اشپزخانه
آشپزخانه محلی است که در آن کار پختن غذا انجام می‌پذیرد و حکم آن در باب صلات به مناسبت آمده است.
در شرایط ضیق کاری می توانم در رستورانهای اروپایی که مشروبات می فروشند، گارسنی و یا در آشپزخانه کمک نمایم؟ امکانات کارهای دیگر نیست و از طرف دیگر اداره کار وادار به این کار می نماید؟
کار کردن در زمینه حمل و یا فروش و یا تحویل دادن خمر و مسکرات به دیگران جائز نیست.
کار کردن در زمینه حمل و یا فروش و یا تحویل دادن خمر و مسکرات به دیگران جائز نیست.
عنوان سوال:
در شرایط ضیق کاری می توانم در رستورانهای اروپایی که مشروبات می فروشند، گارسنی و یا در آشپزخانه کمک نمایم؟ امکانات کارهای دیگر نیست و از طرف دیگر اداره کار وادار به این کار می نماید؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مکارم شیرازی] همانطور که می دانید، بنیاد ملی نخبگان، به افرادی که دارای اختراع ثبت شده می باشند، مجوز می دهد که به جای خدمت سربازی به صورت نظامی، کارهای پژوهشی انجام دهند، یا به عبارتی خدمت خود را به صورت فعالیتهای مفید پژوهشی برای کشور انجام دهند. بنده دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و دارای همسر و فرزند می باشم، و هنوز خدمت سربازی را انجام نداده ام. شخصی حاضر است با دریافت مبلغی پول (بنا به پیشنهاد بنده) اختراع خود را به نام بنده ثبت نماید، تا بنده بتوانم از شرایط فوق الذکر استفاده کنم. البته باید ذکر کنم که بنده در ماههای آتی دارای شرایطی به جز اختراع می شوم که می توانم از امکانات فوق استفاده کنم. ولی با توجه به عدم ثبات قوانین، می خواهم زودتر این کار را انجام دهم (با خرید اختراع). آیا کار بنده مشکل شرعی دارد؟
- [سایر] سلام علیکم. یک سوال عجیب داشتم که خدا کند جوابم را بدهید. من در زندگی گذشته از بعضی ها اذیت بسیار دیده ام. افرادی که خواسته یا ناخواسته در شرایط روحی سخت به هر طریقی به من ضربه روحی وارد کرده اند. الان احساس می کنم یک حس بد انتقام در وجودم به وجود آمده و حاضرم هر کاری بکنم تا انتقام بگیرم. شاید باورتان نشود ولی بارها تصمیم گرفته ام نذر و دعای زیاد و شدید کنم تا به هدفم برسم. تا به حال یک حس دوگانه ای در وجودم مانع از این کار شده. ولی می ترسم نیمه بدم بر نیمه خوبم غلبه کند. برای کمک به من راهنماییم کنید. چطور می توانم هم خودم را خالی کنم هم دست به کار خطایی نزنم؟
- [سایر] سلام آقای مرادی.می خوام ازتون ابتدا تشکر کنم برای وقتی که به راهنمایی و کمک کسانی که بهتون احتیاج دارن اختصاص می دید. و بعد هم ازتون بخوام راهنماییم کنید. من دختری 24 ساله و از خانوادهء خوب و موفقی هستم.تحصیلات بالایی دارم. و مشکل خاصی در زندگیم ندارم(.به جز اینکه پدرم خیلی عصبی و زود جوشه واکثر اوقات منفی نگری می کنه).اما همیشه فوق العاده مضطربم. هیچ وقت از زمان حالم لذت نمی برم و همیشه و توی هر لحظه در حال انجام هر کاری که هستم احساس می کنم دارم به بیهودگی می گذرونم و باید کار دیگه ای انجام بدم!در حالیکه دیگران در شرایط مشابه کاملا آروم و راضی هستن. همیشه انگار یه غم بزرگ تو دلمه و هیچی در هیچ شرایطی به معنای واقعی خوشحال و راضیم نمی کنه.این موضوع خیلی عذابم میده.احساس می کنم عصبیم. به نظرتون باید چی کار کنم؟ ممنون میشم کمکم کنید
