عالم دینی
عالِم به معنی دانشمند در برخی ابواب فقه و قرآن از آن یاد شده است.
آیا درست است که هر زمان عالم دینی با سلطان همراه شد، باید از او بر حذر بود؟
آنچه بسیار روشن است اینکه پیامبر (ص) و امیر المومنین (ع) حاکم جامعه بوده اند، در عین اینکه اطاعتشان بر ما واجب بوده است و حق تخطی از دستور آنها را نداشته ایم و این صریح قرآن است که فرموده ایمان بدون تسلیم محض از پیامبر (ص) (که حکومت می کند) محقق نخواهد شد: فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً (65 نساء) به پروردگارت سوگند که آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اینکه در اختلافات خود، تو را به داوری طلبند و سپس از داوری تو، در دل خود احساس ناراحتی نکنند و کاملا تسلیم باشند. پس مشخص است که اصل حکومت و حاکم شدن هیچ اشکالی ندارد و دین نیز نه تنها از آن نهی نمی کند، بلکه معتقد است که حکومت صحیح باید به دست رهبران دینی باشد. اما همیشه حکومت ها به دست افراد صالح و مجریان دین نیست. بلکه در طی تاریخ در بیشتر مواقع حکومت به دست انسان های فاسد بوده که با حکومتشان تنها منافع مادی خود و اطرافیانشان را تامین می کرده اند. و اینجاست که با یک پدیده مذموم مواجه هستیم که پیامبر (ص) فرموده اند: دانشمندان فقیه تا هنگامیکه وارد دنیا نشده اند امین پیغمبرانند . عرض شد یا رسول الله! معنی ورودشان در دنیا چیست؟ فرمود: پیرو سلطان، پس چون چنین کنند نسبت بدینتان از ایشان بر حذر باشید. (الکافی، ج1، ص 46) وقتی عالم دینی به جای مخالفت با سلاطین و پادشاهان (که این عنوان با عنوان حاکم فرق می کند) از او پیروی می کند، طبیعتا نمی توان به او اعتماد کرد. چرا که در چنین مواقعی به ابزار دنیا طلبی سلطان تبدیل شده اند. که در عرف ما به چنین کسانی آخوند درباری می گویند. اما اینکه کسی بخواهد با استناد به چنین جملاتی حکومت حق و صحیح را نفی کند و حمایت از آن را مذموم بشمارید، به طور واضح غلط است. چرا که همین "امین های در نزد پیامبر" باید متصدی اموری شوند که به دست پیامبر (ص) اداره می شده است که یکی از آنها حکومت است.
آنچه بسیار روشن است اینکه پیامبر (ص) و امیر المومنین (ع) حاکم جامعه بوده اند، در عین اینکه اطاعتشان بر ما واجب بوده است و حق تخطی از دستور آنها را نداشته ایم و این صریح قرآن است که فرموده ایمان بدون تسلیم محض از پیامبر (ص) (که حکومت می کند) محقق نخواهد شد: فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً (65 نساء) به پروردگارت سوگند که آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اینکه در اختلافات خود، تو را به داوری طلبند و سپس از داوری تو، در دل خود احساس ناراحتی نکنند و کاملا تسلیم باشند. پس مشخص است که اصل حکومت و حاکم شدن هیچ اشکالی ندارد و دین نیز نه تنها از آن نهی نمی کند، بلکه معتقد است که حکومت صحیح باید به دست رهبران دینی باشد. اما همیشه حکومت ها به دست افراد صالح و مجریان دین نیست. بلکه در طی تاریخ در بیشتر مواقع حکومت به دست انسان های فاسد بوده که با حکومتشان تنها منافع مادی خود و اطرافیانشان را تامین می کرده اند. و اینجاست که با یک پدیده مذموم مواجه هستیم که پیامبر (ص) فرموده اند: دانشمندان فقیه تا هنگامیکه وارد دنیا نشده اند امین پیغمبرانند . عرض شد یا رسول الله! معنی ورودشان در دنیا چیست؟ فرمود: پیرو سلطان، پس چون چنین کنند نسبت بدینتان از ایشان بر حذر باشید. (الکافی، ج1، ص 46) وقتی عالم دینی به جای مخالفت با سلاطین و پادشاهان (که این عنوان با عنوان حاکم فرق می کند) از او پیروی می کند، طبیعتا نمی توان به او اعتماد کرد. چرا که در چنین مواقعی به ابزار دنیا طلبی سلطان تبدیل شده اند. که در عرف ما به چنین کسانی آخوند درباری می گویند. اما اینکه کسی بخواهد با استناد به چنین جملاتی حکومت حق و صحیح را نفی کند و حمایت از آن را مذموم بشمارید، به طور واضح غلط است. چرا که همین "امین های در نزد پیامبر" باید متصدی اموری شوند که به دست پیامبر (ص) اداره می شده است که یکی از آنها حکومت است.
