عروسی
عروسی، به بردن عروس به خانه داماد و یا شب زفاف را می‌گویند.
شرکت در مجالس عقد و عروسی که در آن ها معصیت می شود، برای جلوگیری از انزوا و روبرو نشدن با مشکلات اجتماعی و مسخره نکردن دیگران، چه حکمی دارد و آیا در این مورد می توان تقیّه کرد و در این مجالس شرکت نمود؟
خیر، جایز نیست.
خیر، جایز نیست.
عنوان سوال:
شرکت در مجالس عقد و عروسی که در آن ها معصیت می شود، برای جلوگیری از انزوا و روبرو نشدن با مشکلات اجتماعی و مسخره نکردن دیگران، چه حکمی دارد و آیا در این مورد می توان تقیّه کرد و در این مجالس شرکت نمود؟
پاسخ:
خیر، جایز نیست.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شرکت نکردن در مجالس عروسی که نوعاً همراه با لهو و لعب است باعث دشمنی و خصومت بین اقوام و فامیل می شود، وظیفه چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] شرکت در مجالس عروسی که میدانم در آن از موسیقیهای غیرمجاز استفاده میشود و رقص نیز در اینطور مجالس مرسوم است، چه حکمی دارد؟ ج) در فرض مرقوم شرکت در آن جایز نیست. س: شرکت در مجالس عروسی مختلط، در حالی که بعضی زنان لباس مبتذل به تن دارند، با رعایت حجاب کامل خودم چگونه است؟ ج) در صورتی که حضور شما تأیید گناه محسوب شود، نباید شرکت کنید. س: اگر عدم شرکت اینجانب در مجلس عروسی بیاحترامی به دعوت کننده محسوب شود، آیا لازم است با تقیّد، در مجلس آنها شرکت کنم؟ ج) امر مذکور مجوز انجام گناه نمیشود. س: پوشیدن لباس نیمهلخت زن در مقابل زن و آرایش زن در بین زنان بهطوری که تا حدی مورد توجه دیگر زنان شود، آیا جایز است؟
- [سایر] مراسم عروسی زمان پیامبر (مثل عروسی حضرت فاطمه علیه السلام) چطور بوده است؟ آیا رقص و پایکوبی داشته است. با توجه به اینکه رقص حرام است و ابزار موسیقی نسبت به زمان پیامبر (دف و ...) پیشرفت کرده، مراسم عروسی کنونی چگونه باید باشد؟ می توان در این مراسم گناه شرکت کرد؟ توجه داشته باشید که عدم شرکت باعث کدورت بین فامیل می شود.
- [آیت الله سیستانی] آیا بانوان در شب زفاف و عروسی می توانند با هر نوع آهنگی آواز خوانی کنند حتی با آهنگ های متناسب مجالس لهو و لعب؟ و آیا آنان می توانند از آلات و ابزار موسیقی استفاده کنند؟ و آیا آن وضع را می توان در مجلس عقد خوانی، شب حنابندان و یا مناسبت های دیگر، تکرار کرد یا مخصوص شب عروسی است؟
