حامله
بارداری و باروری در قرآن، به برخی از مسائل فقهی و حقوقی گفته می‌شود که در قرآن کریم پیرامون زن باردار و مسائل مربوط به آن آمده است.
زن حامله پهلویش را شکافته‌اند و بچه را بیرون آورده‌اند و از مجرای معین خون می‌بیند، آیا آن خون نفاس است یا نه؟
خون مزبور خون ولادت نیست و نفاس محسوب نمی‌شود لذا اگر در اوقات عادت باشد یا صفات حیض را با شرایط آن دارا باشد حیض محسوب است و الّا استحاضه محسوب می‌شود.
خون مزبور خون ولادت نیست و نفاس محسوب نمی‌شود لذا اگر در اوقات عادت باشد یا صفات حیض را با شرایط آن دارا باشد حیض محسوب است و الّا استحاضه محسوب می‌شود.
عنوان سوال:
زن حامله پهلویش را شکافته‌اند و بچه را بیرون آورده‌اند و از مجرای معین خون می‌بیند، آیا آن خون نفاس است یا نه؟
پاسخ:
خون مزبور خون ولادت نیست و نفاس محسوب نمی‌شود لذا اگر در اوقات عادت باشد یا صفات حیض را با شرایط آن دارا باشد حیض محسوب است و الّا استحاضه محسوب می‌شود.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- اگر طلاق دهد مردی زن خود را طلاق رجعی و زن او حامله باشد و نزد آشکار شدن ولادت او اراده رجوع نمود به طوری که نصف بچه از رحم خارج شده آیا این رجوع صحیح است یا خیر؟
- زن غیر سیدهای که 50 سالش تمام شد، بعداً مثل سابق در وقت و صفات کاملاً، خون می‌بیند مثل حیض، تکلیفش چیست؟ آیا حیض حساب کند و یا باید جمع بین تروک حیض و استحاضه بنماید؟
- آیا جایز است سقط نمودن بچه در موارد زیر: 1 - در صورتی که زنِ حامله رنج بکشد از مرض خطیری، مثل مرض قلبی شدید و در استمرار حمل خطر باشد بر حیات مادر. 2 - اگر ثابت کرد به طرق تشخیص که جنین معیوب است به حد زیادی یا مبتلی به مرضی است که علاج برای او نیست یا این که طفل مولود ننگ بر پدر و مادر خواهد شد به اعتبار عیبی که در او است.
- مواردی که شخصی باید افطار کند مثل زن حامله و شیر ده که روزه به خودش یا به بچه ضرر دارد اگر نتواند تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بگیرد آیا دو کفاره برای او واجب است یکی برای افطار در ماه رمضان و یکی برای بجا نیاوردن قضای آن یا یک فدیه دارد و کفاره را به سید میتوان داد یا نه؟
- زن مریضه رجوع به دکتر میکند، دکتر علت مرض را حامله بودن تشخیص میدهد و میگوید اگر بخواهی مرض برطرف شود باید حمل خود را سقط کنی اگر سقط جایز شود دیه دارد یا خیر و دیه را دکتر باید بدهد یا مادر؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا مرد و زن میتوانند، مفعول برای حیوانات مثل سگ و گوسفند واقع شوند؟ در صورت تحقّق، آیا جنب میگردند یا خیر؟ و در صورت وطی، اگر زن حامله شد، در وقت وضع حمل خونی که می‌بیند، آیا نفاس است؟
- [سایر] خانمهایی که زایمانشان به صورت عمل سزارین است، خونی که از مجرای طبیعی خارج می‌شود خون نفاس است؟
- [آیت الله نوری همدانی] شخصی زن خود را که حامله بوده در حال عادت زنانگی و در حال نفاس طلاق داده آیا طلاق زن حامله در حال عادت زنانگی و حال نفاس صحیح است یا خیر؟
- [آیت الله سبحانی] بچه ای که به وسیله عمل جراحی از داخل رحم خارج می شود، خون‌هایی که پس از عمل از مجرای طبیعی زن خارج می شود، حکم نفاس دارد یا خیر؟
- [سایر] آیا زنی که بچه شیر میدهد مانند سایرین خون حیض می‌بیند؟
- [آیت الله اردبیلی] در صورت شک بین خون نفاس و خون زخم، وظیفه زن چیست؟ و چنانچه لباسش آغشته به این خون شود، حکم خون نفاس را دارد یا زخم را؟
- [سایر] اگر زن حائض از خون پاک شود؛ ولی مطمئن باشد که دوباره پیش از ده روز خون می‌بیند، تکلیفش چیست؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر کسی زن حامله را بکشد آیا فقط دیه زن را باید بدهد یا دیه بچّه را نیز باید بدهد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر میت زن حامله باشد و بچه زنده باشد وظیفه چیست؟
- [آیت الله بهجت] خونی که زن حامله وزنی که بچه شیر می دهد می بیند چه حکمی دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- خونی که زن پیش از بیرون آمدن اولین جزء بچه می‌بیند، نفاس نیست.
