نگاه کردن
دریافتن چیزی با چشم را دیدن (رؤیت؛ مشاهده) گویند. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، نکاح و شهادات سخن گفتهاند.
اگر روزهدار اطمینان دارد که منی از او خارج نمیشود و اتّفاقاً بیرون آید، بنابر احتیاط مستحبّ قضای روزه آن روز را بگیرد، ولی اگر اطمینان ندارد و به نامحرم یا منظره مهیّج نگاه کند و منی خارج شود، باید روزه را قضا و کفّاره هم بدهد.