعمال همه است و خصوصاً روحانیون. اگر خدای نخواسته از این طایفه یک اشتباهی صادر بشود، یک خطایی صادر بشود، این به پای اسلام تمام می شود)[1].
ایشان ضرر وجود عالمان غیر مهذّب را چندین برابر آسیب حکّام دانسته، معتقدند: (.... اگر چنانچه عالِم.... تهذیب اسلامی پیدا نکرده است و اخلاق اسلامی پیدا نکند، برای اسلام مضرّ است که نافع نیست. آن قدری که اسلام، از زبان و قلم اشخاصی که تعهّد به اسلام نداشته اند، کشور ما صدمه دیده است که از توپ و تانک و از محمدرضا و پدرش صدمه ندیده است. صدمة این ها صدمه روحی است. صدمة روحی بالاتر از صدمة جسمی است...)[2].

دنیا طلبی و خروج از زیّ طلبگی
امام خمینی (ره) همواره از دنیا طلبی و خروج از زیّ طلبگی روحانیون و طلاب نگران بودند و این نگرانی را بارها به آنها اعلام کردند: (من خوف این را دارم که در این انقلاب که باید روحانیت تقویت بشود و آنچه که شده است به هدایت آقایون بوده است، مبادا خدای نخواسته بواسطة بعضی از اعمالی که از بعضی از این روحانیون و معمّمین صادر می شود، این موجب این بشود که یک وقت یک سستی در روحانیت پیدا بشود. یک قضیه اینکه از آن زیّ روحانیت که زیّ طلبگی بوده است، اگر ما خارج بشویم، اگر روحانیون از آن زیّ که مشایخ ما در طول تاریخ داشته اند و ائمه هدی سلام الله علیهم داشته اند، ما اگر خارج بشویم، خوف این است که یک شکستی به روحانیت بخورد و شکست به روحانیت، شکست به اسلام است)[3] ایشان همچنین روحانیت را از تشریفات بر حذر داشته و آن را موجب شکست روحانیت و حوزه های علمیه می دانند: (.... مسئله دیگر، مسئله تشریفات حوزه های روحانیت است که دارد زیاد می شود. وقتی تشریفات زیاد بشود، محتوا کنار می رود. وقتی ساختمان ها و ماشین ها و دم و دستگاه ها زیاد شد، موجب می شود بنیة فقهی اسلام صدمه ببیند، یعنی با این بساط ها نمی شود شیخ مرتضی و صاحب جواهر، تحویل جامعه داد. این موجب نگرانی است و واقعاً نمی دانم با این وضع چه کنم. این تشریفات، اسباب آن می شود که روحانیت شکست بخورد. زندگی صاحب جواهر را با زندگی روحانیون امروز که بسنجیم، خوب می فهمیم که چه ضربه ای به دست خودمان به خودمان می زنیم.)[4].
باید دانست که در میان خیل عظیم روحانیون پاک سرشت، عدة معدودی آفت زده و بی ایمان، خود را در میان روحانیت اصیل پنهان کرده اند. آنان نه از ایمان بویی برده اند و نه ترجمان تعهّد را آموخته اند؛ بلکه روحانی نمایانی هستند که با باطنی آشفته و ناسالم، ظاهر صالحی به خود گرفته اند و در پس این ظاهر آراسته، امیال و خواهش های نفسانی خود را با سوء استفاده از لباس و مقام روحانیت، عملی می سازند. آسیب و آفتی که روحانی نمایان بر پیکرة حوزة علمیه و روحانیت اصیل وارد کرده اند به قدری وسیع و چشمگیر است که امام امت دربارة آن می گویند: (آن قدر که اسلام از این مقدسین روحانی نما ضربه خورده است، از هیچ قشر دیگری نخورده است.)[5]
حضرت امام خمینی (ره) با عزمی راسخ و اراده ای استوار، مبارزة جانانه ای را برای تطهیر چهرة حوزه و روحانیت از هر گونه زشتی و پلیدی وارد شده از سوی روحانی نماها، آغاز کردند و می فرمودند: (خدای متعال می داند که من نسبت به آخوندهای فاسد، آن قدر شدید هستم که نسبت به سایر مردم نیستم، ساواکی ها پیش من مهم تر است از آخوند فاسد)[6] و فرمودند: (امید است که علمای اعلام و مراجع بزرگ اسلام، از خیانت و نفوذ اجانب و عمّال استعمار به حوزه های علمیه و جامعة روحانیت جلوگیری به عمل آورند و ایادی مخالفین را که در سلک روحانیت قرار دارند و اسلام و روحانیت را به سقوط و انحطاط تهدید می کند، طرد و رسوا سازند و اجازه ندهند که مشتی فریب خورده و دنیا طلب، استقلال هزار سالة شیعه را دستخوش امیال و اغراض مخالفین اسلام و مزدوران اسلام قرار دهند.)[7]
در پایان امید آن داریم خداوند متعال روحانیت معزز و محترم را که سابقه بیش از هزار ساله در حفاظت و حراست از اسلام عزیز دارد را از کینه و مکر بدخواهان و شیطان صفتان مصون بدارد.

پی نوشتها:
[1] . صحیفة نور، ج 7، ص 181.
[2] . پیشین، ج 14، ص 112.
[3] . همان، ج 18، ص 44.
[4] . همان، ج 19، ص 50.
[5] . همان، ج 21، ص 92.
[6] . همان، ج 9، ص 290.
[7] . همان، ج 1، ص 196.
منبع: اندیشه قم