- [سایر] باعرض سلام وخسته نباشید اخیرا برام خواستگارزیادی میان اما این بین یکی ازینا بیشتر بدردمن میخورن البته خودم باایشان صحبت نکردم وکس دیگه ای رو وکیل قراردادم که صحبت کنن باهاشون باید بگم من خیلی به اعتقادات مذهبی اهمیت میدم ویکی ازشرطام برای ازدواج نگرفتن عروسی ونبودن معصیت درجشن عروسیه که بخاطراین موضوع خواستگارای زیادی رو ردکردم اما حالا این شخص که اومدن جواب رد دادم به ایشون نه بخاطراینکه مخالفت کردن برای اینکه خانواده پرجمعیتی هستن و تصمیم گیری های زندگی شون هم بیشتر دست خواهربزرگه است حالا میخوام بدونم بنظرشما اشتباه کردم که بخاطر همچین موضوعی وترس ازاینکه توزندگیم دخالت داشته باشن به ایشون جواب رد دادم باید بگم خونواده خودم وایشون اونطوری که من میخوام معتقد نیستم البته منم هنوزبااین آقا صحبت نکردم که بدونم تا چه حد بامن موافق هستن فقط همین اندازه شناختمشون که خیلی کم رو ولی باتقوا هستن وبا وجوداینکه ازمن جواب رد شنیدن هنوز بیخیال موضوع ازدواج نشدن ایشون متولد 62ومن متولد67هستم بخاطر اصرارایشون ومشورت تصمیم گرفتم همه چیز بین خانواده ها پیش بره وخودم فعلا هیچ جوابی ندادم اما نمیدونم تا چه حد خونواده میتونه منوازمسیرخدا دورکنه منظورم خونواده اوناست چون اصلا دوست ندارم اعتقاداتم زیرسوال بره متاسفانه میدونم خانواده شون با اعتقادات من مخالفن حتی ایشون روهم بخاطر اعتقاداتشون مسخره می کنن لطفا منوراهنمایی بفرمایید که اگه ایشون هم تحت تاثیر رفتار خونواده قراربگیرن یا اینکه خانواده با اصرارشون باعث بشن من ناراحت بشم وغصه بخورم ازینکه چرا معتقد نیستن لطفا کمکم کنین ممنونم
- [سایر] \"\"خواهشا در سایت نگذارید.\"\" حاج آقا سلام، خسته نباشید.درد دلی داشتم، جوانی ام22ساله که جوانی ام شده 7 سال تنهایی، تنهایی که از اوایل دبیرستان به خاطر افراطی گری های دینی با از دست دادن دوستانم شروع و تاکنون (ترم آخر دانشگاه) ادامه دارد. در سالهای آخر دبیرستان فشارهای شدید روحی (ناشی از تنهایی)موجب افت شدید معنوی و بلاخره ارتکاب گناه ... و گرفتاری در آن شد. در اثر نداشتن همصحبت، روز به روز از نظر روابط اجتماعی نزول کرده و این موضوع ، یافتن دوست خوب را مشکلتر نمود. هر چند با افرادی نیز شروع به رابطه دوستی نمودم ولیکن پس از مدت کوتاهی متوجه می گشتم که روی خوش نشان دادنشان تنها برای حل مشکلات خودشان(درسی، علمی،مالی) بوده که این موضوع بر شدن فشارهای روحی می افزود.به نحوی که زندگی ام شده بود: \"عهد بستن به ترک گناه_تزریق امیدواری به خودم_سرخوردگی و افزایش فشارها_گناه_عهد جدید_...\" و به دنبال آن کاهش بازده فکری و ... که جهت پایبندی به عهدم توسلات مختلفی نیز داشتم. تا اینکه امسال در عاشورائیان با شما آشنا شدم. در محرم تصمیم جدی بر متحول شدن گرفتم ولی آنچه از آن میترسم تنهایی _ گناه و .... است. لذا می خواهم بپرسم:1-آیا خداوند برایم تنها بودن را مقرر کرده و بایستی آن را بپذیرم؟ و یا 2-مشکل در جایی دیگر است و باید از تنهایی رها شوم؟ خیلی ممنون، التماس دعای شدید!!
- [آیت الله مکارم شیرازی] یکی از موانع و مشکلات، و شاید مهمترین آنها در راه ترویج و کاربردی نمودن ازدواج موقّت، وجوب عدّه پس از انقضا یا بذل مدّت می باشد. که عملا استفاده از آن را، در حدّی که بتواند پاسخگوی نیازهای موجود باشد، غیر ممکن نموده است. بر علمای دین و زعمای امّت اسلامی است که با تحقیق و تدبّر در منابع غنی اسلامی، و به ویژه با تمسّک به فقه پویای تشیّع، راهکارهای مناسب و عملی که کاملا منطبق براراده شارع مقدّس باشد در این راستا ارائه نمایند، و با ایفای نقش بسیار مهمّ خود از ارتکاب بسیاری از گناهان و مفاسد فردی و اجتماعی جلوگیری نمایند. پیشرفتهای علمی، خارج کردن رحم را در برخی بیماریها، یا به دلیل انگیزه های شخصی ممکن ساخته، و شخص می تواند پس از این عمل بدون هیچ گونه مشکلی به زندگی آسوده ادامه دهد. اگر رحم زنی را خارج کرده باشند، وی بی شکّ توان بارداری نداشته، و دچار حالت قاعدگی نخواهد شد. سخن در این است که آیا چنین زنی در صورت طلاق، فسخ نکاح، انقضا، یا بذل مدّت در نکاح منقطع، باید عدّه نگهدارد؟
- [سایر] سلام آقای دکتر خسته نباشید خواستم ازتون کمک بگیرم، بنده دو سال و هفت ماه پیش عقد کردم با یکی از بچه های دانشگاه که الحق پسر خوبی هست و از انتخابم خیلی خیلی راضیم ولی یه مشکل دارم اونم اینکه ما به دلایل مالی نتونستیم عروسی بگیریم تا الان و البته قصد خارج رفتن به منظور ادامه تحصیل داشتیم که تا الان موفق نشدیم، به امید خدا مهرماه امسال عروسیمون برگزار میشه و اکثر کاراش انجام شده و مشکل مالی برای عروسی نداریم. به دلیل اینکه هر دو شهرستانی بودیم و از نظر خانوادم ایرادی نداشت ما حدود تقریبا 1 سال و 4 ماه در خانه دانشجویی همسرم که اجاره بود بودیم و بعد از اتمام قرار داد به دنبال خانه گشتیم که به مشکلات مالی نتونستیم خانه خوبی بیابیم و به پیشنهاد خانوادم به خانه پدرم که در تهران بود و 7 ماه خالی بود رفتیم یعنی اردیبهشت امسال به خانه پدرم در تهران رفتیم( خانواده من در شهرستان گیلان ساکن هستند و این خانه خانه ای بود که به دنبال مستآجر برای آن بودند) . حال خواهرم در تهران تخصص قبول شده و همسرم اصرار به تغییر خانه دارد. من میدانم نه توان مالیش را دارد نه وقتش را ولی اصرار زیادی دارد. من به اجاره دادن راضی نیستم و میگویم وام بگیریم و او میگوید وام نمیتوانم تهیه کنم و اجاره میدهیم و من واقعا نمیخواهم اجاره بدهیم. شما بگویید چه کار کنم.( البته من به او میگویم ما اینجا باشیم و خواهرم هم پیش ما می آید و او قبول نمیکند و میکند هم برای او سخت است و هم برای من، نمیدانم چه کنم که برای 4 ماه دوباره دنبال خانه و اسباب کشی نیفتم یا لااقل زیر اجاره نرم. لطفا راهنماییم کنید
- [سایر] با سلام. همانطور که می دانیم یکی از امورمهم در زندگی هر فردی ازدواج است.و اسلام نیز در این زمینه بسیار تاکید کرده و نوعی از ازدواج را نیز به عنوان ازدواج موقت تعریف کرده است.احادیث و روایاتی در این زمینه وجود دارد .از جمله :((امام باقر (ع) فرمودند : زنی که مالک نفس خود ( آزاد) باشد و سفیه ، مجنون و کودک نباشد . در چنین حالی شوهر کردن او بدون اجازه ولی جائز است.امام صادق (ع) فرمودند : هر زنی که بخواهد اگر مالک نفس خود باشد ( یعنی کنیز یا دیوانه نباشد ) می تواند ازدواج کند و اگر آن زن بخواهد می تواند وکیل بگیرد.امام صادق (ع) فرمودند : بکر و غیر بکر مساوی است که باید نکاح به اذن آنها باشد و هیچ زنی را نکاح نمی توان کرد مگر به امر و رخصت او .ابو عبد الله (ع) فرمودند : باکره می تواند بدون اجازه پدرش ازدواج کند.امام صادق (ع) فرمودند : اگر دختر راضی شود بدون رضایت پدرش ازدواج موقت نماید اشکالی ندارد.امام صادق (ع) فرمودند :ازدواج موقت با دختر اشکالی ندارد . تا زمانی که دختر از باکره بودن خارج نشود . به خاطر آنکه ممکن است باکره نبودن دختر برای خانواده دختر یک عیب حساب شود.و روایتی را در این زمینه شنیده ام که ائمه صیغه های موقتی که شرط عدم مقاربت در آنها باشد را بدون اذن ولی برای دیگران می خواندند. ازدواج موقت بین دختر و پسر از نظر اسلامی مانند ازدواج دائم است ولی اسلام شناسان و مراجع تقلید از زمان کهن تا به حال درباره اینکه دختر بتواند بدون اذن ولی ازدواج نماید اختلاف نظر داشته اند و بسیاری از آنان به خاطر دوری از هرج و مرج و فساد اذن ولی را شرط عقد می دانسته اند و می دانند . ولی بسیاری بر این عقیده اند که در اسلام بنابر حکم اولیه اذن ولی در عقد دختر بالغ و رشیده شرط نیست چرا که ائمه اطهار (ع) در بسیاری از اخبار رسیده اذن ولی را در ازدواج باکره رشیده شرط نمی دانند و حتی در برخی از روایات ازدواج موقت دختران را بدون اذن ولی و در صورت عدم ازاله بکارت جایز می دانند.حال بسیاری از مراجع به علت مسائل اجتماعی ازدواج موقت را با اذن پدر احتیاط واجب یا واجب و لازم دانسته اند.که به حق می توان گفت صحیح است.با وجوداینکه حکم مراجع تقلید سند است و باید به آن عمل شود از حضرت عالی می خواستم بپرسم آیا گفته های مرا تایید می کنید یا در برخی جملات آن ایراداتی مشاهده می کنید.لطفا آنها را ذکر کنید. من مشغول به تحقیق در این زمینه هستم. سوال دوم من این است.من و دختر خانومی که به هم علاقه داشتیم،از طریق تلفن و پیام کوتاه و گاهی نیز به شکل حضوری ارتباط داشتیم. ارتباط ما فقط در حد صحبت کردن با یکدیگر بود.اما مرجع تقلیدم این ارتباط را جایز نمی دانستند.من در آن زمان حکم دقیق مرجع تقلیدم را در مورد ازدواج موقت نمی دانستم و بی اذن ولی دختر او را به عقد موقت خود در آوردم. شرط عقد ما این بود که ارتباط ما به احترام پدر دختر با وجود محرم بودن در همان حد صحبت کردن باقی بماند واز آن حد تجاوز نکند. (آیا تا اینجا به دلیل اینکه که عالم نبودیم گناهی مرتکب شدیم؟) اما بعدا فهمیدم که ما می بایست تکلیفا از پدر دختر اجازه می گرفتیم.و عقد ما صحیح است اما دختر مرتکب گناه شده است. ولی ما عقدمان را به هم نزدیم و ارتباط خودمان را به همان شکل حفظ کردیم.و از حد صحبت تجاوز نکرد.به یکدیگرجملات عاشقانه می گفتیم اما از گفتن خیلی از جملات نیز خودداری می کردیم.آیا با بر هم نزدن عقد بعد از آگاه شدن از حکم صحیح آن،مرتکب گناه شدیم؟آیا با گفتن جملات عاشقانه به یکدیگرمرتکب گناه شدیم؟لازم به ذکر است که بعدا به لطف خداوند خانواده های خود را از علاقه مان به یکدیگر آگاه ساختیم و الان نیز با هم زن و شوهر هستیم.
