ازدواج
می‌توانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.
با سلام
من دانشجوی دانشگاه هستم.
چند وقتی است که احساس نیاز به یک دختر میکنم. بطوری که ذهن من را به خود مشغول کرده. حس نیاز که امری طبیعی است ولی با توجه با شرایطی همانطوریکه میدانید امکان ازدواج نیست.
چی روشی رو پیشنهاد میکنید تا جلوی این حس رو بگیرم ؟؟؟؟ یا حداقل کمی آرام تر بشه؟
با سلام . پسرم پیامبر(ص) فرمودند : جوانان یا ازدوج کنید ویا روزه بگیرید .لذا اگر شما بتوانید به خانواده خودت به صورت مؤدبانه مسئله را طرح کنید بهتر است؛ وبا کمک آنها با دختری مناسب ازدواج نمایید ر . اینرا هم بدانیدکه تحصیل با ازدواج هیچ مما نعتی ندارد .اگر این امکان ندارد به گفته پیامبر سعی کنید با روزه (کم خوردن ) و روزۀ ذهنی خودت را از اشتغال به این موضوع تا حدودی آزاد نمایید واز خدا هم کمک بگیرید خدا در قرآن فرمودند اگر نمی توانید ازدواج کنید عفت پیشه کنید.
با سلام . پسرم پیامبر(ص) فرمودند : جوانان یا ازدوج کنید ویا روزه بگیرید .لذا اگر شما بتوانید به خانواده خودت به صورت مؤدبانه مسئله را طرح کنید بهتر است؛ وبا کمک آنها با دختری مناسب ازدواج نمایید ر . اینرا هم بدانیدکه تحصیل با ازدواج هیچ مما نعتی ندارد .اگر این امکان ندارد به گفته پیامبر سعی کنید با روزه (کم خوردن ) و روزۀ ذهنی خودت را از اشتغال به این موضوع تا حدودی آزاد نمایید واز خدا هم کمک بگیرید خدا در قرآن فرمودند اگر نمی توانید ازدواج کنید عفت پیشه کنید.
عنوان سوال:
با سلام
با سلام
من دانشجوی دانشگاه هستم.
چند وقتی است که احساس نیاز به یک دختر میکنم. بطوری که ذهن من را به خود مشغول کرده. حس نیاز که امری طبیعی است ولی با توجه با شرایطی همانطوریکه میدانید امکان ازدواج نیست.
چی روشی رو پیشنهاد میکنید تا جلوی این حس رو بگیرم ؟؟؟؟ یا حداقل کمی آرام تر بشه؟
پاسخ:
با سلام . پسرم پیامبر(ص) فرمودند : جوانان یا ازدوج کنید ویا روزه بگیرید .لذا اگر شما بتوانید به خانواده خودت به صورت مؤدبانه مسئله را طرح کنید بهتر است؛ وبا کمک آنها با دختری مناسب ازدواج نمایید ر . اینرا هم بدانیدکه تحصیل با ازدواج هیچ مما نعتی ندارد .اگر این امکان ندارد به گفته پیامبر سعی کنید با روزه (کم خوردن ) و روزۀ ذهنی خودت را از اشتغال به این موضوع تا حدودی آزاد نمایید واز خدا هم کمک بگیرید خدا در قرآن فرمودند اگر نمی توانید ازدواج کنید عفت پیشه کنید.
- [سایر] با عرض سلام خدمت شما: 1-با توجه به نیاز مردم و خودم, چرا شما یکسری کلاس اخلاقی حداقل هفته ای یکبارنمیگذارید مثل یک همایش!ما واقعا احساس نیاز شدید داریم و من خودم اولین بار است که حس میکنم کلام کسی برایم موثر بوده است!! 2-از صحبت های شما اینگونه استنباط کردم که اگر کسی دچار غم و سر درگمی باشد باید در آن دنیا هم جواب دهد , آیا اینگونه است؟چرا؟ 3-3سال است که دعا میکنم و مستجاب نمی شود و سخت مرا آزار می دهدو باعث خفت من شده است چه کنم؟خیلی سخته که اینقدر خدا را صدا کنی و هیچ کس به تو جوابی ندهد!