- اگر کسی زن حامله را بکشد، باید دیة زن و بچه را بدهد.
- زن حامله و زنی که بچه شیر میدهد، ممکن است حیض ببیند و حکم زن حامله و غیر حامله یکسان است فقط زن حامله درصورتی که بعد از گذشتن بیست روز از اول عادتش اگر خونی ببیند که صفات حیض را دارد لازم است بنابر احتیاط بین تروک حائض و اعمال مستحاضه جمع نماید.
- اگر با زنی که از خون حیض و نفاس پاک است نزدیکی کند و مسافرت نماید، چنانچه بخواهد در سفر طلاقش دهد، باید به قدری که زن معمولًا بعد از آن پاکی، خون می‌بیند و دوباره پاک می‌شود، صبر کند. و احتیاط واجب آن است که آن مدت کمتر از یک ماه نباشد.
- اگر زن بعد از اذان صبح از خون حیض یا نفاس پاک شود، یا در بین روز خون حیض یا نفاس ببیند، اگرچه نزدیک مغرب باشد، روز او باطل است.
- اگر زن پیش از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید برای عبادتهای خود غسل کند، اگرچه گمان داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون می‌بیند، ولی اگر یقین داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون می‌بیند، نباید غسل کند.
- لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد، بلکه اگر ناتمام نیز باشد درصورتی که زائیدن صدق کند، خونی که تا ده روز ببیند خون نفاس است.
- اگر زن حامله کاری کند که بچهاش سقط شود، باید دی آن را به تفصیلی که در مسألة پیش گفته شد به وارث بچه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمیرسد.
- وقتی زن از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند و عبادتهای خود را بهجا آورد. و اگر دوباره خون ببیند، چنانچه روزهائی را که خون دیده با روزهائی که در وسط پاک بوده، روی هم ده روز یا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است، و اگر روزهائی که پاک بوده روزه نیز گرفته باشد لازم است قضا نماید.
- اگر مردی که غایب است بخواهد زن خود را طلاق دهد، چنانچه بتواند اطلاع پیدا کند که زن او در حال حیض یا نفاس است یا نه، اگرچه اطلاع او از روی عادت حیض زن یا نشانههای دیگری باشد که در شرع معین شده، باید تا مدتی که معمولًا زنها از حیض یا نفاس پاک میشوند، صبر کند.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بروجردی] از وقتی که اولین جزء بچّه از شکم مادر بیرون میآید هر خونی که زن می‌بیند، اگر پیش از ده روز یا سرِ ده روز قطع شود، خون نفاس است و زن را در حال نفاس، نفساء میگویند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] از وقتی که اولین جزء بچه از شکم مادر بیرون میآید، هر خونی که زن می‌بیند اگر پیش از ده روز یا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است و زن را در حال نفاس، نفساء میگویند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] خونی که زن پیش از بیرون آمدن اولین جزء بچه می‌بیند، نفاس نیست.
- [آیت الله اردبیلی] خونی که زن پیش از بیرون آمدن اولین جزء بچّه می‌بیند، نفاس نیست.
- [آیت الله بهجت] خونی که زن پیش از بیرون آمدن اولین جزء بچه می‌بیند نفاس نیست.
- [آیت الله علوی گرگانی] خونی که زن پیش از بیرون آمدن اوّلین جز بچه می‌بیند نفاس نیست.
- [آیت الله مظاهری] خونی که زن پیش از بیرون آمدن اوّلین جزء بچّه می‌بیند، نفاس نیست.
- [آیت الله بروجردی] خونی که زن پیش از بیرون آمدن اوّلین جزء بچّه می‌بیند نفاس نیست.
- [آیت الله مظاهری] لازم نیست که خلقت بچّه تمام باشد، بلکه اگر خون بستهای هم از رحم زن خارج شود و خود زن بداند، یا یک نفر قابله بگوید که اگر در رحم میماند انسان میشد، خونی که می‌بیند نفاس است.
- [آیت الله اردبیلی] از وقتی که اولین جزء بچّه از بدن مادر بیرون میآید، هر خونی که زن می‌بیند، اگر پیش از ده روز یا سرِ ده روز قطع شود، خون نفاس است و زن را در حال نفاس، (نُفَساء) میگویند، ولی اگر بین تولد بچه و خروج خون فاصله زیادی باشد، در صورتی حکم نفاس بر آن جاری می‌شود که عرفا به آن خون زایمان بگویند و اگر عرفا به آن خون زایمان نگویند، مثل این که پس از گذشت ده روز از زایمان از زن خون خارج شود، خون نفاس نیست.