معیار لباس شهرت چیست؟
لباس شهرت، لباسی است که پوشیدن آن بخاطر رنگ، کیفیت دوخت، یا علل دیگر مناسب نیست، بطوری که اگر آن را در برابر مردم بپوشند، توجه آنان را به خود جلب میکند، و انگشت نما میشوند.
لباس شهرت، لباسی است که پوشیدن آن بخاطر رنگ، کیفیت دوخت، یا علل دیگر مناسب نیست، بطوری که اگر آن را در برابر مردم بپوشند، توجه آنان را به خود جلب میکند، و انگشت نما میشوند.
پاسخ:
لباس شهرت، لباسی است که پوشیدن آن بخاطر رنگ، کیفیت دوخت، یا علل دیگر مناسب نیست، بطوری که اگر آن را در برابر مردم بپوشند، توجه آنان را به خود جلب میکند، و انگشت نما میشوند.
پرسشهای مرتبط از این مرجع
- آیا لباس خانمها حتماً باید سیاه باشد؟
- آیا پوشیدن لباس تنگ و کوتاه برای خانمها جایز است؟
- آیا پوشیدن لباس آستین کوتاه برای آقایان جایز است؟
- شستن لباس نجس در لباسشوییهای تمام اتوماتیک که عمل شستن، آب کشیدن و خشک کردن را انجام میدهند چه حکمی دارد؟ آیا لباس نجس با این روش پاک میشود؟
- در مراسم سینه زدن، در آوردن لباس در صورتی که معرض تحریک باشد چه حکمی دارد؟
- آیا پوشیدن لباس سیاه در عزای امام حسین علیهالسلام کراهت دارد؟
پرسشهای مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] حکم و معیار پوشش لباس شهرت چیست؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مقصود از لباس شهرت چیست؟ و آیا چادر سفیدی که موجب انگشت نما شدن شود از مصادیق لباس شهرت است؟
- [سایر] حکم پوشیدن لباس شهرت را بیان کنید؟
- [سایر] امام صادق(ع) میفرمایند: خداوند دو شهرت را دشمن میدارد، شهرت لباس و شهرت نماز، لطفا این حدیث را توضیح دهید؟
- [آیت الله بهجت] مقصود از لباس شهرت چیست و پوشیدن آن چه حکمی دارد؟ آیا چادر سفیدی که موجب انگشت نما شدن شود از مصادیق لباس شهرت است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] لباس شهرت چیست؟ و استفاده از آن چه صورتی دارد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] لباس شهرت چیست؟ و استفاده از آن چه صورتی دارد؟
- [سایر] منظور از لباس شهرت چه نوع لباسی است؟
- [آیت الله سبحانی] آیا چفیه انداختن طلبه ها وبسیجی ها در بین مردم لباس شهرت محسوب می شود و همچنین پوشیدن لباس نظامی ؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] لباس شهرت چیست و استفاده از آن در نماز چه حکمی دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- . احتیاط واجب آن است که مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه نپوشد، ولی اگر با آن لباس نماز بخواند اشکال ندارد.
- . چند چیز در لباس نمازگزار مکروه است و از آن جمله است: پوشیدن لباس سیاه و چرک و تنگ و لباس شرابخوار و لباس کسی که از نجاست پرهیز نمی کند و لباسی که نقش صورت دارد و نیز باز بودن تکمه های لباس و دست کردن انگشتری که نقش صورت دارد مکروه می باشد.
- . کسی که در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز بدن یا لباس او نجس شود و پیش از آن که چیزی از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود که نجس شده، یا بفهمد بدن یا لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی که آب کشیدن بدن یا لباس، یا عوض کردن لباس، یا بیرون آوردن آن، نماز را به هم نمی زند، باید در بین نماز بدن یا لباس را آب بکشد، یا لباس را عوض نماید، یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده، لباس را بیرون آورد، ولی چنان چه طوری باشد که اگر بدن یا لباس را آب بکشد، یا لباس را عوض کند، یا بیرون آورد، نماز به هم می خورد و یا اگر لباس را بیرون آورد برهنه می ماند، باید نماز را رها کند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند.
- . پوشیدن لباس مخصوص به مردها بر زن ها، و لباس مخصوص به زن ها بر مردها حرام است.
- . لباس نمازگزار باید پاک باشد، و اگر کسی عمداً با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
- . کسی که غیراز لباس نجس لباس دیگری ندارد، با همان لباس نماز بخواند و بنابر احتیاط مستحب هم نماز را به دستوری که برای برهنگان گفته شد به جا آورد.