- [سایر] سلام علیکم و رحمه الله و برکاته این جانب 37 ساله ام و دارای دو فرزند دختر می باشم. 25 سال است که در بروکسل (پایتخت بلژیک) زندگی می کنم و به تازگی بواسطه کمک گرفتن از یک بانک و دیگر مواردی همچون دستمزد، خانه ای را خریداری نمودم. اما سؤال این جانب در خصوص شغل من است: 1. یازده سال است که در یک رستوران در شهر بروکسل به عنوان پیشخدمت مشغول به کار هستم. و مشغول سرو نمودن مشروبات الکلی برای مردان و زنان غربی می باشم. به من بفرمایید که به عنوان یک فرد مسلمان با تمام هزینه هایی که برای زندگی کردن دارم آیا این شرایط (وضعیت کاری) قابل قبول است یا خیر؟ چرا که هر چه درباره آن فکر می کنم نمی توانم تصمیمی بگیرم. 2. در مورد پولی که از این طریق کسب می کنم توضیح دهید که آیا درست است یا خیر؟ 3. در مورد موقعیت و جایگاه این جانب در جامعه اسلامی توضیح دهید (که به عنوان یک فرد مسلمان در اینجا چه باید بکنم)؟ 4. در خصوص اثر و نتیجه ای که در این موقعیت (شغلی) برای من، زندگی ام و فرزندانم بوجود می آید نیز توضیح فرمایید؟ پیشاپیش از پاسخی که برای سؤالاتم تهیه می کنید بسیار متشکرم. و السلام علیکم
- [سایر] با عرض سلام خدمت شما . من سه سال پیش در سن شانزده سالگی مشرف به مکه مکرم شدم و با توجه به شناخت از خود و تاثیر حج توقع داشتم پس از بازگشت انسان مومن تری شوم ولی... نمیدانم بگم تاثیر محیط بود یا خودم مقصرم نمیدونم ولی متاسفانه نمازم یک خط در میان شد و دیگر خبری از آن سجاده مفصل نیست و از اون طرف خدا رو صد هزار مرتبه شکر همان سفر باعث شده قبل یا پس از انجام کاری به اشتباه خودم پی ببرم و چون من موقعیت کاری ام طوری است که وقت زیادی برای اینکه پا منبری کسی شم یا با بچه مومن ها باشم ندارم (من در بازار کامپیوتر رضا کار می کنم و بیش از صد ارباب رجوع داریم که تعداد قابل توجه آنها خانم های جوان هستند) و من نسبت به نوع برخورد آنها که خیلی اروپایی و به اصطلح به روز است نمیتونم عکس العمل نشان بدم (به خاطر یه خورده حرمتی که واسش دارم) و این موضوع باعث شده که نگاه اطرافیان نسبت به من عوض شود و نمیتونم به راحتی به کارم ادامه بدم و من هم باید مثل اونها شم. شما رو به خدای احد و واحد قسم میدم به من کمک کنید . منی که میخوام از شر ارتباط با دختر رها شم باید چی کار کنم .مگه نمیگن دست زدن به نا محرم گناه کبیره است و پس چرا من نمیخوام مرتکب گناه شم باید هم رنگ جماعت شم . از شما خیلی ممنون هستم و خیلی خوشحال میشوم که به من جواب بدهید و به یک جوان نوزده ساله که پاش لغزیده ولی یک ته دلی معتقد است کمک کنید اگر هم نمی توانید جواب مفصل دهید شما در هر جای تهران که منبر داشته باشید به من این اجازه را بدهید که پا منبری شما شوم. با کمال تشکر پیمان زاهدی
- [سایر] با سلام و تشکر از شما ساکن تهران و متاهل و خانه دار وضعیت اقتصادی متوسط یک دختر 7ساله دارم مشکل اظطراب و استرس فراوان من باعث شده تا از انجام اکثر کارهای اجتماعی محروم باشم برای شروع ساده ترین کار اجتماعی دچار تپش قلب شدید و لرزش صدا و دست و پا می شوم حتی در یک مکالمه ساده تلفنی با یک اداره یا یک شخصی اداری! گواهینامه رانندگی دارم اما از استرس زیاد و لرزش شدید دست و پاقادر به شروع آن نیستم مشکل استرس قبل از ازدواج به این شدت نبود ولی حالا که قریب 10سال از ازدواج و فارغ التحصیلی ام می گذرد بدتر شده است به نظر خودم دلیل آن تنهایی بیش از حد من است اوایل ازدواج به دلیل بچه دار شدن خانه نشین شدم و همه آرزوهایی که برای کار و حضور در اجتماع داشتم نقش بر آب شد در حال حاضر 10سال از عمرم را هدر رفته احساس می کنم و برای شروع هر کاری اظطرابی وصف ناپذیر و وحشتناک دارم که ترجیح می دهم اصلا کاری انجام ندهم چون با وجود همچون استرسی حتی ساده ترین دانسته هایم را هم فراموش می کنم مثل آدرس خانه.. آیا راهی برای من وجود دارد؟ آیا دارویی برای جلوگیری از لرزش دستها به هنگام استرس وجود دارد؟ لطفا کمکم کنید.. متشکرم
