خوراندن
غذا دادن را اطعام گویند. در فقه از آن در بابهای طهارت ، صوم ، حج ، جهاد ، تجارت ، نکاح ، کفّارات ، اطعمه و اشربه ، غصب و ارث سخن رفته است.
خوراندن دنبلان (بیضه ی حیوان) به اطفال، چه حکمی دارد؟
بنابر احتیاط واجب، باید از آن خودداری کنند.
بنابر احتیاط واجب، باید از آن خودداری کنند.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- آیا اطفال پیش از بلوغ، متصف به صفت اسلام و کفر می شوند؟
- آیا جایز است اطفال را برای تمرین و عادت دادن به ترک معصیت و یا انجام دادن واجبات ادب کرد.
- شخصی در اثر نزاع از ناحیه ی بیضه ی چپ صدمه دیده است. پزشکی قانونی اعلام کرده است به علّت ضربه ی وارده مصدوم از ناحیه ی بیضه ی چپ دچار تورّم و خون ریزی داخل بیضه شده و متقابلاً طی عمل جراحی دو سوّم از بیضه ی چپ برداشته شده است. 1) آیا موضوع کلاًّ از موارد تعیین ارش است؟ 2) آیا خصوص تورّم و نیز خصوص برداشته شدن دو ثلث بیضه ی چپ به نسبت کلّ دیه، از موارد پرداخت دیه و خصوص خون ریزی داخل بیضه مورد از موارد پرداخت ارش می باشد؟ 3) آیا مورد فوق از موارد تداخل محسوب می شود (یعنی فقط دیه ی قطع دو سوّم بیضه ی چپ که طی عمل جرّاحی برداشته شده است به نسبت کلّ دیه ی آن موضع محاسبه و تعیین می شود)؟ 4) آیا دیه تورّم بیضه ی چپ مانند قطع بیضه ی چپ دو ثلث است یا تورّم دو بیضه مساوی است؟
- خانمی است غیر سیده که سرپرستی اطفال سید خود را به عهده دارد، آیا می تواند از سهم سادات برای مخارج خود و فرزندان خود استفاده کند؟
- بدون شک، آشنایی اطفال با مکان ها و مجامع مذهبی از کودکی امری پسندیده است، آیا این مطلب با توجه به حکم استحبابی که برای جلوگیری از ورود اطفال غیر ممیّز به مسجد می شود چگونه قابل جمع است؛ و در صورتی که جلوگیری و ممانعت از ورود آن ها موجب تنفّر و انزجار آنان از چنین مکان های مبارکی می شود، آیا باز هم جلوگیری مستحب است؟ و آیا ورود حسنین علیهماالسّلام به مسجد و عدم ممانعت پیامبر صلّی اللّه علیه وآله وسلّم از ورود آنان می تواند دلیل بر مطلوبیت ورود اطفال و کودکان به مسجد باشد؟
- اگر کسی را جهت تعلیم قرآن به اطفال مؤمنین اجیر نمایند، آیا جایز است مال الاجاره را از زکات پرداخت نمایند، آیا در مورد مزبور نیاز به اجازه ی حاکم دارد؟
- آیا ولیّ قهری اطفال بعد از فوت پدر آن ها می تواند از حضانت آن ها توسّط مادرشان به علّت ازدواج بعدی مادر و یا هر علّت دیگر ممانعت به عمل آورد؟
- هر گاه اجزای حرام از ذبیحه مثل مغز حرام، دشول، بیضه و... در غذا پخته شود، با فرض این که از عین آن اجتناب کنند، آیا خوردن آب آن هم حرام است؟
- زوجه ای علاوه بر بذل تمام یا مقداری از مهریه، حضانت بدون نفقه یا با نفقه ی فرزندان دختر بالاتر از هفت سال خود را به عهده می گیرد؛ ولی بعد از طلاق از حضانت و نگهداری اطفال امتناع می ورزد. در این مورد آیا دادگاه می تواند زوجه را به حضانت از فرزندان دختر الزام کند و یا این که حضانت به زوج منتقل می شود؟
