متنجس
نجس شده، چيزي که ذاتاً پاک است ولي با يکي از نجاسات (ولو با واسطه) به گونه‌اي تماس پيدا کرده است که رطوبت يکي به ديگري انتقال پيدا کرده است.
حکم محمول متنجّسِ غیر ساتر در طواف
در صورت جهل به مسأله مانعی ندارد. 05/09/87
در صورت جهل به مسأله مانعی ندارد. 05/09/87
عنوان سوال:
حکم محمول متنجّسِ غیر ساتر در طواف
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- مبادرت به نماز طواف
- کسی که طواف و نماز طواف را با بدن یا لباس نجس از روی جهل یا نسیان به جا آورده آیا اعاده طواف و نماز واجب است؟ و تکلیف او نسبت به اعمال مرتبه چیست؟
- کسی که طواف و نماز طواف را با بدن یا لباس نجس از روی جهل یا نسیان به جا آورده آیا اعاده طواف و نماز واجب است؟ و تکلیف او نسبت به اعمال مرتبه چیست؟
- فاصله انداختن بین طواف و نماز
- با وضع موجود در مسجد الحرام در صورت تقدم زن بر مرد در نماز طواف آیا نماز طواف آنها صحیح است؟
- اگر طواف کننده نجاست بدن یا لباس را فراموش کند و در اثنای طواف یا بعد از آن یادش بیاید حکم آن چیست؟
- با وضع موجود در مسجد الحرام در صورت تقدم زن بر مرد در نماز طواف آیا نماز طواف آنها صحیح است؟
- طواف از طبقه دوّم برای معذورین
- وظیفه مستحاضه کثیره درباره طواف و نماز
- محاذات زن و مرد در نماز طواف
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله وحید خراسانی] ایا محمول نجسی که در طواف معفو نیست در نماز طواف مثل نمازهای یومیه معفو است یا نه
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا محمول نجس (همراه داشتن دستمال نجس، و امثال آن) در طواف و نماز طواف جایز است؟
- [آیت الله سبحانی] شخصی در حال طواف شخص دیگر را که مریض است با خود حمل می کند، و هر دو نیت را از مبدأ به عنوان طواف و یا سعی، می نمایند. آیا طواف با رعایت تمام شرایط لازم از حامل و محمول مجزی می باشد یا نه؟ و اگر محمول طفل غیر ممیّز بوده باشد ولی هم برای خود و هم بعنوان طواف دادن طفل از ناحیه او نیّت کند چه صورت دارد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در اثنای طواف ساتر طواف کننده کنار رفت و متوجّه نشد و به همان حال مقداری طواف را انجام داد وظیفه اش چیست؟ و اگر بعد از طواف متوجه شد حکم چگونه است؟
- [آیت الله سبحانی] آیا حمل کودکی که لباس خود را آلوده کرده است در حال طواف به نظر حضرت عالی چه صورت دارد؟ و آیا حمل کودک با وصف مذکور حمل نجس محسوب می شود و یا حمل متنجس؟
- [آیت الله سبحانی] اگر چیزی به عین نجاست متنجّس شود، تا چند واسطه متنجس نجس می کند؟
- [آیت الله سیستانی] آیا پوشیدن جورابی که ساتر است امّا پا را مجسّم می کند، جایز است؟
- [آیت الله خامنه ای] با توجه به قاعده ای که می گوید متنجس سوم نجس کننده نمی باشد اگر کسی شک کند که شئ یا محلی متنجس دوم است یا متنجس سوم تکلیف چیست؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] متنجس تا چند واسطه نجس می‌کند؟
- [آیت الله مظاهری] نگه داشتن بچّه در بغل، حین نماز، آیا به نماز لطمه‌ای وارد می‌کند؟ اگر آن بچّه محمول نجاست باشد، فرقی می‌کند؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- .کسی که پوشاک نماز را ندارد و از دسترسی به آن تا آخر وقت ناامید است, میتواند نماز را در اول وقت، برابر وظیفه کسی که ساتر ندارد اقامه کند. چنانچه تا پایان وقت به ساتر دسترسی پیدا کرد، نماز را اعاده نماید و اگر احتمال دهد تا پایان وقت به ساتر دسترسی پیدا می‌کند، مانعی نیست که (رجائاً) نماز را اقامه کند؛ ولی اگر به ساتر دسترسی یافت, باید نماز را اعاده نماید.
- .لباس نمازگزار بنا بر احتیاط واجب باید مباح باشد و فرقی بین ساتر عورت و غیر ساتر و بین اجزای ریز و درشت مانند نخ، دکمه و چیز دیگر نیست.
- .لباسی که مخلوط به طلاست، در صورت صدق لباس طلا، حکم لباس خالص طلا را دارد و فرقی بین ساتر عورت و غیر آن نیست.
- .در سه صورت با لباس یا بدن متنجّس می توان نماز را اقامه کرد: اول آنکه به واسطه زخم یا جراحت یا دمل که در بدن اوست، بدن یا لباس, خون آلود شوند؛ دوم آ نکه در بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم؛ تقریباً به اندازه بند سرانگشت سبابه (شهادت ) خون انسان یا حیوان حلالگوشت باشد؛ سوم آنکه ناچار باشد در بدن یا لباس متنجّس نماز را اقامه کند. در دو صورت فقط با لباس متنجّس می‌توان نماز را به پا داشت: یکم آنکه لباسهای کوچک , مانند جوراب، عرقچین او , متنجّس باشد؛ دوم : لباس زنی که پرستار بچه است, متنجّس شده باشد. احکام این صورتها بیان خواهد شد. حمل شیء متنجّس در نماز، ارتباطی به بدن یا لباس نمازگزار ندارد.
