نیابت
انجام دادن يك عمل برای شخص ديگر
کسی که روزه ی قضا به عهده اش می باشد، آیا می تواند به نیابت از میت روزه بگیرد و نماز به جا آورد؟
با داشتن قضای روزه نمی توان در روزه از دیگران نیابت کرد، ولی با داشتن نماز قضا، می توان در نماز از دیگران نیابت کرد. والله العالم
با داشتن قضای روزه نمی توان در روزه از دیگران نیابت کرد، ولی با داشتن نماز قضا، می توان در نماز از دیگران نیابت کرد. والله العالم
عنوان سوال:
کسی که روزه ی قضا به عهده اش می باشد، آیا می تواند به نیابت از میت روزه بگیرد و نماز به جا آورد؟
پاسخ:
با داشتن قضای روزه نمی توان در روزه از دیگران نیابت کرد، ولی با داشتن نماز قضا، می توان در نماز از دیگران نیابت کرد. والله العالم
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- آیا کسی که نماز قضا بر عهده دارد می تواند نماز قضای استیجاری انجام دهد؟
- اگر شخصی روزه قضا به عهده اش بوده آن را نگرفته و به خاطر جهل کفاره تأخیر آن را نپرداخته است، آیا کفاره ساقط است؟
- آیا در اعتکاف، نیابت از حیّ یا میّت جایز است و در صورت جواز، از چند نفر می توان نیابت کرد؟
- عقب افتاده ای که اوقات نماز را تشخیص نمی دهد ولی به شکل اجمالی وجوب روزه را می داند آیا روزه بر عهده او واجب است؟
- اگر در زمان بارداری روزه نگرفتیم و تا سال آینده هم نتوانستیم قضای آن را به جا آوریم کفاره آن به عهده شوهر است یا بر عهده زن؟
- کسی که جاهل به وجوب روزه بوده، آیا قضا و کفاره ی روزه هایی که نگرفته، بر او واجب است؟
- اگر برای مرد، نماز میت زن و برای زن، نماز میت مرد خوانده شود، وظیفه چیست؟
- گر نماز یا روزه پدر بر پسر بزرگتر واجب شود آیا فقط باید خودش بگیرد یا می تواند اجیر بگیرد؟ در موقع اجیر گرفتن آیا می تواند از اصل مال میّت بردارد؟
- آیا برای خواندن نماز قضا ترتیب شرط است؟
- میّتی که بیش از یکماه بدون نماز میّت دفن شده است، آیا بعد از گذشت یک ماه یا بیشتر باز هم نماز میّت بر قبر او واجب است؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] سلام کسی که خودش نماز روزه قضا دارد می‌تواند برای میت نماز روزه بجا اورد؟
- [سایر] اگر کسی روزه و نماز قضا و استیجاری داشته باشد می تواند برای میت روزه بگیرد؟
- [آیت الله مظاهری] آیا مسافر در صورتی که روزه قضا به عهده دارد، می‌تواند در سفر روزه مستحبی بگیرد؟
- [سایر] آیا کسی که روزه واجب؛ مانند قضا، کفاره یا روزه استیجاری بر عهده دارد، می‌تواند روزه مستحبی بگیرد؟
- [آیت الله بهجت] اگر پدری فوت کند و پسر بزرگ تر نماز و روزه اش را قضا نکند، آیا چیزی به عهده ی پسر کوچک تر می باشد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آیا قضا کردن نماز و روزه میت تبرعاً مشروعیت دارد و او بریءالذمه می شود یا خیر؟
- [آیت الله نوری همدانی] آیا انسانی که خود روزه قضا دارد می‌تواند قضای روزه واجب میّت را بگیرد؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا کسی که خودش روزه قضا دارد، می‌تواند قضای روزه واجب میّت را بگیرد؟
- [آیت الله مظاهری] مسافرت غیرضروری کسی که چند روزه قضا به عهده دارد، در چند روز آخر ماه شعبان چه حکمی دارد؟
- [سایر] آیا با وجود روزه قضا که به عهده ما می باشد می توان تبرعاً (بدون دریافت پول) برای پدر یا مادر روزه گرفت؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر پسر بزرگتر شک دارد که پدر نماز و روزه قضا داشته یا نه; چیزی بر او واجب نیست.
- اگر پسر بزرگتر پیش از آنکه نماز و روزه پدر را قضا کند بمیرد; بر پسر دوم چیزی واجب نیست.
- آنچه که لازم است این است که فرد معتکف باید روزه دار باشد، خواه روزه را برای خود بگیرد یا به طور نیابت از دیگری.