- زن و مردی پس از چند سال ازدواج بچّه دار نشدند، دکتر تشخیص داده است که عیب از جانب مرد بوده و اکنون زن می گوید شوهرش، فاقد بیضه است و بچّه دار نشدن آن ها بدین جهت است، در این صورت آیا زن می تواند عقد را فسخ کند؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] 1. خوردن بیضه (دنبلان) خروس حلال است؟ 2. خوردن بیضه و کبد گوسفند چه حکمی دارد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] خرید و فروش اجناس از سوی اطفال چه صورت دارد؟
- [سایر] گوش دادن به غنای اطفال چه حکمی دارد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] از آنجا که موضوع تحقیق بنده وضعیت فقهی و حقوقی اطفال نامشروع می باشد نظر حضرتعالی را در مورد وضعیت این اطفال از لحاظ ارث و حضانت و نفقه و ولایت و حرمت نکاح و... خواستارم.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر اطفال غیر ممیز پسر یا دختر را پدر و یا مادر در سفر مکه معظمه همراه ببرند ایاواجب است که پدر یا مادر در صورت تمکن اطفال خود اطفال را وادار به انجام اعمال حج و عمره و طواف نساء نمایند و یا خود پدر و مادر و یا نایب ایشان اعمال عمره و حج و طواف نساء را از جانب اطفال به جا اورند و اگر هیچکدام از کارهای مذکور فوق را پدر و مادر و اطفال عملی نکنند ایا این اطفال بعد از بلوغ و رشد می توانند ازدواج کنند و یا باید به مکه بروند و عمره و حج و طواف نساء را انجام دهند و بعد ازدواج نمایند و یا تنها طواف نساء بر گردن انان است
- [سایر] چرا حضانت و سرپرستی اطفال به پدر واگذار میشود؟ مگر مادر عاطفه ندارد؟
- [آیت الله سبحانی] بر فرض وقوع تغییر جنسیت و وقوع فسخ نکاح، مسأله حضانت اطفال به چه شکل است؟
- [سایر] چرا خداوند در زمان حضرت نوح (ع) همه انسانها را غرق کرد حتی اطفال بی گناه را؟
- [آیت الله نوری همدانی] امروزه حضات اطفال درمانده طبق قوانین جمهوری اسلامی توسط اشخاص داوطلب هنگامی میسر است که نبودن سرپرستی از اقربای طفل برای دادگاه محرز شود و معمولاً افرادی که اقدام به سرپرستی اینگونه اطفال میکنند برای ایجاد محرومیت دو راه در پیش پا دارند:
- [سایر] حضانت اطفال به چه معنا است؟ و حکمت آن چیست؟ در دوران جدایی و طلاق حق حضانت فرزندان با پدر است یا مادر؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است و نیز خورانیدن عین نجس به اطفال در صورتی که ضرر داشته باشد ، حرام می باشد بلکه اگر ضرر هم نداشته باشد بنا بر احتیاط واجب باید از آن خودداری کنند ؛ و همچنین است چیزهایی که پاک است ولی خوردنش حرام است ، بنا بر احتیاط . ولی خوراندن غذاهایی که نجس شده است به طفل حرام نیست امّا احتیاط مستحب در اجتناب است .
- جایز است اطفال را برای تمرین و عادت دادن به ترک معصیت و یا انجام دادن واجبات، تأدیب کرد، خصوصاً در مراحل آخر که به انجام واجب و ترک معصیت نزدیکتر است، که اگر تادیب نشوند، در بعضی از موارد منجر به ترک واجبات و انجام معاصی از طرف آنها میشود.
- بعضی از معاملات مکروه عبارتند از: کسب کردن به چیزهایی که غالباً به حرام یا مکروه میانجامد، مثل مواردی که غالباً ابتلا به ربا در آن است؛ فروختن غذا به کسی که برای وقت گرانی احتکار میکند؛ شغل خود را سربریدن حیوانات قرار دادن؛ معامله کردن با کسانی که عادت بر اجتناب از محرمات ندارند و همچنین با اطفال، که اصل معامله با آنها شرعاً صحیح، ولی مورد شبهه است.
