استفتائات آیت الله بهجت
آدرس: http://bahjat.ir

در مادّه ی 1128 قانون مدنی آمده: "هر گاه صفت خاصّی در یکی از زوجین شرط شود و بعد از عقد معلوم گردد که طرف، فاقد صفت مقصوده بوده، برای طرف مقابل حقّ فسخ ایجاد می شود. حال اگر صفت ایمان و تقوی شرط گردد [انجام فرایض دینی از قبیل به جا آوردن نماز و...] و بعد از عقد معلوم گردد که زوجه نه تنها نسبت به واجبات دینی بی توجّه است؛ بلکه حتّی نسبت به انجام محرّمات نیز ابایی ندارد، در این جا آیا حقّ فسخ برای طرف دیگر ایجاد می شود یا خیر؟
هر گاه صفتی در ضمن عقد شرط شود و یا عقد مبنی بر آن منعقد شود، در صورت تخلّف، حقّ فسخ ثابت است و چون این امر قضیّه ی شخصیّه است که اموری نظیر سبق و لحوق بر عقد نیاز به بررسی دارد، باید حاکم شرع طبق موازین شرع حکم نماید.
عنوان سوال:

در مادّه ی 1128 قانون مدنی آمده: "هر گاه صفت خاصّی در یکی از زوجین شرط شود و بعد از عقد معلوم گردد که طرف، فاقد صفت مقصوده بوده، برای طرف مقابل حقّ فسخ ایجاد می شود. حال اگر صفت ایمان و تقوی شرط گردد [انجام فرایض دینی از قبیل به جا آوردن نماز و...] و بعد از عقد معلوم گردد که زوجه نه تنها نسبت به واجبات دینی بی توجّه است؛ بلکه حتّی نسبت به انجام محرّمات نیز ابایی ندارد، در این جا آیا حقّ فسخ برای طرف دیگر ایجاد می شود یا خیر؟


پاسخ:

هر گاه صفتی در ضمن عقد شرط شود و یا عقد مبنی بر آن منعقد شود، در صورت تخلّف، حقّ فسخ ثابت است و چون این امر قضیّه ی شخصیّه است که اموری نظیر سبق و لحوق بر عقد نیاز به بررسی دارد، باید حاکم شرع طبق موازین شرع حکم نماید.





پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین