سلام. من قبول دارم که صیغه از نظر اسلام و تشیع حلال هست، ولی علتشو نمیدونم، چون این حکم کاملا به نفع آقایونه و کاملا به ضرر خانمهاست. مگه خدا عادل نیست؟ آقایون دقیقه به ساعت صیغه میکنند، ولی این خانمها هستند که دچار افسردگی و بیماری های روحی شدید میشن، آقایون متأهلی که صیغه میکنن و خانمها و دخترانشون از بی محلی ها و تنوع طلبی های پدر و همسرشون از غصه دق میکنند، خانم های مطلقه ای که دائم بهشون پیشنهاد صیغه میشه و به چشم کالا بهشون نگاه میشه و افسردگی میگیرن... این حکم باعث نابودی خانمها میشه. فقط برای اینکه آقایون تنوع طلب و شهوت طلب به امیال جنسی خودشون برسن بدون اینکه بفهمن چه بلایی سر روحیه لطیف خانمها میاد! خواهشا جواب بدین، این موضوع منو به دین بدبین کرده...
با سلام خدمت شما کاربرگرامی، به شهر سوال خوش آمدید.
خواهر عزیز، به اعتقاد ما (و شما) احکام دین (اسلام) قطعا بر پایه مصالح و مفاسد ما انسانها بنا نهاده شده است و به طور حتم، خدایی که خالق آسمان و زمین و موجودات و انسان (به عنوان اشرف مخلوقات خداوند) است، آگاه ترین فرد به مصالح و مفاسد مخلوقاتش است.
ما شما را به دو نکته ارجاع می دهیم و سپس به تفکر در این موضوع خاص با توجه به این دو نکته دعوت می کنیم:
نکته اول این که هر حکمی در دین (چه مربوط به ازدواج چه خرید و فروش، چه خوردنی ها و آشامیدنی ها و...) ممکن است (علیرغم درست و صحیح بودن در هنگام تشریع از سوی خداوند)، از سوی ما مؤمنین و متشرعین، به نحو بدی اجرا شود. مثل این که باوجود حلال بودن بسیاری از خوردنی ها، فردی به حد مرگ از آن خوردنی ها استفاده کند، یا این که به رغم حلال بودن کسب درآمد حلال، در این مسئله افراط شود (چنانچه در توصیه های اخلاقی بزرگان و معصومین از افراط در همه اینها منع شده است، هم ارتباط با زنان، هم خوردن و آشامیدن و... غیره). حتی ممکن است از یک قاعده و حکم حلال، سوء استفاده شود. که انسان هوشمند نباید این موارد را به حساب حکم خداوند بگذارد.
نکته دوم این که همه احکام الهی مانند هم نیستند که با یک خط کش و تراز سنجیده شوند. برخی احکام در شرایط و موارد خاصی کاربرد دارند، برخی همیشگی هستند، برخی مربوط به افراد خاصی هستند و... . توجه کنید که حکمی مانند ازدواج موقت را هیچگاه نباید با ازدواج دائم مقایسه کنید، چون قطعا چنین ازدواجی در مقابل ازدواج دائم نقائص بسیار زیادی خواهد داشت. مطمئنا کسی هم در این که بهترین شکل ازدواج و ارضای غرایض جنسی و عاطفی، ازدواج دائم است حرفی و بحثی ندارد.
ازدواج موقت را باید با سایر اشکال و صورت های ارتباطات زن و مرد مقایسه کنید. این نکته ای است که معولا مغفول واقع می شود. خیلی اوقات ما و شما و خیلی از متشرعین، نسبت به ارتباطات دختر و پسر و زن و مرد (حتی ارتباطات جنسی و شنیع) حساسیتی آنچنان که لازم است نشان نمی دهند، در حالیکه نسبت به ارتباط زن مرد از راه شرعی و حلال (ازدواج موقت) به تندی و شدت جبهه گیری کرده و حساسیت نشان می دهند!!!
واقعا عجیب است!
همانطور که عرض شد همه ما قبول داریم که در ازدواج موقت (که گاهی هم به صورت درست و کامل اجرا نمی شود و تنها نام آن نسبت به ارتباط نامشورع را تغییر میدهند)، آنچنان که در ازدواج دایم به مسئولیت های طرفین توجه شده، تأکید نشده، قطعا به لحاظ عاطفی چنین ازدواجی ، نمیتواند جای ازدواج دایم را پر کند و هزاران نقص دیگر که عرض شد... اما آیا در جایی که انسانها (به هر دلیلی) تصمیم به ارتباط با جنس مخالف خود دارند، بهتر است ازدواج موقت را انتخاب کنند یا به صورت نامشروع ارتباط برقرار کنند؟ منطق شما چه حکم می کند؟
فقط یک نمونه کوچک را درنظر بگیرید: در ارتباط نامشروع هر خانم به خود اجازه می دهد در هر لحظه، هر دقیقه، یا هر ساعت یا هر روز با چندین نفر ارتباط داشته باشد، در حالی که طبق احکام ازدواج موقت، در صورت ازدواج (و یک بار رابطه جنسی)، خانم باید به اصطلاح عدّه نگهدارد و حق ندارد پس از پایان عده (حدود سه ماه پس از آخرین ارتباط)، با شخص دیگری ازدواج کند! به نظر شما کدامیک به پاکدامنی نزدیک تر است؟
موفق و پیروز باشید.
