آیا قرآن به کفار توهین کرده است؟

قرآن به مومنان دستور می دهد که از فحش به کفار پرهیز کنند:

وَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّه (108 انعام) شما مؤمنان به آنان که غیر خدا را می‌ خوانند دشنام مدهید.

و همیشه استفاده نمودن از زبان نرم را توصیه نموده است، تا آنجا که حتی به حضرت موسی (ع) می گوید، با فرعون متکبر به نرمی سخن بگوید:

فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشی‌ (44  طه) اما بنرمی با او سخن بگویید شاید متذکّر شود، یا (از خدا) بترسد.

و رمز موفقیت پیامبر مکرم اسلام (ص) در جذب قلوب، نرم خویی او بوده است:

فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ (159 آل عمران) به (برکت) رحمت الهی، در برابر آنان [مردم‌] نرم (و مهربان) شدی! و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو، پراکنده می ‌شدند.

این موارد آن قدر متعدد هستند که هیچ جای شک و شبهه ای باقی نگذارند و هر گونه زشت خویی را غیر اسلامی نشان دهند.

و اگر در آیه ای ابهام داریم، که خلاف این مطلب رخ داده، باید با دقت بنگریم که حقیقت ماجرا چیست. و از هر گونه شتاب در قضاوت پرهیز کنیم. مثلا اگر کسی دیگری را دزد خواند، آیا تهمت زده است؟ اگر نخواهیم شتابان نظر بدهیم، باید بنگریم به چه کسی دزد گفته است. آیا به کسی که چند لحظه پیش کیف او را دزدیده، دزد می گوید! یا آنکه به خاطر عصبانیت و ناراحتی از کسی، شروع کرده به تند گویی و هر چه از زبانش در می آید، نثار طرف مقابل می کند. طبیعتا در اولی تهمتی در کار نبوده و نباید به خاطر بعضی مواردی که این واژه تهمت است، فکر کنیم، همه جا استفاده از این لفظ تهمت است.

حال اگر بخواهیم واقعیت را بنگریم، می بینیم که حیوانات با غریزه به خوبی مسیر صحیح زندگی خود را می یابند. تا آنجا که حتی حیوانی که نماد بلاهت است (حمار) ، اگر یک دفعه راهی را اشتباه برود، این اشتباه را تکرار نمی کند. در چنین موقعیتی به انسانی که یک اشتباه را هزار بار تکرار کرده و باز هم مرتکب آن می شود و از عقل خود هیچ استفاده ای نمی کند؛ نمی توان گفت تو از حیوان گمراه تری؟ (واژه قرآنی اضل به معنای گمراهی  است نه اذل به معنای پستی)

إِنْ هُمْ إِلاَّ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبیلاً (44 فرقان) که آنها جز به مانند حیوانات نیستند بلکه روش آنان گمراهانه ‌تر است.

یا آیا نمی توان گفت بدترین موجود، موجودی است که بهترین ابزارهای ادراکی را دارد، ولی از آنها استفاده نمی کند؟

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذینَ لا یَعْقِلُونَ (22 انفال) همانا بدترین جنبندگان نزد خدا کران لالند که تعقل نمی‌ کنند.

در این موارد آنچه زشت است، واقعیتی می باشد که قرآن آن را گزارش کرده و بدون کمترین اغراق یا خلاف گویی، نشانش می دهد. نه آنکه سخن قرآن زشت باشد.