غُسل عملی عبادی در فقه اسلامی است به معنای شستن تمامی بدن از سر تا پا با کیفیتی خاص.
پا
پا عضوی از بدن است که از بیخ ران تا سر پنجهی پا- یعنی ران، زانو، ساق و قدم- را در بر میگیرد و گاه به قسمت زیرین یعنی قدم -که از مفصل ساق (مچ پا) تا سر پنجهی انگشتان است- اطلاق میشود. از این عنوان در بابهای طهارت، صلاة، حج، جهاد، کفارات، صید و ذباحه و... سخن رفته است.
بدن
بدن به معنای اندام و تن انسان یا حیوان می باشد که در باب هاى طهارت، صلاة، حج، تجارت، نکاح، صید و ذباحه و حدود از آن سخن رفته است.
اب
آب، تنها مایعی که در احکام اسلامی جزو پاک کنندههای نجاست است. وضو و غسل نیز فقط با آب صحیح است، چنانکه بعضی از اشیاء متنجس نیز فقط با آب پاک میشوند.