- [سایر] سلام خانم بهرامی راستش من کلا نمیتونم منظورم و به شوهرم بیان کنم یه موقع هایی از محل کار ناراحتم می خوام بگم براش ولی تا شروع به صحبت می کنم منظور منو یه چیز دیگه دریافت میکنه حس میکنم اگه سکوت کنم بهتره تا ناراحتش کنم زمانی که مجرد بودم در مواقعی که ناراحت می شدم می نوشتم من فرزند آخر خانواده ام 2 تا خواهر دارم اونا همیشه تا ناراحت میشدن راحت می گفتن که برا چی ناراحتن ولی من همیشه تا می خواستم دلیلشو بگم با خودم می گفتم نکنه ناراحتشون کنم تو این 22 سال زندگیم تا حالا با کسی قهر نکردم ولی الان احساس میکنم توی روابطم با همسرم دارم دچار مشکل می شم چون وقتی ناراحتم دلم می خواد گریه کنم بغض می کنم اما نمیتونم گریه کنم احساس می کنم نیاز دارم با یکی صحبت کنم یا احساس میکنم حداقل 2 ماه نیاز دارم تنها زندگی کنم تا خودمو پیدا کنم نمیدونم
- [سایر] ... سلام آقای مرادی.من اولین باره که میام تو سایتتون.چقد خوبه که شما خداروشکر هستین..از زور گریه نمیتونم بنویسم.. من دختری 22 ساله دانشجو هستم.چادری.به قول مامانبزرگم سنگین میرمو سنگین میام.اما حالا باورم نمیشه من همون مریمم.چشم خلاصه میگم سرتونو درد نیارم.از همکلاسیام 2 ماه پیش به من پیشنهاد ازدواج داد.منم با وجود اینکه خانوادم با ازدواج زود من مخالفن ولی قبول کردم.ولی حالا اون آقا میگن که من هیچ شرایطی ندارم بیام به پدرت چی بگم؟من چکار کنم.اما رابطشو با من قطع نمیکنه.انگار خودمم نمیخوام که تموم بشه اما نمیخوام گناه کنم.تو ماه رمضون به خدای خودم قول دادم.اما من دارم گناه میکنم.با اس ام اس زدن بهش.با دیدنش.متاسفانه به اجبار هم که شده تو دانشگاه میبینمش.مقصر کیه؟منم که تو این سن به یه همزبونی غیر از پدر مادرم احتیاج دارم؟پدرو مادرمن که میگن ازدواج برام زوده؟یا اون آقا که شرایط مطلوبشو بهونه کرده؟تورو خدا بهم بگین چی کار کنم...
- [سایر] با سلام و عرض خسته نباشید من پسری 26 ساله و لیسانس IT ، شاغل در همین زمینه هستم و با آگاهی از مشکلات ژنتیکی احتمالی در ازدواج های فامیلی ترجیح خودم و خانواده ام این است که به صورت فامیلی ازدواج کنیم و پیشنهاد پدر و مادرم یکی از دختر خاله هایم(21 ساله دانشجوی مقطع کاردانی) است که احساس می کنم به من علاقمند است و به معیار های من بیش از بقیه نزدیک است. حال با توجه به این که نمی خواهم قبل از این که مطمئن شوم که در حداقل 70 درصد معیار های اصلی مد نظر دو طرف تطابق وجود دارد یا خیر، به خواستگاری رسمی بروم.( با توجه به آداب و رسوم خانوادگیمان احتمال علنی شدن خواستگاری بسیار زیاد است و اگر ازدواج سر نگیرد پیامدهای بدی را در پی خواهد داشت ) با توجه به توضیحات بالا می خواهم قبل از خواستگاری رسمی با او یک ارتباط کلامی که می تواند هم متنی(به وسیله موبایل) باشد و هم به صورت یک یا دو جلسه حضوری با این شرط که تبادل احساسات نکنیم داشته باشم. و دلیل من برای برقراری این ارتباط فقط یک شناخت کلی از همدیگر است و به صورت پرسش و پاسخ و از خطرات دلبستگی هم آگاهی دارم،پس در ارتباطات دقت می کنم. چون می دانم که ازدواج بر اساس عقل و بعد از آن احساس شکل درست آن است. خواهشا من را راهنمایی کنید که چطور این کار را انجام دهم و کدام نوع ارتباط را پیشنهاد می کنید.