- . لباس نمازگزار باید مباح باشد و کسی که می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است، اگر عمداً در لباس غصبی یا در لباسی که نخ یا تکمه یا چیز دیگر آن غصبی است نماز بخواند، باطل است.
- . اگر مرد غیر از لباس ابریشمی خالص یا طلا بافت، لباس دیگری نداشته باشد، چنان چه در پوشیدن لباس ناچار نباشد، باید به دستوری که برای برهنگان گفته شد نماز را به جا آورد.
- . چند چیز در لباس نمازگزار مستحب است که از آن جمله است: عمامه با تحت الحنک، پوشیدن عبا و لباس سفید و پاکیزه ترین لباس ها و استعمال بوی خوش و دست کردن انگشتر عقیق.
- . اگر غیر از لباس غصبی و لباسی که از مردار تهیه شده، لباس دیگری ندارد و ناچار نیست لباس بپوشد، باید به دستوری که برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] پوشیدن لباس مخصوص زنان برای مرد، و همچنین پوشیدن لباس مخصوصِ مردان برای زن، حرام است، اگرچه حرام بودن تا موقعی که داخل در لباس شهرت نباشد، مورد تأمل است، و نیز تزیین هر یک از مرد و زن به زینت دیگری، حرام است؛ و لباس شهرت عبارت از لباسی است که از جهت جنس یا رنگ یا نحوه بُرش و دوخت و مانند آن خلاف شأن و زی پوشنده لباس باشد.
- [امام خمینی] بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت که پارچه یا رنگ یا دوخت آن برای کسی که می خواهد آن را بپوشاند معمول نیست، خودداری کند. ولی اگر با آن لباس نماز بخواند، اشکال ندارد.
- [آیت الله جوادی آملی] .پوشیدن لباس طلابافت برای مرد حرام و نماز او در آن باطل است؛ ولی برای زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد . البته حکم اسراف یا لباس شهرت, جداست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت که پارچه یا رنگ یا دوخت آن بر کسی که می خواهد آن را بپوشد معمول نیست، خودداری کند ولی اگر با آن لباس نماز بخواند اشکال ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] پوشیدن لباس شهرت که پارچه یا رنگ یا دوخت آن برای کسی که میخواهد آن را بپوشد معمول نیست در صورتی که موجب وهن و هتک انسان شود جایز نیست، ولی اگر با آن لباس نماز بخواند، نمازش صحیح است.
- [آیت الله جوادی آملی] .بنا بر احتیاط واجب , باید از پوشیدن لباسی که مایه شهرت و خودنماییِ وهن آور است , خودداری نمود . در این جهت , فرقی ب ین پارچه، رنگ، دوخت و ... نیست. البته نماز خواندن با آن اشکال ندارد . اگر لباس معیّنی از شهرت خارج شد , به گونه ای که موجب هتک نیست، پوشیدن آن مانعی ندارد .
- [آیت الله خوئی] پوشیدن لباس شهرت که پارچه یا رنگ یا دوخت آن برای کسی که میخواهد آن را بپوشاند معمول نیست، مثل آنکه اهل علم لباس نظامی بپوشد، درصورتی که هتک حرمت باشد، حرام است، و اگر با آن لباس نماز بخواند و ساترش قفط ان باشد، بعید نیست نمازش باطل باشد.
- [آیت الله اردبیلی] پوشیدن (لباس شهرت) که پارچه یا رنگ یا دوخت آن برای کسی که میخواهد آن را بپوشد، معمول نیست، در صورتی که موجب وهن و هتک او شود، جایز نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مقصود از لباس شهرت لباسی است که عرفاً زننده باشد و از این جهت انگشت نما باشد یا مناسب زی و شأن شخص از حیث جنس یا رنگ یا نوع دوخت نباشد.
- [آیت الله مظاهری] اگر لباس انگشتنما باشد و شخصیّت کسی را که آن را پوشیده است مسئلهدار کند- که به آن لباس شهرت میگویند- پوشیدن آن لباس چه برای مرد و چه برای زن، حرام است؛ نظیر پوشیدن لباسهای رنگارنگ و نظیر لباس سرخ برای مرد و پوشیدن چادر سرخ برای زن، و نظیر بیرون آمدن از خانه با یک لنگه کفش و مانند اینها. و. حفظ عفّت به حسب زمان و مکان