باسلام. من به مدت حدود سه سال بچگی کردم و با پسری که عاشقم بود رابطه داشتم. بعد از این مدت به دلیل مخالفت خانواده هامون عاقبت با یکی از پسرای فامیل ازدواج کردم. هیچ شناختی ازش نداشتم و زیاد باهم صحبت نمی کردیم. خونواده هامون خیلی مارو محدود کرده بودن حتی بعد از عقد. تاکید میکنم حتی بعد از عقد. مدت کمی بعد از عقدمون دوست پسره قبلیم به بهانه دلتنگی و... کلی التماس کرد و حتی تهدید به خودکشی کرد که پیشش برم... منم کاری کردم که نباید میکردم، ولی تو همه لحظاتش پشیماتی و شرمندگی آزارم می داد، ولی دلم براش سوخت. الانم به دلایلی سرطان گرفته افتاده گوشه خونه. الان عذاب وجدان یک لحظه ولم نمیکنه. باوجود اینکه حتی دیگه بهش پیام نمیدم. چیکار کنم خدا منو میبخشه؟؟ حتی اگه همسرم خبر نداره؟؟ بهش حقیقتو بگم که از این عذاب وجدان راحت بشم؟؟ با سلام خدمت شما خواهر گرامی. خواهر محترم، ما هم مانند شما بسیار متاسفیم که مرتکب چنین اشتباه بزرگی شدید که به نوعی خیانت به همسرتان محسوب می شود. و علاوه بر این بسیار متاسف شدیم که شما سالها چنین ارتباطی را پیش از ازدواج داشتید! قطعا رابطه سه ساله شما اشتباه و غلط بوده و قطعا بازگشت به این ارتباط آن هم پس از ازدواج، خطایی بزرگتر! هرچند به نظر می رسد که از کرده خود پشیمان باشید، اما باز هم ما تأکید می کنیم که به رفتار زشت و دور از شأن و منزلت خود بیاندیشید، از درگاه خدای بزرگ و مهربان طلب مغفرت کنید و با این توبه هرگز حتی فکر تکرار چنین اشتباهی را به ذهن خود راه ندهید. خداوند، بخشنده و بخشایشگر است و خود فرموده است که توبه کنندگان را خواهد بخشید. با همه این اوصاف، اعتراف به چنین خطایی نزد همسرتان، اصلا توصیه نمی شود و اکیدا شما را از چنین کاری برحذر میداریم. به تجربه ثابت شده است که برملا شدن یا برملا کردن چنین روابطی بین همسران، هیچگاه نتیجه مطلوبی نداشته است و همواره اثرات تخریبی آن بر دو طرف و بر زندگی مشترک بیش از آن است که وجدان شما را آرام نماید. ضمنا به لحاظ شرعی هم طبق استفتا از دفاتر مراجع تقلید نباید این مطلب را برای همسرتان بازگو کنید: استفتاء: (آیا خانم شوهر داری که زنای محصنه کرده و اکنون از رفتارش پشیمان شده، لازم است که جهت تکمیل توبۀ خود از همسرش هم حلالیت بطلبد؟) دفتر آیت الله مکارم شیرازی: این خانم فقط میان خود و خداوند توبه کند و به هیچ وجه نباید با همسرش در میان بگذارد. البته به خاطر حقی که از همسرش ضایع کرده، به او محبت کنید و برای وی استغفار نماید (پرسش تلفنی از دفتر معظم) دفتر آیت الله سیستانی: از درگاه الهی طلب بخشش و توبه نماید و نباید این موضوع را با همسرش در میان بگذارد. (پرسش تلفنی از دفتر معظم له) موفق باشید.
