آیا امام (ره) این حرف را گفته اند که در جامعه اسلامی ایران آب و برق و گاز به صورت مجانی در خدمت مردم قرار می گیرد؟

در پاسخ به سؤال شما باید عرض کنیم مرحوم امام در این باره فرمودند "من به دولت راجع به مجانی کردن آب و برق و بعضی چیزهای دیگر فعلاً برای طبقات کم بضاعتی که در اثر تبعیضات خانمان برانداز رژیم شاهنشاهی دچار محرومیت شده اند و با برپایی حکومت اسلامی به امید خدا این محرومیت ها بر طرف خواهد شد، سفارش اکید نمودم که عمل خواهد شد"1 همچنین فرمودند "من در این آخر که از تهران می خواستم بیرون بیایم دستور دادم که تمام املاک و دارایی سلسلة منحوس پهلوی و تمام دارایی آن اشخاصی که وابسته به او بودند و این ملت را چاپیدند مصادره بشود و برای طبقه ضعیف مسکن ساخته بشود هم خانه بسازند و زندگی آنها را مرفّه کنند ... ما علاوه بر اینکه زندگی مادی شما را می خواهیم مرفه بشود زندگی معنوی شما را هم می خواهیم مرفه باشد شما به معنویات احتیاج دارید معنویات ما را بردند (به) اینها دل خوش نباشید که مسکن فقط می سازیم آب و برق را مجانی می کنیم برای طبقه مستمند، اتوبوس را مجانی می کنیم برای طبقه مستمند دلخوش به این مقدار نباشید، معنویات شما را، روحیات شما را عظمت می دهیم شما را به مقام انسانیت می رسانیم اینها شما را منحط کرده اند اینقدر دنیا را پیش شما جلوه داده اند که خیال کردید همه چیز این است ما هم دنیا را آباد می کنیم و هم آخرت را ..."2 سخنان بالا و برخی دیگر از بیانات حضرت امام (ره) بیش از هر چیز بیانگر اهتمام جدی و عنایت خاص آن بزرگوار به قشر مستضعف و محروم جامعه است که در سیره عملی ایشان با تأسیس بنیاد ها و نمادهایی نظیر کمیته امداد، حساب 100 امام (ره)، بنیاد مستضعفان و غیره تبلور عینی و مصداق بیرونی پیدا نمود اساساً امام (ره) قشر مستضعف جامعه را صاحبان و سرمایه های اصلی انقلاب دانسته و بر توزیع درست امکانات و بسط عدالت اجتماعی و حدف محرومیتها با تکیه بر اسلام ناب به عنوان یک آرمان بزرگ الهی می نگریستند. نگاه نافذ و معرفت عمیق حضرت امام (ره) به اسلام آن بزرگوار را به این باور حقیقی رسانده بود که در صورت پیاده شدن احکام نورانی اسلام مسلماً مشکلات قشر محروم جامعه به حداقل ممکن خواهد رسید و با توجه به امکانات کشور و اهتمام مسئولین کشور رسیدن به این نقطه دور از دست رس نخواهد بود البته با نگاه منصفانه به عملکرد کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی به وضوح می توان دید که علیرغم نارساییهای موجود، قدمهای مؤثری در این راه برداشته شده هر چند با نقطه آرمانی و مطلوب فاصله بسیار است و نیازمند تلاش جدی تری است . به عنوان نمونه می توان به بسط و تعمیق آموزش و پرورش، بهداشت، آب و برق و امکانات ارتباطی به دوردست ترین نقاط کشور و ... اشاره نمود که به طور یقین نقش بسزایی در رفع محدودیتها داشته و خواهد داشت. در کنار تلاشهای انجام گرفته نباید از موانع و معضلاتی که در این راه پیش روی کشور قرار گرفت غافل شد، جنگ تحمیلی و خسارتهای ناشی از آن، تحریمها و محاصره اقتصادی و بازسازی ویرانی های حاصل از جنگ و ... که فرصتهای ترقی و پیشرفت را از کشور گرفته و آن روحیه ایثار و تلاش و آن غیرت پر صلابت انقلابی را مصروف دفاع و جنگ نمود و موجب شد که بسیاری از امکانات کشور در این راه هزینه گردد و مجال کمتری برای توجه جدّی به اقشار محروم جامعه در اختیار دولت قرار بگیرد . بدیهی است با توجه به امکانات کشور دستیابی به هدف امام (ره) که رسیدگی جدّی به قشر محروم جامعه است کاملاً ممکن خواهد بود به شرط اینکه مسئولین کشور پشتکار و جدیت لازم را به خرج دهند و امکانات و ثروت در کشور توزیع عادلانه پیدا نماید و حرکت کشور به سمت ایجاد عدالت اجتماعی و حمایت جدّی از محرومان جامعه باشد . با توجه به این نکات ما نیز امید داریم به نقطه مطلوب و آرمانی مرحوم امام (ره) برسیم و یقین داریم رسیدن به این نقطه دور از دسترس نیست.

پی نوشتها:
1 . صحیفه نور، ج 3، ص 356 و 357 (سخنرانی مورخه 9 اسفند 1357).
2 . صحیفه نور، ج 3، ص 366 و 367 (سخنرانی مورخه 10 اسفند 1357).
3 . نهج البلاغه، حکمت 433.
منبع: اندیشه قم