باید توجه کرد که رشد و بلوغ عقلی امری است که در ابتدای زندگی برای افراد وجود ندارد و به تدریج حاصل می شود. و هیچ عاقلی نمی تواند قبول کند که امور فرزند معطل رها شود تا هر امری را خود انتخاب کند.
از همین رو کاملا منطقی است که پدر و مادر حتی علیرغم میل فرزندشان او را در هفت سالگی به مدرسه می برند و در مقابل ناراحتی طفل نیز مقاومت می کنند. اگر پدر و مادری بخواهند کودک را در این گونه مقاطع به حال خود رها کنند، تا مطابق میل خود عمل کند، قطعا در حق او خیانت کرده اند. و قطعا اگر به خاطر میل فرزند، از تحمیل راه درست به او خودداری کنند، دیری نخواهد گذشت که همین فرزند از آنها طلبکار شده و پدر و مادرش را به دلیل عدم تحمیل سرزنش خواهد کرد.
بنابراین کاملا معقول و منطقی است که قبل از سن رشد و بلوغ فرزند، پدر و مادر فرزند را در راه درست و منطقی قرار دهند و منتظر سن رشد او نشوند.
حال با توجه به اینکه ختنه دیر هنگام عوارض سوئی دارد و از سویی نیز ختنه کردن سبب دفع بعضی بیماری های عفونی می شود، پدر و مادر باید هر چه سریعتر نسبت به انجام آن اقدام کنند.
و روشن است که چنین عملی تحمیل عقیده نیست. و کسی نمی تواند ادعا کند که به دلیل ختنه شدن، مجبور شده فلان عقیده را بپذیرد.