- .کسی که شک دارد بدن یا لباس یا محل سجده او متنجّس است و به مقدار لازم جستجو کرد و چیزی نیافت و با همان وضع نماز خواند و پس از نماز معلوم شد یکی از امور یادشده متنجّس بوده، نماز او صحیح است و اگر بدون جستجو، نماز را اقامه کرد و بعد از آن فهمید که هنگام نماز متنجّس بوده، احتیاط واجب, آن است که در وقت, اعاده و پس از وقت, قضا کند.
- .کسی که میدانست بدن یا لباس یا محلّ سجده او متنجّس است و اکنون شک دارد که آن را پاک کرده است یا نه و با همان وضع نماز بخواند و پس از نماز بفهمد که متنجّس بوده, نماز او باطل است.
- .کسی که غیر از لباس متنجّس , لباس دیگری ندارد و بر اثر تنگی وقت، شستن آن ممکن نباشد و اطمینان دارد که به لباس پاک دسترسی ند ارد، همچنین نتواند برهنه شود و به دستور برهنگان نماز را انجام دهد, باید در همان لباس متنجّس, نماز را اقامه نماید و نیازی به اعاده در وقت یا قضا در خارج آن نیست .
- .کسی که غصبی بودن لباس را نمیدانست یا فراموش کرده بود و در بین نماز آگاه شد یا به یادش آمد، اگر چیز حلالی که ساتر عورت باشد دارد، باید جامه غصبی را درآورد و پیش از بیرون آوردن، هیچ عملی از اعمال واجب نماز را انجام ندهد و با ساتر حلال, نماز را ادامه دهد و اگر ساتر حلال ندارد, یا بیرون آوردن جامه غصبی سبب به هم خ وردن وضع نماز می شود و به مقدار یک رکعت وقت باقی می ماند, باید نماز را رها کند و جامه را عوض کند و با لباس حلال , نماز را اعاده کند , هرچند بیش از یک رکعت را در وقت , ادراک نکند و در صورتی که این مقدار وقت هم باقی نمانده باشد, در حال نماز, لباس را بیرون آورده و به دستور برهنگان, نماز را تمام می‌کند.
- .آنچه در نماز واجب است, پوشاندن عورت است; خواه با پارچه و خواه با کاغذ, برگ درخت و ساتر دیگر, هرچند احتیاط مستحب آن است که در صورت نبودن لباس، از پوشش گیاهی استفاده شود.
- .کسی که یک لباس دارد و بدن و لباسش متنجّس شود و به اندازه آب کشیدن یکی از آن ها آب دارد , می تواند بدن را پاک کند و لباس را بیرون آورد و به دستور برهنگان نماز به جا آورد و اگر برهنه شدن , مایه عسر و حرج است , با همان لباس نماز را اقامه نماید و اگر نجاست لباس بیشتر بود , مثلاً لباس با بول و بدن با خون متنجّس شد، میتواند با شستن لباس، به نماز در آن, اکتفا کند.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که ساتر ندارد و احتمال می دهد تا آخر وقت پیدا شود بنابر احتیاط واجب باید نماز را از اوّل وقت تأخیر بیندازد و با ساتر نماز بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر بدن یا لباس خونی نشود، ولی به واسطه رسیدن به خون، متنجّس شود، اگرچه مقداری که متنجس شده کمتر از درهم باشد، نمیتوان با آن نماز خواند.
- [آیت الله بهجت] متنجس نجسکننده است، هر چند واسطه متعدد باشد.
- [امام خمینی] اگر غیر از گل هیچ چیز ندارد که در نماز خود را بپوشاند، گل ساتر نیست و می تواند برهنه نماز بخواند.
- [آیت الله وحید خراسانی] خوردن و اشامیدن چیز نجس و متنجس حرام است و همچنین است خوراندن ان به دیگری ولی خوراندن متنجس به طفل یا دیوانه جایز است و اگر خود طفل یا دیوانه متنجس را بخورد یا با دست نجس غذا را نجس کند و بخورد جلوگیری از او لازم نیست
- [آیت الله مظاهری] انسان باید در نماز بدن خود را بپوشاند گرچه با برگ درختان باشد، ولی گِل ساتر نیست.
- [آیت الله بهجت] تهیه ساتر برای نماز واجب است، اگرچه به خریدن باشد و یا اجارهای که مضرّ به حالش نباشد؛ و اگر مضر به حالش باشد یا موجب خواری و تحمّل منّت باشد لازم نیست؛ و احوط تأخیر نماز است تا آخر وقت برای تهیه ساتر، مگر آنکه از تهیه آن تا آخر وقت مأیوس باشد.
- [آیت الله بهجت] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس، جایز است همراه نمازگزار باشد و اگر لباسی که ساتر عورت نیست، همراه او باشد، ولی آن را نپوشیده و نجس است، نماز با آن اشکال ندارد. و اگر ساتر عورت باشد احوط اجتناب است.
- [آیت الله مظاهری] بردن عین نجس و متنجّس در مسجد اشکال ندارد مگر آنکه بیاحترامی به مسجد باشد.
- [آیت الله بهجت] بخار و دود و شعله ای که از چیز نجس یا متنجس بر می خیزد پاک است ولی اگر بخار به صورت عرق و مایع درآید، چه از نجس باشد و چه از متنجّس، نجس است؛ و نیز بنا بر احتیاط واجب باید از ذرّات چربی و روغنی که از دود نجس و متنجس حاصل می شود و بر سطوح مجاور آن می نشیند اجتناب شود.