باسلام. من به مدت حدود سه سال بچگی کردم و با پسری که عاشقم بود رابطه داشتم. بعد از این مدت به دلیل مخالفت خانواده هامون عاقبت با یکی از پسرای فامیل ازدواج کردم. هیچ شناختی ازش نداشتم و زیاد باهم صحبت نمی کردیم. خونواده هامون خیلی مارو محدود کرده بودن حتی بعد از عقد. تاکید میکنم حتی بعد از عقد. مدت کمی بعد از عقدمون دوست پسره قبلیم به بهانه دلتنگی و... کلی التماس کرد و حتی تهدید به خودکشی کرد که پیشش برم... منم کاری کردم که نباید میکردم، ولی تو همه لحظاتش پشیماتی و شرمندگی آزارم می داد، ولی دلم براش سوخت. الانم به دلایلی سرطان گرفته افتاده گوشه خونه. الان عذاب وجدان یک لحظه ولم نمیکنه. باوجود اینکه حتی دیگه بهش پیام نمیدم. چیکار کنم خدا منو میبخشه؟؟ حتی اگه همسرم خبر نداره؟؟ بهش حقیقتو بگم که از این عذاب وجدان راحت بشم؟؟
با سلام خدمت شما خواهر گرامی.
خواهر محترم، ما هم مانند شما بسیار متاسفیم که مرتکب چنین اشتباه بزرگی شدید که به نوعی خیانت به همسرتان محسوب می شود. و علاوه بر این بسیار متاسف شدیم که شما سالها چنین ارتباطی را پیش از ازدواج داشتید!
قطعا رابطه سه ساله شما اشتباه و غلط بوده و قطعا بازگشت به این ارتباط آن هم پس از ازدواج، خطایی بزرگتر! هرچند به نظر می رسد که از کرده خود پشیمان باشید، اما باز هم ما تأکید می کنیم که به رفتار زشت و دور از شأن و منزلت خود بیاندیشید، از درگاه خدای بزرگ و مهربان طلب مغفرت کنید و با این توبه هرگز حتی فکر تکرار چنین اشتباهی را به ذهن خود راه ندهید. خداوند، بخشنده و بخشایشگر است و خود فرموده است که توبه کنندگان را خواهد بخشید.
با همه این اوصاف، اعتراف به چنین خطایی نزد همسرتان، اصلا توصیه نمی شود و اکیدا شما را از چنین کاری برحذر میداریم. به تجربه ثابت شده است که برملا شدن یا برملا کردن چنین روابطی بین همسران، هیچگاه نتیجه مطلوبی نداشته است و همواره اثرات تخریبی آن بر دو طرف و بر زندگی مشترک بیش از آن است که وجدان شما را آرام نماید.
ضمنا به لحاظ شرعی هم طبق استفتا از دفاتر مراجع تقلید نباید این مطلب را برای همسرتان بازگو کنید:
استفتاء: (آیا خانم شوهر داری که زنای محصنه کرده و اکنون از رفتارش پشیمان شده، لازم است که جهت تکمیل توبۀ خود از همسرش هم حلالیت بطلبد؟)
دفتر آیت الله مکارم شیرازی: این خانم فقط میان خود و خداوند توبه کند و به هیچ وجه نباید با همسرش در میان بگذارد. البته به خاطر حقی که از همسرش ضایع کرده، به او محبت کنید و برای وی استغفار نماید (پرسش تلفنی از دفتر معظم)
دفتر آیت الله سیستانی: از درگاه الهی طلب بخشش و توبه نماید و نباید این موضوع را با همسرش در میان بگذارد. (پرسش تلفنی از دفتر معظم له)
موفق باشید.
- [سایر] آیا خدا گناه کسی را که مبتلا به استمنا بوده و واقعا توبه کرده، میبخشد؟ آیا ضررهای جسمی این گناه قابل جبران است؟
- [سایر] سلام. 1. من متأسفانه غفلت کردم و چند روز بدون داشتن روسری از منزل خارج شدم، اما پشیمان شدم و توبه کردم. 2. شوهرم عکس و فیلم غیر اخلاقی می بیند! آیا گناه من بزرگ تر است یا همسرم، همسرم می گوید گناه من بزرگ تر است با این که من توبه کردم.
