آیا وصیت کردن واجب است به طوری که انسان با ترک آن مرتکب معصیت شود؟

گناه، در اصطلاح دینی به معنای نافرمانی از خداوند و انجام دادن کاری است که خداوند از آن نهی کرده یا ترک کاری است که خداوند به انجام آن فرمان داده است. گناه می‌تواند عملی مانند قتل، گفتاری مانند غیبت و نظری مانند شرک باشد.

وصیت به معنای توصیه و سفارش فردی با فرد دیگر است.

ترک یعنی انجام ندادن، مقابل فعل است.

حق‌اللّه و حق‌الناس، دو اصطلاح مشهور در فقه و حقوق هستند. حق‌الله به معنای حقوق خداوند بر بندگان و حق‌الناس به معنای حقوق مردم بر یکدیگر است که شامل حفظ جان و مال و آبروی افراد است. تمام تکالیف لازم دینی جنبه حق اللهی دارند و برخی جنبه حق‌الناسی نیز دارند.

حق اللَّه، به حق ثابت براى خداوند گفته می شود.

دوران یکی از طرق کشف علت حکم شرعی در قیاس فقهی است.

امانت به معنی ضد خیانت می باشد و نیز به مال به امانت گذاشته شده نزد امین اطلاق می شود.

ودیعه نایب گرفتن برای حفظ اموال می‌باشد.

وصیت به معنای توصیه و سفارش فردی با فرد دیگر است.

عُهده به معنای ظرف مسئوليتها و تعهدات است.

حیات‌ مقابل ممات است. از آن به مناسبت در بسیاری از ابواب فقه نظیر طهارت، حج، وصیت، نکاح، استیلاد، اطعمه و اشربه، ارث و دیات سخن رفته است.