محرمیت
مَحارِم (جمع مَحرَم) اصطلاحی فقهی، به معنای کسانی است که ازدواج با آنان حرام است و در گفتار عامیانه خویشاوندانی را گویند که احکام حجاب در مورد آنها جاری نیست.
با تحقق یکی از امور زیر محرمیت حاصل می شود:
1-شیری که کودک خورده در رشد او تأثیری بگذارد که متعارف مردم بگویند از آن شیر استخوان او محکم شده و گوشت در بدنش روییده است.
2- کودک پانزده مرتبه کامل شیر بخورد و در بین آن شیر زن دیگری را- ولو به طور ناقص- نخورد.
3- کودک یک شبانه روز، تنها شیر آن زن را بخورد و غذا یا شیر فرد دیگری را نخورد البته باید در آن شبانه روز کودک هیچگاه گرسنه نماند و هر موقع نیاز به شیر داشت، بنوشد.