- [سایر] با سلام دوباره جناب آقای دکتر غریبی شما به من گفتید که نذارم کسی از بچه های کلاسمون بفهمه اما برای این مسئله یکم دیر شده و حداقل اینو میدونم که نصف بچه های کلاس ما قضیه منو میدونن امکان داره وقتی ترم جدید شروع بشه بقیه هم که نمیدونن متوجه بشن یا شایدم تا الان شدن آقای دکتر من آدمی هستم که رفتار سنگینی در دانشگاه دارم تو رو خدا کمکم کنید حالا که بچه های کلاسمون میدونن شما میگین من چی جوری در کلاس رفتار کنم تا هم از چشم دختر مورد علاقم نیافتم و هم از نگاه های عجیب و غریب دیگر بچه ها رها بشم؟ البته بعد سه سال دیگه تازه لیسانسم رو میگیرم و بعد باید دو سال برای فوق لیسانس و دو سال هم برای دکترا بخونم آیا میتونم وقتی سه سال دیگه لیسانسم رو گرفتم پدر و مادرم رو راضی کنم که برام برن خواستگاری تا حداقل ما با هم نامزد کنیم؟
- [سایر] سلام و ممنون از اینکه مشلانت جونها را حل میکنید دختری 24 ساله هستم حدود 5-6 ماه است با پسری 28 ساله آشنا شدم فردی متشخص و دارای شغل اجتماعی بالایی است به من پیشنها دوستی داد و اینکه من زید ایشون باشم در ابتدایی آشنیی به من گفت که من دوست دختر زیاد دارم ولی فقط به عنوان دوست و همکار من چون شخصیت اجتماعی داشت قبول کردم و در همون ابتدا گفتم دوستیمون باید حد و اندازه داشته باشه ایشون هم قبول کردند ولی این اواخر طوری باهام رفتار میکرد و صحبت میکرد که باعث شد رابطمون بیشتر و بیشتر بشه طوری که با هم س ک س انجام دادیم و این تازمانی که کنارش بودم احساس خوبی داشتم ولی زمانیکه از ش دور شدم احساس گناو و عذاب وجدان داشتم به خودشم گفتم تو اولین کسی بودی که تو زندگی من بودی و بهش اجازه همچین کاری دادم ولی من به این خاطر بهش اجازه دادم که اختمال دادم به من پیشنهاد ازدواج دهد ولی تا حالا هیچ حرفی از ازدواج بین ما پیش نیومده خیلی نگرانم چطور بهش بفهمونم من از این دخترهای بد نیستم چون می دونم پسرها کسی که باهاشون س ک س کنه با احتمال کمتری سراغش میرن بهش پیشنهاد ازدواج میدن حتی چند وقت پیش فهمیدم که با دوستهای دخترش خیلی راحت و این منا خیلی آزار داد بهش گفتم و اون خودش به اشتباهش پی برد و بهم قول ذاد که فقط برای من باشه - خیلی داغونم نمیدونم چطوری و چه چیزهایی بهش بگم که این اشتباهی را کردم جبران کنم؟ به نظرتون ایشون من را به خاطر این رابطه می خواسته ؟ چطور بفهمم ایشون من را برای ازدواج می خواهد ویا چیز دیگه ای؟ خودم احساس میکنم ایشون فقط میخواهند ی رابطه دوستی و زید بین ما باشه چطور بفهمم دلم دوست ندارم خودم بحث ازدواج وسط بکشم چی بهش بگم ؟خواهش میکنم کمکم کنید خیلی خیلی ممنون خواهش می کنم توی قسمت عمومی نمایش بدین فکر کنم میلم غیر فعال ممنون
- [سایر] سلام خسته نباشید میدونم که وقت ندارید باور کنید اگه مسئله مهمی نبود مزاحمتون نمیشدم خواهش میکنم راهنمائیم کنید آقای مرادی مشکل من اینه که در مقابل دختر ها خیلی ضعیفم اول اینکه دختری را که دوست دارم اصلا نمیتوانم با او ارتباط برقرار کنم و اگر هم ارتباط برقرار کنم به خاطر از دست ندادن او حاضرم هر کاری بکنم.آقای مرادی من آدم هوسبازی نیستم فقط به خاطر این احساس نیاز به جنس مخالف میکنم که تنهاییم پر بشه فقط زمانی احساس شادمانی میکنم که با دختر مورد علاقه ام صحبت میکنم وقتی نمیتوانم با او صحبت کنم حتی گریه هم میکنم و این برای یک پسر 24 ساله خیلی بده خانواده خیلی خوبی دارم اما گفتم فقط با صحبت کردن با آن دختره که از لحاظ روحی ارضا میشم در حال حاضر با دختری ارتباط دارم که خیلی دوستش دارم ولی شرایط ازدواج برایم مهیا نیست از طرفی او هم به خاطر شرایط خانوادگی نمیتونه صبر کنه . مسئله من این دختر نیست بلکه مهمتر از آن این است که چگونه میتوانم از این تفکرات بیرون بیام که اینقدر زود به دختری دل نبندم هر چقدر که او خوب باشد چون فکر میکنم که در زندگی هم آسیب پذیر باشم . استدعا میکنم راهنماییم کنید . قبلا از حسن نظر شما به مردم کمال تشکر را دارم
