آیا نجس دانستن کفار توهین به آنها نیست؟

به نظر می رسد با واضح شدن دو مفهوم نجس و توهین جواب این سوال روشن می شود.

درباره مفهوم نجس باید بدانیم که نجاست یا عدم طهارت دو نوع است. عدم طهارت مادی یا معنوی. به همین دلیل است که اگر شخصی تازه از حمام بیرون آمده باشد، و هیچ کثیفی ای نداشته باشد، باید وضوء بگیرد. چون به طهارت معنوی نیاز دارد. و به دلیل معنوی بودن این طهارت در آن نیاز به قصد قرب الهی است. و مثلا اگر شخصی به قصد ریا وضوء بگیرد، وضویش باطل است و نمی تواند نماز بخواند.

بنابراین عدم طهارت غیر مادی هم داریم و نجس بودن کفار از همین نوع است که آنها به دلیل آنکه حق را می پوشانند ( کفر به معنای مخفی کردن و پوشاندن است) طهارت معنوی خود را از دست می دهد. و به همین دلیل است که حق ورود و نزدیک شدن به محل عبادت خدای متعال را ندارند:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلَا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ (28 توبه ) ای کسانی که ایمان آورده اید! بی گمان مشرکان نجس اند, پس نباید بعد از امسال, به مسجد الحرام نزدیک شوند.

این عدم طهارت حتی برای مسلمانان نیز می تواند وجود داشته باشد، مثلا زمانی که مسلمانی دچار جنابت شود  به این دلیل حق ورود به مسجد را ندارد و برای بازگرداندن طهارت باید غسل کند، کما اینکه کافر هم می تواند با دست برداشتن از انکار خدا و حق، طهارت خود را به دست اورد.

با این تفاوت که عدم طهارت مسلمان عرضی است و عدم طهارت کافر ذاتی، چون عدم طهارت کافر به دلیل نوع اعتقادی است که تمام اعمالش را شکل می دهد. و طبیعتا گسترده تر است.
 
اما درباره توهین باید دقت کنیم که نسبت دادن عیب به دیگری در جایی که مطابق واقع است، توهین نمی باشد و  بیان آن زشت نیست، بلکه زشتی در وجود عیب است و اگر عیب با انتخاب و اختیار شخص به وجود آمده باشد، او مستحق ملامت است. نه کسی که آن عیب را بیان می کند. مثلا دزد خواندن کسی که دزدی نکرده، توهین است، نه دزد خواندن کسی که شغلش دزدی است.
 
حال با این توضیح آیا بیان یک امر واقعی درباره کافر امر ناپسندی است؟