- [سایر] با سلام بنده 4 و سال و اندی است که ازدواج کرده ام که چند ماه بعد از ازدواجمان همسرم بیکار شد و بعد از آن هم خودم بیکار شدم و با شرایط بد اقتصادیمان به تشخیص پزشکان مجبور به عمل پیوند قرنیه چشم شدم ولی با این وجود دست به هر کاری برای امرار معاش سالم زدم ولی خودم هم مثل همسرم نتوانستم کاری ثابت پیدا کنم به هر کس و به هر جایی سر زده و رو انداختم ولی برای استخدام شدن آیتم مهمی نیاز است که در اولویت اول استخدامی قرار دارد که آن پارتی است ولی از آنجاییکه بنده این مهم را ندارم حتی با وجود تستهای گوناگون و مصاحبه های موفق در هیچ جایی نتوانستم به طور ثابت مشغول شوم و به همین ترتیب همسرم با وجود سابقه کاری و مدرک فوق دیپلم و کلی مدارک ضمیمه ای وضعیتش بدتر از خود من است تا اینکه به این نتیجه رسیدیم که ایشان ادامه تحصیل بدهند و الان در شهرستان دیگر مشغول تحصیل هستند و چیزی که مرا خیلی آزار میدهد آینده است که آیا آینده روشن خواهد بود؟ و اینکه اگر بعد از ادامه تحصیل وضعیت کاری ایشان همچنان به همین منوال باشد چه؟ اینها همه در کنار این است که بنده در شرکتی به عنوان نیروی جایگزین مشغول کارم و هر آن از کار بی کار خواهم شد و استرس های فراوانی بابت مخارج زندگی و بدهی هایی که با ازدواج کردن برایم پیش آمده دارم و از طرفی ناچارم تا اتمام درس همسرم تنها زندگی کنم که گاهی فکر می کنم این همه سختی را بدون هیچ آینده ای به خاطر ایشان دارم تحمل میکنم که این فکر سبب می شود نسبت به همسرم دیگر آن احساس اول نداشته باشم و دیگر دوست ندارم به خواسته هایش پاسخ دهم. واقعاً شرایط بدی دارم و اعتماد به نفسم را از دست داده ام و از شما درخواست کمک و راهنمایی دارم که چه کاری درست است؟ و از این خستگی روحی چگونه میتوانم خلاص شوم. آیا به جدا شدن هم فکر کنم؟ چه کار کنم؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] پدرم اعتقاد چندانی به مسائل دینی ندارد، و فقط نماز و روزه را به جا می آورد; آن هم کاملا سرسری، امّا بقیّه تکالیف مانند خمس و زکات و مانند آن را رعایت نمی کند. نمی خواهم اموال ایشان در مسائل زندگی من داخل شود، امّا اصرار دارند که به من کمک کنند. لطفاً در این مورد به سؤالات زیر پاسخ دهید: 1 چه کار کنم؟ تکلیف غذا خوردن در آن جا چیست؟ 2 مبلغی که تاکنون کمک کرده اند، مرا به ایشان زیاد وابسته کرده است. به نظر شما چه کاری در این شرایط مناسب است؟ 3 عدم رعایت فروع دین، عدم اعتقاد عملی به اصول را نشان می دهد. دوستی با ایشان من را نسبت به دین و حلال و حرام و واجبات بی تفاوت می کند. چگونه می توان این مطلب را به ایشان متذکّر شد به طوری که ناراحت نشود، و از طرف من نیز اتمام حجّت شده باشد. با توجّه به این که ایشان بسیار عاطفی هستند، و به کوچکترین انتقادات سازنده ای ناراحت می شوند، و اشک می ریزند؟