- مستحب است که در مسجد از خرید و فروش و سایر معاملات (عقود و ایقاعات) غیر عبادی خودداری شود و امّا مانند نذر و وقف و نکاح چون حیثیت عبادی دارند، اشکالی ندارد؛ و مستحب است از ورود دیوانگان و اطفال غیر ممیز که مراعات آداب مساجد را نمینمایند به مساجد، خودداری شود؛ و مکروه است کسی که بوی بدی از او استشمام میشود مثل بوی سیر و پیاز، داخل مسجد شود، و بعید نیست نمازی را که با این حال خوانده اعادهاش مستحب باشد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . خوردن و آشامیدن عین نجس مثل مردار و شراب و خورانیدن آن حتی به اطفال، حرام است. بلکه باید طفل را از خوردن آن منع نمایند، و خوردن و آشامیدن چیزی که نجس شده و خورانیدن آن به اشخاص بالغ و هم چنین خورانیدن متنجسی که ضرر دارد به اطفال، حرام است. و با عدم ضرر هم، احتیاط مستحب ترک خورانیدن به اطفال است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اول: خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است و خورانیدن عین نجس، مانند مسکرات به اطفال نیز حرام می باشد و بنابر احتیاط واجب باید از خورانیدن غذایی که نجس شده به اطفال نیز خودداری کرد، اما آنچه بر اثر نجس بودن دست خود آنها نجس می شود، اشکال ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] خوردن و آشامیدن نجس و چیز متنجس حرام است و نیز خورانیدن عین نجس به اطفال در صورتی که ضرر داشته باشد ، حرام می باشد ، بلکه اگر ضرر هم نداشته باشد باید از ان خودداری کنند ، ولی خوراندن غذاهائی که نجس شده است به طفل ، حرام نیست .
- [امام خمینی] خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است، و نیز خورانیدن عین نجس به اطفال در صورتی که ضرر داشته باشد، حرام می باشد. بلکه اگر ضرر هم نداشته باشد بنابر احتیاط واجب باید از آن خودداری کنند، ولی خوراندن غذاهایی که نجس شده است به طفل حرام نیست.
- [آیت الله اردبیلی] خوردن و آشامیدن چیز نجس، حرام است؛ و نیز خوراندن عین نجس به اطفال در صورتی که ضرر داشته باشد حرام می‌باشد، بلکه اگر ضرر نیز نداشته باشد، نباید به آنان خورانده شود؛ ولی غذاهایی را که نجس شدهاند، در صورتی که به واسطه سرایت نجاست از دست خود طفل نجس شده باشند، میتوان به طفل خوراند، وگرنه بنابر احتیاط نباید به او بخورانند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کفار حق ندارند در بلاد اسلام، مدرسه دایر کنند و تعلیم و تربیت اطفال مسلمانان را عهده دار شوند، و جایز نیست مسلمانان فرزندان خود را به مدارس و کودکستان های آنها بفرستند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است و نیز خورانیدن عین نجس به اطفال حرام می باشد، ولی اگر خود طفل غذای نجس را بخورد یا با دست نجس غذا را نجس کند و بخورد جلوگیری از او لازم نیست.
- [آیت الله مظاهری] خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است و خورانیدن عین نجس به اطفال یا دیوانهها اگر ضرر داشته باشد مانند مسکرات نیز جایز نیست ولی خورانیدن غذاهایی که نجس شده به آنها اشکال ندارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] زکات فطره را بنابر احتیاط واجب باید فقط به فقرا و مساکین بدهند مشروط بر این که مسلمان و شیعه دوازده امامی باشند و به اطفال شیعه که نیازمند هستند نیز می توان فطره داد، خواه به مصرف آنها برسانند یا از طریق ولی طفل به آنها تملیک کنند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] واجب است انسان عورت خود را از دیگران بپوشاند، چه در موقع تخلی و چه در مواقع دیگر، خواه بیننده محرم او باشد (مانند خواهر و مادر) یا نامحرم، بالغ باشد یا غیر بالغ، حتی از اطفال ممیز که خوب و بد را می فهمند. ولی زن و شوهر لازم نیست خود را از یکدیگر بپوشانند.