با توجه به اینکه از نظر شرعی هر چیزی، که در نجاست و طهارت آن شک وجود دارد محکوم به طهارت است، لذا هر چیزی که مورد ابتلای شماست و یقین دارید نجس شده و اطمینان ندارید که بعداً پاک شده، فقط آن را تطهیر کنید و راه تطهیر اشیاء نجس تفصیلی دارد که در رساله ذکر شده است، آسانترین راه آن تطهیر با آب جاری و آب (کر) مثل آب لوله شهری است که در غالب موارد متنجسات چنانچه عین نجاست وجود نداشته باشد به محض فرا گرفتن آب جاری و یا کر، نجس پاک میشود و احتیاج به فشار دادن در مثل لباس یا جدا شدن آب هم نیست، تفصیل حکم در رساله ذکر شده و رساله در سایت وجود دراد و از طرف دیگر، باید بدانید که تطهیر همه چیز واجب نیست بلکه در موارد خاصی مثل بدن و لباس نمازگزار و محل سجده طهارت شرط است، در پایان یادآوری میشود که وسواسی در امور شرعی، خصوصاً مثل پاکی و نجس مذموم است، همان نحو که در رساله ذکر شده عمل کنید و بیش از آن خود و احیاناً دیگران را اذیت روحی و جسمی نکنید.
اگر کسی به نجس و پاکی اهمیت نمیداده، بعد که متوجه میشود توبه میکند الان دچار وسواس شده و فکر میکند همه چیز نجس است. تکلیف چیست؟
با توجه به اینکه از نظر شرعی هر چیزی، که در نجاست و طهارت آن شک وجود دارد محکوم به طهارت است، لذا هر چیزی که مورد ابتلای شماست و یقین دارید نجس شده و اطمینان ندارید که بعداً پاک شده، فقط آن را تطهیر کنید و راه تطهیر اشیاء نجس تفصیلی دارد که در رساله ذکر شده است، آسانترین راه آن تطهیر با آب جاری و آب (کر) مثل آب لوله شهری است که در غالب موارد متنجسات چنانچه عین نجاست وجود نداشته باشد به محض فرا گرفتن آب جاری و یا کر، نجس پاک میشود و احتیاج به فشار دادن در مثل لباس یا جدا شدن آب هم نیست، تفصیل حکم در رساله ذکر شده و رساله در سایت وجود دراد و از طرف دیگر، باید بدانید که تطهیر همه چیز واجب نیست بلکه در موارد خاصی مثل بدن و لباس نمازگزار و محل سجده طهارت شرط است، در پایان یادآوری میشود که وسواسی در امور شرعی، خصوصاً مثل پاکی و نجس مذموم است، همان نحو که در رساله ذکر شده عمل کنید و بیش از آن خود و احیاناً دیگران را اذیت روحی و جسمی نکنید.
- [سایر] چگونه می توان خود را از وسواس بودن در نجاست و پاکی نجات داد؟
- [سایر] من دچار وسواس فکری زیادی هستم و خیلی به مسائل بی اهمیت فکر می کنم مثلا با وجود این که می دانم و مطمئن هستم که قضاوت و حرف فلان شخص راجع به من اشتباه است اما باز دچار اضطراب از حرف او می شوم کلا نسبت به همه چیز وسواس دارم لطفا راهنمایی بکنید که چه باید برای درمان دردم بکنم
- [سایر] من دچار کمی وسواس در مورد نجاست هستم، چگونه باید از نجس بودن چیزی مطمئن شوم؟ آیا در مورد نجس بودن چیزی باید مطمئن بود یا شک داشتن کافی است؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر یکی از اعضای خانواده یا شخصی که به منزل انسان رفت و آمد دارد به طهارت و نجاست اهمیت ندهد و باعث نجس شدن گسترده خانه و اثاثیه آن شود به طوری که شستن و آب کشیدن آنها ممکن نباشد، تکلیف اهل منزل دراین باره چیست؟ و با این فرض چگونه ممکن است که انسان پاک بماند، به خصوص در نماز که پاکی شرط صحّت آن است؟ حکم شرعی در این مورد چیست؟
- [سایر] سلام علیکم بنده چند وقتیه به شدت دچار وسواس راجع به نجسی و پاکی شده ام. همه چیزو شک میکنم نجس شده است بیا پاک است. نمازهام چند باره شده. قضای حاجتم گاهی اوقات 20 دقیقه طول میکشد. تقریبا طهارت برایم بی معنا شده. نماز خواندن با این شرایط آنچنان عذابی شده برایم که وقتی زمان نماز میشود غم عالم به دلم میاد.... چکار کنم؟ من توی مسائلی که باید یقین کنم شک میکنم.... همین مسئله داغونم کرده لطفا کمکم کنید