- کسی که مس میّت کرده یعنی جائی از بدن خود را به بدن میت رسانده، می تواند بدون غسل مسّ میّت روزه بگیرد، و اگر در حال روزه هم میّت را مس نماید، روزه او باطل نمی شود. 8. تنقیه
- اگر میت وصیت کرده باشد که برای نماز و روزه او اجیر بگیرند بعد از آنکه اجیر، نماز و روزه او را به طور صحیح به جا آورد; بر پسر بزرگتر چیزی واجب نیست.
- نمازهای یومیه ای که زن در حال حیض نخوانده، قضا ندارد ولی روزه های واجب را باید قضا نماید.
- اجیر باید واجبات میت را نیابتاً انجام دهد و عبادت های او را قضا نماید.
- اگر کافر مسلمان شود، واجب نیست روزه های وقتی را که کافر بوده قضا نماید. ولی اگر مسلمانی کافر شود و دوباره مسلمان گردد، روزه های وقتی را که کافر بوده باید قضا نماید.
- اگر دیوانه عاقل شود، واجب نیست روزه های دوران دیوانگی را قضا کند.
- اگر از مسافری که باید نماز را شکسته بخواند نماز ظهر یا عصر یا عشا قضا شود، باید آن را دو رکعتی قضا نماید اگرچه در غیر سفر بخواهد قضای آن را به جا آورد. و اگر از کسی که مسافر نیست یکی از این سه نماز قضا شود، باید چهار رکعتی قضا نماید اگرچه در سفر بخواهد آن را قضا نماید.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] اجیر باید خود را به جای میت فرض کند و عبادتهای او را به نیابت از او قضا نماید و یا به قصد بهجا آوردن آنچه بر عهده میت است، انجام دهد، ولی اگر عملی را انجام دهد و ثواب آن را برای میت هدیه کند کافی نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر میّت وصیّت کرده باشد که برای نماز و روزه او اجیر بگیرند، بعد از آن که اجیر، نماز و روزه او را به طور صحیح بجا آورد، بر پسر بزرگتر چیزی واجب نیست و همچنین اگر کسی مجاناً از طرف میّت، نماز و روزه او را قضا نماید.
- [آیت الله بهجت] قضای نماز و روزه پدر، به عهده پسر بزرگتر است. و بنابر احتیاط واجب قضای نماز و روزه مادر هم بر اوست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اجیر باید خود را به جای میت فرض کند و عبادتهای او را به نیابت از او قضا نماید و اگر عملی را انجام دهد و ثواب آنرا برای او هدیه کند کافی نیست.
- [آیت الله جوادی آملی] .نمازگزار باید نمازی را که می خواهد اقامه نماید , معیّن کند . اگر آن نماز , معیّن است؛ مانند نماز مغرب کسی که نماز مغرب قضا به عهده ندارد، در این صورت قصد نماز مغرب کافی است و تعیین ادا یا قضا لازم نیست; همچنین کسی که مثلاً نماز مغرب قضا به عهده دارد, ولی فقط درصدد انجام دادن نماز اداست, تعیین ادا یا قضا لازم نیست و اگر آن نماز مشترک بین واجب و مستحب , نیز بین ادا و قضاست و هر دو طرف اشتراک می تواند مقصود نمازگزار باشد, در این صورت, باید نمازی را که میخواهد اقامه نماید, معیّن کند, هرچند به اجمال باشد و بدون تعیین، نماز باطل است.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی را که عذری دارد ومثلاً با تیمّم یا نشسته نماز میخواند، نمیشود برای نمازهای میّت اجیر کرد، اگرچه نماز میّت هم همانطور قضا شده باشد.
- [آیت الله خوئی] کسی که عذری دارد و مثلًا با تیمم یا نشسته نماز میخواند نمیشود برای نمازهای میت اجیر کرد، اگرچه نماز میت هم همان طور قضا شده باشد.
- [آیت الله مظاهری] کسی که نماز قضا دارد می‌تواند نماز مستحبّی و یا نماز استیجاری بخواند، و همچنین است کسی که روزه قضا دارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] احتیاط آن است که شخصی که از میّت نیابت می کند کسی باشد که در انجام اجزاء و شرایط نماز معذور نباشد، مثلاً کسی که نشسته نماز می خواند نایب نشود، حتّی بنابر احتیاط واجب کسی که با تیمّم یا جبیره نماز می خواند نیابت نکند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی را که عذری دارد و مثلاً با تیمم یا نشسته نماز میخواند، اگر به نیابت از شخص دیگری نماز بخواند، نمیشود بدان اکتفا کرد؛ هر چند از آن شخص هم همان طور قضا شده باشد.