پاسخ:
آنچه بسیار روشن است اینکه پیامبر (ص) و امیر المومنین (ع) حاکم جامعه بوده اند، در عین اینکه اطاعتشان بر ما واجب بوده است و حق تخطی از دستور آنها را نداشته ایم و این صریح قرآن است که فرموده ایمان بدون تسلیم محض از پیامبر (ص) (که حکومت می کند) محقق نخواهد شد:
فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً (65 نساء) به پروردگارت سوگند که آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اینکه در اختلافات خود، تو را به داوری طلبند و سپس از داوری تو، در دل خود احساس ناراحتی نکنند و کاملا تسلیم باشند.
پس مشخص است که اصل حکومت و حاکم شدن هیچ اشکالی ندارد و دین نیز نه تنها از آن نهی نمی کند، بلکه معتقد است که حکومت صحیح باید به دست رهبران دینی باشد.
اما همیشه حکومت ها به دست افراد صالح و مجریان دین نیست. بلکه در طی تاریخ در بیشتر مواقع حکومت به دست انسان های فاسد بوده که با حکومتشان تنها منافع مادی خود و اطرافیانشان را تامین می کرده اند. و اینجاست که با یک پدیده مذموم مواجه هستیم که پیامبر (ص) فرموده اند: دانشمندان فقیه تا هنگامیکه وارد دنیا نشده اند امین پیغمبرانند . عرض شد یا رسول الله! معنی ورودشان در دنیا چیست؟ فرمود: پیرو سلطان، پس چون چنین کنند نسبت بدینتان از ایشان بر حذر باشید. (الکافی، ج1، ص 46)
وقتی عالم دینی به جای مخالفت با سلاطین و پادشاهان (که این عنوان با عنوان حاکم فرق می کند) از او پیروی می کند، طبیعتا نمی توان به او اعتماد کرد. چرا که در چنین مواقعی به ابزار دنیا طلبی سلطان تبدیل شده اند. که در عرف ما به چنین کسانی آخوند درباری می گویند.
اما اینکه کسی بخواهد با استناد به چنین جملاتی حکومت حق و صحیح را نفی کند و حمایت از آن را مذموم بشمارید، به طور واضح غلط است. چرا که همین "امین های در نزد پیامبر" باید متصدی اموری شوند که به دست پیامبر (ص) اداره می شده است که یکی از آنها حکومت است.
- [سایر] آیا پاسخ به استفتا از طرف عالم دینی حق است یا تکلیف؟
- [سایر] ملازم سلطان مانند کیست؟
- [سایر] چگونه باید از هوسهایمان بر حذر باشیم؟
- [سایر] راز ندا آقا سلطان چیست؟
- [سایر] تا چه اندازه باید از شرک ورزیدن بر حذر باشیم؟
- [سایر] ستایش کردن سلطان ستمگر چه عذابی دارد؟
- [سایر] از منظر دینی چرا زندگی دنیا همراه با رنج و درد خلق شده است؟
- [سایر] آیا درست است که همه شیعیان در عالم آخرت به بهشت می روند؟
- [سایر] آیت الله سلطان الواعظین شیرازی(ره) که بود؟
- [سایر] یک شیعی فاسق که گویا حب اهل بیت دارد و یک عالم دینی سنی با هم مقایسه شود آیا شما هم بر این اعتقاد هستید شیخ عالم سنی به جهنم می رود و و آن فاسق به بهشت می رود؟
- [آیت الله مظاهری] اگر انگور یا خرما همراه با پوشال باشند و با آنها سرکه درست کنند اشکال ندارد و نیز اگر پیش از آنکه خرما و کشمش و انگور سرکه شود خیار و بادمجان و مانند اینها در آن بریزند اشکال ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] بر هر مسلمانی واجب است از بدعت گذاران در دین و کسانی که موجب افساد در دین و تزلزل عقاید حقه هستند اظهار برایت و بیزاری کند و دیگران را از فتنه و فساد انان بر حذر دارد
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر چیزی را که پیدا کرده موقع وضو گرفتن ونماز خواندن همراه او باشد در صورتی که او را بعنوان حفظ ونگهداری همراه داشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله سیستانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد ، و همچنین لباس نجس که همراه اوست ضرری به نماز نمیرساند .
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر همراه داشتن مالی که پیدا کرده ضرری به آن نداشته باشد، میتواند آن را در موقع وضو و نماز یا غیر آن همراه داشته باشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر چیزی را که پیدا کرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد در صورتی که قصدش این باشد که صاحب ان را پیدا کند و به او بدهد اشکال ندارد وگرنه تصرف او هرچند به همراه داشتن باشد حرام است ولی وضو و نمازش به صرف این که ان چیز همراه او باشد باطل نمی شود
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد و بعید نیست که مطلق لباس نجس که همراه او است ضرری به نماز نرساند.
- [آیت الله خوئی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جائز است همراه نماز گزار باشد، و بعید نیست که مطلق لباس نجس که همراه او است ضرری به نماز نرساند.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که نمی تواند تسبیحات را یاد بگیرد یا درست بخواند ولی می تواند حمد را درست بخواند باید در رکعت سوم و چهارم حمد بخواند
- [آیت الله وحید خراسانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد