تشخیص
تعیین یعنی متمایز کردن چیزى از غیر آن بوسیله خصوصیتی که در او است.
ملاک در تشخیص ضرری که مانع از روزه می‌شود نظر دکتر است یا خود انسان؟
ملاک خوفی است که منشاء عقلائی ضرر است، از هر راه که پیدا شود.
ملاک خوفی است که منشاء عقلائی ضرر است، از هر راه که پیدا شود.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- اگر زن حامله مرض شود و دکتر متخصص تشخیص بدهد که معالجه زن بستگی به سقط جنین دارد ، آیا در این فرض سقط جنین جایز است ؟
- دکتر متخصص تشخیص داده است؛ نطفه زنی ضعیف است و باید با نطفه زن دیگر تقویت شود تا بچه دار شود آیا این عمل جایز است و اگر بچهای به دنیا بیاید به کدامیک از دو زن ملحق است؟
- شخصی به دکتر دندانپزشکی رجوع میکند و به دکتر میگوید او را ببیند و نظر قطعی دهد که آیا پر کردنی است یا خیر؟ و اگر پر نمیشود از ابتدا بگوید که وی خرج ننماید دکتر بعد از معاینه نظر به پر کردن میدهد و بعد از سه جلسه مبلغ زیادی پرداخت مینماید، اما دو روز نشده، دندان میشکند و شخص به همان پزشک رجوع مینماید و دکتر با اینکه خود قبول بر خطاء دارد بعد از یک جلسه کار روی دندان مطالبه پول میکند، شخص به خاطر بی اطلاعی از حکم شرع نصف پول درخواستی را میدهد، حال میخواهد بداند پولی که دکتر حالا از او طلب نموده واقعاً از نظر شرعی صحیح است؟
- آیا از طریق کتب علم پزشکی میتوان آبهائی را که از انسان دفع می‌شود اعم از منی، ودی، وَذْی و غیره را تمیز و تشخیص داد؟
- پزشکان برای درمان بیماری زن حامله ای اینطور تشخیص داده اند که بیمار باید بچه چهار ماهه خود را سقط کند ، آیا سقط کردن جایز است یا خیر ؟ و بر فرض جواز آیا دیه تعلق می گرید یا خیر ؟ و بر فرض تعلق دکتر معالج باید دیه بدهد یا مادر ؟
- دختر و پسری که میدانستند روزه واجب است لیکن اولیاء از روی جهالت و دلسوزی که: در این سن تو روزه برایت واجب نیست، مانع از گرفتن روزه آنها میشدند، خود آنها هم اهل مسئله نبودند، وظیفه در این مورد چیست؟ با توجه به اینکه اکنون قادر بر اداء کفاره نمیباشند ؟
- آیا انسان میتواند نذر کند که در سفر روزه بگیرد؟
- آیا انسان میتواند در ماه مبارک رمضان برای فرار از روزه عمداً مسافرت کند؟
- آیا تشریح جسد جنین با انسان کامل از نظر (کار تخصصی و علمی) از لحاظ حکم تشریح متفاوت است؟
- زنی فرزندی بدنیا آورده و نذر کرده اگر این فرزند سالم بماند هفت ماه روزه بگیرم، و فعلاً این زن یک روز هم روزه نگرفته، با توجّه به اینکه از نظر جسمانی نیز ضعیف میباشد وظیفه او چیست؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله جوادی آملی] نظر حضرتعالی درباره موسیقی مطرب و غیرمطرب چیست و ملاک تشخیص آن چیست؟
- [آیت الله جوادی آملی] نظر حضرتعالی دربارهی موسیقی مطرب و غیرمطرب چیست و ملاک تشخیص آن چیست؟
- [آیت الله مظاهری] اگر دکتر مؤمن و متخصّص بیماری را از روزه منع کند، ولی بیمار معتقد باشد که روزه برای او ضرری ندارد، چه باید بکند؟
- [سایر] ملاک در ضرر، تشخیص پزشک است یا تشخیص خود شخص؟
- [سایر] ملاک تشخیص غیبت چیست؟
- [آیت الله مظاهری] ملاک در تشخیص صدق عنوان وسواس چیست؟
- [سایر] سخنان مؤدبانه چیست و ملاک تشخیص آن کدام است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] چنانچه دکتر شخصی را از گرفتن روزه منع کند، آیا نظر او قابل اجرا است؟
- [آیت الله سبحانی] حرج و ضرری که موجب سقوط روزه می شود، آیا نسبت به شخص روزه گیرنده در نظر گرفته می شود یا نوع مردم را باید ملاحظه نمود؟
- [سایر] معیار دوستی ها چیست و ملاک تشخیص دوستی به خاطر ارزشها چه می باشد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد ، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد ، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد ، باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست .
- اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد ، و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد ، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست .
- اگر دکتر به دست خود به مریض دوا بدهد ، یا درد و دوای مریض را به او بگوید و مریض دوا را بخورد ؛ چنانچه در معالجه خطا کند و به مرض ضرری برسد یا بمیرد ، دکتر ضامن است و همچنین اگر پس از مراجعه به او بگوید فلان دوا برای فلان مرض فائده دارد و به واسطة خوردن دوا ضرری به مریض برسد ، یا بمیرد در صورتی که در فنّ خود مهارت و حذاقت لازم را نداشته باشد و یا مسامحه کندو عملاً اهمیّت لازم را ندهد،ضامن است.
- کُربودن آب ، به دو راه ثابت می شود : اول : آنکه خود انسان تشخیص دهد . دوم : آنکه دو مرد عادل خبر دهند . 2-آب قلیل
- روزة روز عاشورا و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان مکروه است . روزه های مستحب:
- اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع از رسیدن آب باشد ، در بدن او هست یا نه ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست .
- اگر انسان احتمال دهد تکمة صدفی و مانند آن از حیوان است ، نماز خواندن با آن مانعی ندارد و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد ، نماز خواندن با آن مانع ندارد .
- انسان می تواند در هر شب از ماه رمضان رای روزة فرادی آننیت کند و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزة همة ماه را بنماید .
- انسان نمی تواند برای ضعف ، روزه را بخورد ، ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولاً نمی شود آن را تحمل کرد ، خوردن روزه اشکال ندارد . 2- جماع:
- روزة عید فطر و قربان ، حرام است و نیز روزی را که انسان نمی داند آخر شعبان است ، یا اول رمضان ، اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد حرام می باشد .
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هرگاه دکتر به مریض بگوید که اگر ضرری به تو برسد ضامن نیستم؛ در صورتی که دقت و احتیاط خودرا بکند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد؛ دکتر اگرچه به دست خود دوا داده باشد ضامن نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . هر گاه دکتر به مریض یا ولیّ او بگوید: که اگر ضرری به مریض برسد ضامن نباشد؛ در صورتی که دقت و احتیاط خود را بکند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله بروجردی] هر گاه دکتر به مریض یا ولی او بگوید که اگر ضرری به مریض برسد ضامن نباشد، در صورتی که دقت و احتیاط خود را بکند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله خوئی] هرگاه دکتر به مریض بگوید که اگر ضرری به تو برسد ضامن نیستم، در صورتی که دقت و احتیاط خود را بکند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر اگرچه بهدست خود دوا داده باشد ضامن نیست.
- [آیت الله بهجت] هرگاه دکتر به مریض یا ولیّ او بگوید، اگر ضرری به مریض برسد من ضامن نیستم، در صورتی که دقت و احتیاط خود را بکند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] رنگهایی که مانع رسیدن آب به بدن نیست، برای وضو ضرری ندارد ولی اگر مانع باشد،یا شک کندکه مانع است یا نه، باید آن را برطرف سازد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر دکتر به دست خود به مریض دوا بدهد؛ چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد؛ دکتر ضامن است؛ ولی اگر بگوید فلان دوا برای فلان مرض فائده دارد و به واسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد؛ دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر دکتر به دست خود به مریض دوا بدهد، یا درد و دوای مریض را به او بگوید و مریض دوا را بخورد، چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن است؛ ولی اگر فقط بگوید:فلان دوا برای فلان مرض فائده دارد و به واسطهی خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد، دکتر ضامن نیست.
- [آیت الله مظاهری] اگر دکتر دقّت و احتیاط لازم را بکند، چنانچه ضرری به مریض برسد و یا بمیرد، ضامن نیست، و چون مراجعه به دکتر اجازه و رفع ضمان است، لازم نیست دکتر به مریض یا ولیّ او بگوید اگر ضرری به مریض برسد ضامن نباشد، گرچه این اجازه و رفع ضمان کار خوبی است، ولی اگر اشتباه کند ضامن است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر دکتر به دست خود به مریض دوا بدهد، یا درد و دوای مریض را به او بگوید و مریض دوا را بخورد، چنانچه در معالجه خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، دکتر ضامن است، ولی اگر فقط بگوید: فلان دوا برای فلان مرض فایده دارد؛ و به واسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد یا بمیرد، دکتر ضامن نیست.