- [سایر] سلام و خدا قوت من دختری 24ساله،لیسانس معماری و متاهل هم هستم ولی هنوز با شوهرم مستقل نشدیم...مشکل من اینه که واسه شروع همه ی کارهای مورد علاقه ام می ترسم...ترسی که می دونم از بچگی باهام بزرگ شده! فکر کنم ارثی باشه...این باعث شده آدم مهرطلبی بشم.وابسته،بی اعتماد به نفس،فکر کردن بیش از اندازه،مهم بودن نظر دیگران،وسواسی و .... با این سنم هنوز استقلال ندارم،نتونستم کاری رو شروع کنم...هرچی شوهرم اصرار می کنه که کار کن،من به این فکر می کنم که اگه فلان کار رو شروع کردم و نتونستم از پسش بر بیام چی میشه! یه جورایی کمال گرا هستم و واسه شروع کردن هر کاری،بهونه جور می کنم، مثلا باید فلان نرم افزارو هم بلد شی بعد بری دنبال کار! با اینکه خیلی پوین های مثبت دارم و خودم می دونم که می تونم اما اون ترس باعث می شه هر روز افسرده تر از قبل بشم و توی خونه بیکار باشم. روحیه ام جور دیگه اس،اما در ظاهر (شاید به خاطر نظر دیگران) طور دیگه ای نشون می دم...این منو اذیت می کنه که اعتماد به نفس هم ندارم که خودم باشم. آدم خیلی حساسی شدم...با اینکه دوست ندارم اینجوری باشم. الان حسه یه مرده رو دارم،یعنی روحم مرده،جسمم روزا رو شب می کنه...به یاد گرفتن خیلی کارا علاقه دارم که به بهانه های مختلف اونا رو به یه وقت دیگه موکول می کنم. شاید وضعیتم خیلی وخیم باشه و واقعا به روانپزشک احتیاج داشته باشم اما به خاطر یه مسایلی از دکترا هم زده شدم و دوست دارم خودم و با کمک شما،از این طریق حالمو بهتر کنم...ممنون می شم یه چیزایی بهم بگید که تکراری نباشه،چون خودم خیلی مطالب روان شناسی می خونم و تا حالا نتیجه نگرفتم.منتظر جوابتون هستم.پیشاپیش ممنون.
- [سایر] با سلام 9 سال است ازدواج کردم دو بچه ی 5 و 3ساله دارم. شوهرم مردیست بسیار خاص با تضادهای زیاد که زندگی با او در اوایل برایم عجیب بود بعد کم کم سخت شد و حالا دارد غیر قابل تحمل میشه. بطور خیلی کلی بخوام بگم ایشان اصولا تنبل و بی مسوولیت و راحت طلبند . از اول زندگی سر تقسیم کارهای خانه مشکل داشتیم ( من در 22 سالگی در اوایل دانشجویی ازدواج کردم) همیشه وقتی از اوکمک میخواستم در کارها اول قبول میکرد ولی نهایتا انجام نمیداد میگفت من از تو انتظار ندارم (برای مرتب بودن خانه و ...) تو هم نداشته باش!! اگه بی وقت بیاد خونه من نباشم اصلا سراغی از من نمیگیره برا خودش یه نیمرو درست میکنه و بعد میخوابه میگه نمیخوام مزاحمت بشم( منهم میگم پس کاش از اول بام ازدواج نمی کردی). الان که دو بچه داریم این بیشتر زجرم میده کمکی نمیکنه باید ده بار یه مسئله رو یاداوری کنم تا حواسش اصلا معطوف به قضیه بشه. هر موقع کاری رو بش سپردم یا بچه ها رو پیشش گذشتم یا خوابش برده یا یادش رفته یا بخاطر بی مسوولیتیش زحمت من چند برابر شده. شاید اینطوری میخواد دیگه کاری ازش در خواست نکنم . حالا از آن طرف قضیه : همیشه میگه چقدر تو زندگیو سخت میگیری چقدر به من ایراد میگیری ولی خودش برای سر و لباس خودش بسیار وسواس داره حتی زباله بخواد بذاره بیرون لباس بیرون میپوشه!! همیشه موقع بیرون رفتن، من کارهای بچه ها رو میکنم در عرض ده دقیقه آماده میشیم اما باید یکربع بیست دقیقه معطل او شویم. بهیچ عنوان پذیرش انتقاد نداره.خوب بودنش به یک مو بند است و از توهین و زدن هم ابایی ندارد. از آن طرف وجهه ی بیرونیش خیلی خوبه همه او را فردی تحصیلکرده ،مذهبی، منظبط ، کمک کار میدانند در محل کارش خیلی فرد محترم و دقیقیست.ولی او در چشم من هیچ ارزشی ندارد از زندگی با او دلزده ام. چه کنم؟
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
مسئله مرتبط یافت نشد