- [سایر] سلام بنده سالهاست دچار وسواس فکری شده ام و وسواس بنده بیشتر در باب این قضیه است که فکر می کنم دچار بیماری ایدز می باشم . با اینکه آزمایش ایدز هم داده ام و منفی هم بوده اما این فکر عذاب آور همچنان مرا آزار می دهد البته قابل ذکر است که این فکر تنها و تنها در زمان درس خواندن و آمادگی برای امتحانات دانشگاه به سراغم می آید به طوریکه حتی در شرایط سخت زندگی اصلا به سراغ ذهن من نمی آید البته بنده در هنگام خرید کردن نیز دچار وسواس می شوم مثلا بین انتخاب دو جنس قدرت تصمیم گیری نداشته و یا چندین بار جنس خود را تعویض می کنم و یا وسواس در زمینه دیگر البته به غیر از بهداشت یا نجس و پاکی . لازم به ذکر است که دارای روحیه و عقاید مذهبی هستم اما حس می کنم خدا در این زمینه کمکم نمی کند. و البته وسواس در مورد اول مرا بیشتر عذاب می دهد.لطفا کمکم کنید
- [آیت الله خامنه ای] نمازگزاری در حال نماز خواندن و یا در پایان نماز متوجه می شود که بخشی از لباسش و یا بخشی از فرش محل اقامه نمازش نجس می باشد حکمش چیست؟ و تکلیف نمازش چه می باشد؟ لطفاً مارا راهنمائی کنید.
- [سایر] با سلام؛ اینکه میگویند کسانی که وسواس فکری دارند، اگر در مورد خدا یا سایر اصول اسلام دچار شک شوند، حکم دیگران را ندارند یعنی چه؟! مگر شک این افراد از ناحیه شیطان و تحت اختیار نیست؟ اگر بیماری این قدر شخص را بیاختیار میکند، چگونه میتوان انتظار داشت با چند جلسه روان کاوی یا مصرف دارو مشکل حل شود؟
- [سایر] باسلام.گاهی اوقات یپیش می ایدکه شخص ازنجس بودن چیزی مطلع نیست وپس از برخورد با ان درصورتی که قسمتی ازبدن یالباس خیس بوده است وخلاصه به این شکل نجاست به جاهای زیاد دیگری سرایت کرده متوجه نجس بودن ان چیز مطلع میشود.دراین صورت تکلیف چیست نمیشودکه همه چیز رادوباره تطهیرکردمثلا زمین وفرش ولباس وچیزهای دیگربه این واسطه نجس شده اند.تکلیف چیست.باتشکر.مرجع.ایت الله مکارم
- [آیت الله جوادی آملی] 1 - حکم رطوبتی که بعد از بول و عمل استبراء از انسان خارج میشود چیست؟ 2 - چون فکر میکنم که این رطوبت نجس است هر روز لباسهایم را آب میکشم و برای نماز خودم را میشویم گاهی هم کمتر به دستشویی میروم، این باعث بیماری نیز برایم گشته است. مدتیست که به این وسواس دچار شدم لطفاً مرا از این مشقت نجات بدهید.
- [آیت الله خوئی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد، مثلًا ظرف نجس را عاریه دهد که در آن غذا بخورند، باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه میکند بگوید. و امّا اگر لباس نجس را برای نماز خواندن عاریه دهد لازم نیست نجس بودنش را اطلاع دهد.
- [آیت الله مظاهری] چیزی که بر آن تیمّم میکند باید پاک باشد و اگر چیز پاکی که تیمّم به آن صحیح است ندارد، باید بر چیز نجس تیمّم کند و نماز بخواند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد، مثلاً ظرف را عاریه دهد که با آن غذا بخورد باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه میکند بگوید ولی اگر لباس را برای نماز عاریه داده احتیاط واجب آن است که به او بگوید.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود، چنانچه صاحبش آن چیز را در خوردن و آشامیدن استعمال میکند بنابر احتیاط واجب نجس شدن آن را باو بگوید، بلکه اگر در کاری هم که شرط آن پاکی است باید خبر دهد.
- [آیت الله سیستانی] اگر بچّه بگوید چیزی نجس است ، یا چیزی را آب کشیده ، نباید حرف او را قبول کرد . ولی بچّهای که ممیّز است و پاکی و نجسی را بخوبی درک میکند اگر بگوید چیزی را آب کشیدم ، در صورتی که آن چیز در تصرّف او باشد یا گفتهاش مورد اطمینان باشد قبول میشود ، و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است .
