آیا درست است که می گویند در مورد حرمت سحر استعمال آن است نه یادگیری آن؟ آیا مطلقاً حرام است؟
طبق فتوای همه فقهای اسلام یاد گرفتن و انجام اعمال سحر و جادوگری حرام است.
عنوان سوال:
آیا درست است که می گویند در مورد حرمتسحراستعمال آن است نه یادگیری آن؟ آیا مطلقاً حرام است؟
به کار گرفتن و مورد استفاده قرار دادن را استعمال گویند. از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، حج و اجاره بحث به میان آمده است.
حرمت
حرام، در فقه اسلامی، به عملی گفته میشود که ترک آن از مردم خواسته شده و انجام آن مستوجب عقاب است. حرمت، از احکام پنجگانه فقهی، و به معنای ممنوعیت انجام کار حرام است.
سحر
سحر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سحر (جادو)، به کسر سین و سکون حاء، به معنای جادو و افسون• سحر (صبح)، به فتح سین و حاء، زمان قبل از سپيده دم
جادوگری
جادو و افسون را سِحر گویند. تعاریف گوناگونی از سحر شده است. از عنوان یاد شده در باب تجارت و به مناسبت در بابهاى حدود، قصاص و دیات سخن گفتهاند.
اعمال
عمل، به کار گفته میشود.
فتوای
فَتوا نظر مجتهد درباره وظایف شرعی افراد که به صورت کلی بیان میشود. مجموعه فتواهای یک مجتهد معمولا در رساله توضیح المسائل گردآوری میشود. فتوا با حکمی که حاکم شرع صادر میکند از چند جهت تفاوت دارد. فتوا گاه با تعابیر واضحی صادر میشود و نشان دهنده وضعیت شرعی آن موضوع است مانند: مستحب است، واجب است یا حرام است؛ و گاه با تعابیری که چندان واضح نیست مانند: لابأس، لایبعد، الاقرب.
فقهای
مجتهد یا فقیه، کسی که توانایی اجتهاد یا استنباط احكام شرعى را از منابع معتبر دارد. واژه مجتهد در متون فقهی کاربرد دارد و در روایات، واژه فقیه به کار رفته است. مجتهد مطلق و متجزی، مجتهد بالفعل و بالقوه، مجتهد اعلم و مجتهد جامع الشرایط، از اقسام فقیه یا مجتهد است. شیخ طوسی، محقق حلی، علامه حلی، شیخ انصاری و میرزای شیرازی از مجتهدان و فقیهان بهنام شیعه هستند.
سحر
سحر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سحر (جادو)، به کسر سین و سکون حاء، به معنای جادو و افسون• سحر (صبح)، به فتح سین و حاء، زمان قبل از سپيده دم