در رساله فرموده اید: برای غسل، کفن، نماز و دفن میت باید از ولیّ او اجازه بگیرند، آیا اجازه باید شفاهی باشد یا علم به رضایت ولی کفایت می کند؟
اجازه شفاهی لازم نیست و چنانچه از قرائن فهمیده شود که رضایت دارد، کفایت می کند.
عنوان سوال:
در رساله فرموده اید: برای غسل، کفن، نماز و دفن میت باید از ولیّ او اجازه بگیرند، آیا اجازه باید شفاهی باشد یا علم به رضایت ولی کفایت می کند؟
پاسخ:
اجازه شفاهی لازم نیست و چنانچه از قرائن فهمیده شود که رضایت دارد، کفایت می کند.
دَفْنْ در فقه به معنای به خاکسپردن میت (شخصِ درگذشته) است. دفن میت پس از غُسل، کفن و خواندن نماز میت، مطابق با احکام شرعی انجام میشود. این عمل، واجب کفایی است.
اجازه
اجازه به معنی اظهار رضایت و صدور جواز انجام عمل یا روی دادن حالتی می باشد. جایگاه اصلی عنوان یاد شده در باب تجارت بحث بیع فضولی است، لیکن به تناسب در دیگر بابهای عقود و ایقاعات نیز از آن سخن رفته است.
رضایت
رضایت به معنای خشنودی و خرسندی است که در باب بیع ، نکاح و ... به آن پرداخته شده است.
کفایت
کفو به معنی نظیر میباشد و کفائت به فتح کاف مصدر است یعنی نظیر و مانند بودن. [۱]و در اینجا غرض از کفائت تساوی زوجین و مانند بودن آن دو میباشد و به عبارت دیگر «الکفاءة هو کون الزوج نظیر اللزوجة» [۲]
نماز
نماز (واژهای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله میایستد و ذکرهای ویژهای را خوانده و اعمال ویژهای مانند رکوع و سجده را به جا میآورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده میشود.
کفن
کَفَن پوشش واجبی است که بدن میت مسلمان را پیش از دفن با آن میپوشانند. این پوشش حداقل از سه قطعه پارچه تشکیل شده است: لُنگ، پیراهنی و سرتاسری.
غسل
غُسل عملی عبادی در فقه اسلامی است به معنای شستن تمامی بدن از سر تا پا با کیفیتی خاص.
علم
علم دارای ارزش ذاتی میباشد و در دین مبین اسلام به علم ارزش و بهای بالایی داده شده است.
میت
میت که در فارسی به ان مرده یا درگذشته گفته می شود به کسی اطلاق می شود که با خروج و مفارقت روح از کالبد وی ، فعالیتهای قلبی و عروقی او متوقف شده و اعمال مغزی وی بدون بازگشت از بین رفته باشد که این پدیده آثاری حقوفی چون حال شدن دیون ، انحلال عقد نکاح بین میت و همسرش ، تعیین وراث متوفی و... رابرای او در پی دارد.البته این به معنی نابودی او نیست و میت از این پس نیز از حقوقی برخوردار است که رعایت آنها از سوی شرع بر همگان واجب والزامی گردیده است.
دفن
دَفْنْ در فقه به معنای به خاکسپردن میت (شخصِ درگذشته) است. دفن میت پس از غُسل، کفن و خواندن نماز میت، مطابق با احکام شرعی انجام میشود. این عمل، واجب کفایی است.
اجازه
اجازه به معنی اظهار رضایت و صدور جواز انجام عمل یا روی دادن حالتی می باشد. جایگاه اصلی عنوان یاد شده در باب تجارت بحث بیع فضولی است، لیکن به تناسب در دیگر بابهای عقود و ایقاعات نیز از آن سخن رفته است.
رضایت
رضایت به معنای خشنودی و خرسندی است که در باب بیع ، نکاح و ... به آن پرداخته شده است.
قراین
قرینه به شیء همراه کلام، و راهنمای مخاطب به مراد جدّی متکلّم اطلاق میشود.
کفایت
کفو به معنی نظیر میباشد و کفائت به فتح کاف مصدر است یعنی نظیر و مانند بودن. [۱]و در اینجا غرض از کفائت تساوی زوجین و مانند بودن آن دو میباشد و به عبارت دیگر «الکفاءة هو کون الزوج نظیر اللزوجة» [۲]