- [آیت الله مظاهری] توبه نمّام و سخنچین علاوه بر پشیمانی و اصلاح خود، جلب رضایت کسی است که علیه او نمّامی شده است، در صورتی که آن نمّامی به گوش او رسیده باشد، و اگر متوجّه نمّامی او نشده، جلب رضایت او لازم نیست و صرف توبه کفایت میکند، ولی لازم است که علاوه بر دعا و استغفار برای او، اگر میتواند جبران آن نمّامی را به هر نحو که مقدور است بنماید. [1]. بقره، 191.ش
- [آیت الله خوئی] اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود، چنانکه صاحبش آن چیز را در کاری که شرط آن پاکی است استعمال میکند، مانند ظروفی که در خوردن و آشامیدن استعمال میشود واجب است نجس شدن آن را به او بگوید، و اما مثل لباس، نجس شدن او را لازم نیست بگوید، اگرچه بداند صاحبش با او نماز میخواند، زیرا که پاک بودن لباس در نماز شرط واقعی نیست.
- [آیت الله سیستانی] اگر جائی از بدن یا لباس را با آب قلیل آب بکشند ، اطراف آنجا که متصل به آن است و معمولاً موقع آب کشیدن آب به آنها سرایت میکند ، با پاک شدن جای نجس پاک میشود ، به این معنی که آب کشیدن اطراف مستقلاً لازم نیست بلکه اطراف و محل نجس با آب کشیدن با هم پاک میشوند ، و همچنین است اگر چیز پاکی را پهلوی چیز نجس بگذارند و روی هر دو آب بریزند . پس اگر برای آب کشیدن یک انگشت نجس روی همه انگشتها آب بریزند و آب نجس و همچنین آب پاک به همه آنها برسد ، با پاک شدن انگشت نجس ، تمام انگشتها پاک میشود .
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر بدن یا لباس مسلمان یا چیز دیگری مانند ظرف و فرش که در اختیار او است، نجس شود و آن مسلمان غایب گردد، گفته شده است که با شش شرط حکم به پاکی آن میشود: اول: آن که آن مسلمان چیزی را که بدن یا لباسش را نجس کرده نجس بداند؛ پس اگر مثلاً لباسش با رطوبت به بدن کافر ملاقات کرده و آن را نجس نداند، بعد از غایب شدن او، نمیتوان آن لباس را پاک دانست. دوم: آن که بداند بدن یا لباسش به چیز نجس رسیده است. سوم: آن که انسان ببیند از آن چیز در کاری استفاده میکند که شرط آن پاکی است، مثلاً ببیند با آن لباس، نماز میخواند. چهارم: آن که آن مسلمان بداند کاری را که با آن چیز انجام میدهد شرط آن پاکی است؛ پس اگر مثلاً نداند که باید لباس نمازگزار پاک باشد و با لباسی که نجس شده نماز بخواند، نمیتوان آن لباس را پاک دانست. پنجم: آن که انسان احتمال بدهد آن مسلمان چیزی را که نجس شده آب کشیده است؛ پس اگر یقین داشته باشد که آب نکشیده، نمیتوان آن چیز را پاک دانست و نیز اگر نجس و پاک در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد، پاک دانستن آن چیز محل اشکال است. ششم: آن که بنا بر احتیاط واجب آن مسلمان بالغ باشد. فقهاء عظام غایب شدن مسلمان را با شرایط فوق از مطهّرات دانستهاند ولی بنا بر احتیاط واجب غایب شدن مسلمان، از راههای ثابت شدن طهارت نیست، مگر موجب اطمینان شخصی یا نوعی شود.
- [آیت الله خوئی] اگر بدن یا لباس مسلمان یا چیز دیگری که مانند ظرف و فرش در اختیار او است، نجس شود، و آن مسلمان غائب گردد، با شش شرط پاک است: (اول)- آنکه آن مسلمان چیزی را که بدن یا لباسش را نجس کرده نجس بداند. پس اگر مثلًا لباسش با رطوبت به بدن کافر ملاقات کرده و آن را نجس نداند بعد از غائب شدن او نمیشود آن لباس را پاک دانست: (دوم)- آنکه بداند بدن یا لباسش به چیز نجس رسیده است. (سوم)- آنکه انسان ببیند آن چیز را در کاری که شرط آن پاکی است استعمال میکند، مثلًا ببیند با آن لباس نماز میخواند. (چهارم)- آنکه احتمال برود که آن مسلمان بداند شرط کاری را که با آن چیز انجام میدهد پاکی است، پس اگر مثلًا نداند که باید لباس نمازگزار پاک باشد، و با لباسی که نجس شده نماز بخواند، نمیشود آن لباس را پاک دانست. (پنجم)- آنکه انسان احتمال دهد آن مسلمان چیزی را که نجس شده آب کشیده است، پس اگر یقین داشته باشد که آب نکشیده، نباید آن چیز را پاک بداند. و نیز اگر نجس و پاک در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد، پاک دانستن آن چیز محل اشکال است. (ششم)- آنکه آن مسلمان بالغ، یا ممیز طهارت و نجاست باشد.