- [سایر] سلام بی مقدمه بگم: ما خانوادمون 4 نفره من و مادرم و مادر بزرگم و بابام دانشجوم، بابام هرویین مصرف میکرد تا 5 ماه پیش اما الان 5 ماه ترک کرده اما رفتارش عوض نشده : خیلی آروم راننده کامیون ،تو کل عمرمون بدون قلو کردن میگم 1ساعت با هم حرف نزدیم اونم در حد سلام وخداحافظ دیگه من قیدشو زدم چون با وجود ترک کردن اعتیاد رفتارشو ترک نکرده از خودم بگم : نمیدونم به بابام ربط داره یا نه اما انواع و اقسام مشکلات روانی رو در من پیدا میکنید احساس میکنم جز مادرم هیچکس منو نمیخواد احساس میکنم دنیا داره منو به زور تحمل میکنه احساس میکنم بی ارزش ترین آدمم-از اول ابتدایی تو جمع بچه ها نبودم و تحویلمم نمی گرفتن تا الان که 20 سالم ودانشجوم اما با این وجود باز هم تو جمع بچه ها نیستم اصلا تحویلم نمیگیرن_از مشکل اصلیم که یکی از هزاران مشکلم بگم من قصدم هوی و هوس نیست اما یه دختر که بهم نگاه میکنه دلبستش میشم اگر یه لبخند هم بزنه دیونش میشم بعدش مرض خود خوری میگیرمو میگم نکنه کاری کردم که نیومد جلو و پیشنهاد دوستی کنه نمیدونم چی کار کنم کمکم کنید ممنون
- [سایر] سلام.خیلی ممنونم که جوابمو دادین.شما بهم پیشنهاد دادین با خانواده صحبت کنم ولی مشکل من اینجاست که نمیتونم این مسئله رو بهشون بگم.اونا از قبل بهم گفتن که فکر این مسئله رو فعلا از سرم بیرون کنم.از یه طرف با خودم یجورایی درگیرم نمیتونم مسیر زندگیمو مشخص کنم.فکر می کنم که اگه ازدواج کنم تا حد زیادی مسیر آینده من مشخص میشه مثلا میدونم کجا برم سرکار برای چی کار میکنم.هم اینکه طرفم به من اون انرژی و انگیزه رو میده که ادامه تحصیل بدم.البته فکر نکنین من از ازدواج یه مدینه فاضله ساختم نه تا حد زیادی میدونم زندگی چه سختی هایی داره ولی تحمل این سختی ها اگه با هدف باشه خیلی شیرینه.و چون هدفی دارم بهتر درس میخونم.ولی خانواده من درست برعکس اینو بهم میگن اونا میگن اگه ازدواج کنی مشغولیات زندگی نمیذاره درس بخونی.منم فکر میکنم اگه اینجوری بشه چی.آخه من تو یه رشته خوب و توی یه دانشگاه خوب درس خوندم بدم نمیاد ادامه تحصیل بدم ولی همونطور که گفتم از طرفی احساس میکنم خیلی پا در هوام و بی هدفم، و اینکه اصلا دیگه توانشو ندارم اینکه دوباره برم دانشگاه بازم تنها باشم.آیا واقعا اونطوریه که خانوادم میگن.با خودم میگم اونا فقط واسه اینکه پز ارشد بودن منو بدن اینقدر اصرار میکنن.چطور باید برا زندگیم تصمیم بگیرم؟
- [سایر] دو اشکال در باب ازدواج موقت مطرح است:1- از جنبه روانشناسی هنگامی که یک دختر و پسر با هم رابطه دوستی برقرار می کنند، با اینکه هر دو به شدت درگیر احساسات و عواطف هستند، این دختر است که انرژی عاطفی و روحی بیشتری از خودش مصرف می کند که با توجه به ساختار روحی زن امری کاملا طبیعی است و پسرها هم هر چه قدر که بخواهند از خود ابراز احساسات کنند، در اغلب مواقع به پای دختر نمی رسند، اما این جور روابط و دوستی ها دوام و پایداری نخواهد داشت و اگر هم احیانا به ازدواج منجر شود، امکان جدایی بسیار بیشتر خواهد بود آن هم به دلایلی که فعلا نیاز به طرح آنها نیست. بعد از پایان این رابطه، این دختر است که ضربه عاطفی سختی خواهد خورد؛ چون او احساساتش درگیر بوده است و با تمام وجود ابراز احساسات می کرده است. لطفا از منظر روانشناسی و اجتماعی در این باب صحبت کنید. چون اشکال تراشان در این امر، غالبا قصد نشان دادن ناکارمدی دین و قوانین ناب اسلام را دارند. به همین دلیل مستندات دینی برای آنها غیر قابل قبول است. (پاسخ دو اشکال مطرح شده را برای بحث با چنین افرادی نیاز دارم.)
مسئله مرتبط یافت نشد