- [سایر] به نام ایزد قادر وتوانا "وَزَکَرِیَّا إِذْ نَادَی رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَأَنتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ" انبیا با پیش آمدن هر مشکلی، به درگاه خداوند شتافته و گشایش آن را از پروردگار خویش خواستار میشدند. دین مبین اسلام حقانیتی است که برهمگان ، مسلمان وغیر مسلمانان اثبات گردیده ، غیر مسلمانان نیز با تحقیق دریافته اند که کاملترین دین اسلام است و اگر برزبان جاری نکرده اند دردل و وجود خویش به این حقیقت رسیده اند. اما در جامعه ی اسلامی گاه مسائلی رخ می دهد که عقل ناقص ما قابلیت پذیرش آنرا ندارد و بسیار افرادی هستند که با کوچکترین موضوعی به دین اسلام شک می نمایند . اکنون وظیفه ی ما درقبال اینگونه موارد سخت و مشکل می شود وباید باتوجه به آیات قرآنی وروایات اهل بیت (ع) بتوانیم پاسخگوی ذهن جوانان باشیم. در شهر من ودرمحله ای که من زندگی می کنم یک روز در مسجد ناخودآگاه جمله ای از یکی از جوانان مسجدی مومن ومتهعد شنیدم که موی بربدنم راست گردید ولرزه براندامم افتاد. صحبت روی موضوعی خاص بود وآنها متوجه من نبودند ، گفتند درمحله ی ما بهترین افراد را که هم از لحاظ مذهبی وهم از لحاظ اجتماعی زبانزد هستند نام ببرید. نام چندین نفر برده شد، ازمیان این شش نفر نام چهار نفر برده شدکه انها دارای اولاد نبودند . سید محمد حسین فرزند روحانی محل سید محمد حسین بازنشسته ی آموزش وپرورش دارای همسر فرهنگی ایشان امام جماعت مسجد هستند روزهای جمعه مدت طولانی است که دعای ندبه را می خواانند. سید حسن فرزند سید مهدی قرآن خوان ودعا خوان سید حسن روضه خوان مجالس است فردی مومن ومتهعد وآرام ومظلوم. بهزاد نوحه خوان ومرثیه خوان اهل بیت (ع) ایشان با صدذای دلنشین خویش عزادران را مورد لطف قرا می دهد حتی به دیگر شهرستانها نیز عزیمت می کند ودرمجالس مرثیه سرایی می کند. احمد فرزند خانواده ای مومن ومذهبی آموزگار فرمانده پایگاه مقاومت ، از اعضاء هیئت امناء مسجد و... حال جوانها می گفتند آیا بهتر ازاین افراد درمحله ی ما وجود دارد؟ پس چرا خداوند حاجت اینها رابرآورده نمی کند ؟ به پزشک مراجعه کرده اند ولی ... من که خود نیز ازجمله ی این افرادی هستم که به هردری زده ام (دعای شیخ بهایی , دعای شیخ رضی ؛ دعای شیخ عباس قمی ، توصیه های مراجع اعظام بویژه مرحوم بهجت، دعای امام زمان(عج) و...)وهنوز بعد از 14 سال ازدواج فرزندی ندارم ، تصمیم گرفتم برای اینکه جوانان عزیز دردل خود خدای نکرده به دین اسلام شکی نمایند ظاهر خودراتغییر دهم دیگر به مسجد نروم از بسیج دوری جویم درمراسم اهل بیت (ع) کمتر حضور پیدا کنم درمراسم همه هفته یدعای ندبه شرکت نکنم . چرا که جوانان می گفتند آنها که هیچ گونه علاقه ای به اسلام ندارن وعلناً منکر دعا و عزاداری ونماز جماعت می شوند زودتر به حوائج خود می رسند. چرا باید همیشه اسلام بگوید مصلحت این است! در آخرت پاداش می گیرید؟ این دنیا را با آخرت عوض نکنید؟ یک روز درمراسم دعای ندبه نگاه کردم بالله خواهران زیادی حضورداشتند وفقط چهار نفر مرد حضورداشتند که آنهای بودن که صاحب اولاد نبودند. آیا بهتر نیست ما برای گمراه نشدن جوان ها دیگر در این مراسمات شرکت نکنیم؟ شاید هم عیب درونی داریم که خود نمی بینیم؟
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
مسئله مرتبط یافت نشد