- [آیت الله مظاهری] مبلغ ده میلیون تومان وام برای دامداری گرفتم ولی آن را در جهت دیگر مصرف کردم و سر موقع وام را با سود آن تسویه نمودم. اما الان از گناه خود پشیمانم میخواهم بدانم راه توبه و جبران گناه چیست ؟
- [سایر] نقش توبه در خیانت به کشور و جاسوسی چگونه است؟ آیا با توبه این جرایم بخشیده میشود؟
- [سایر] بهترین راه برای توبه و استغفار و جبران گذشته چیست؟
- [سایر] با توجه به اغتشاشات، خسارت، به شهادت رساندن افراد بی گناه و ... که سران فتنه انجام دادند، محاکمه نمی شوند؟ اگر به جای سران فتنه فردی عادی این جنایات را انجام داده بود، فرصت توبه و جبران داده می شد!
- [سایر] دعای توبه از گناهان چیست؟
- [آیت الله سبحانی] راه جبران ارتکاب گناهان و تخلف های قانونی چیست؟
- [سایر] برای جبران گناه غیبت چه کاری انجام دهیم؟
- [سایر] آیا در صورت شکستن توبه و تکرار گناه، دوباره توبه قبول می شود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که از سفر معصیت بر می گردد اگر توبه کرده و تا محلی که می خواهد بر گردد هشت فرسخ یا بیشتر باشد، باید نماز را شکسته بخواند، همچنین اگر توبه نکرده ولی در بازگشت آلوده به معصیت نیست.
- [آیت الله مظاهری] توبه محتکر، پشیمانی از گذشته و تصمیم بر ترک آن کار زشت است، و جبران خسارت اقتصادی که بهواسطه احتکار به وجود آورده لازم نیست، گرچه سزاوار است.
- [آیت الله مظاهری] کسی که برای معصیت سفر کرده در موقع برگشتن اگر توبه کرده باید نماز را شکسته بخواند، و اگر توبه نکرده باید تمام بخواند.
- [آیت الله مظاهری] توبه ساحر همان پشیمانی از گذشته و دست برداشتن از این گناه زشت و بزرگ است، و چه بسیار خوب است که بهواسطه بطلان سحر از دیگران و یا از راه دیگر، جبران خسارت کند، ولی اگر آثار سحر او باقی است، چنانچه میتواند خودش یا دیگری باید آن سحر را باطل نماید، همانگونه که اگر به گوش کسی که سحر شده، رسیده باشد، باید او را راضی کند و اگر راضی نشد، توبه تنها کفایت میکند.
- [آیت الله مظاهری] توبه از گناه عاقّ پدر و مادر علاوه بر پشیمانی از گذشته و تصمیم بر ترک در آینده و شرمندگی از درگاه خداوند متعال و استغفار و طلب آمرزش از او، تحصیل رضایت آنهاست، ولی اگر راضی نشدند و یا دسترسی به آنها نیست، نظیر اینکه مردهاند، باید با خیرات و مبرّات و دعا و استغفار برای آنها جبران گذشته را بنماید.
- [آیت الله مظاهری] توبه سرزنشکننده متوقّف بر رضایت سرزنششونده است، مگر اینکه راضی نشود یا دسترسی به او نباشد که در این صورت، توبه تنها کفایت میکند و بهتر است که علاوه بر توبه از آن گناه، برای او دعا و استغار نماید.
- [آیت الله مظاهری] توبه از این گناه بزرگ، علاوه بر پشیمانی از گذشته، خارج شدن از آن محل است.
- [آیت الله مظاهری] توبه از این گناه بزرگ علاوه بر پشیمانی و دست برداشتن از آن عمل زشت و شرمندگی از محضر ربوبی، آن است که اگر مربوط به دیگران است تحصیل رضایت آنان نیز لازم است و اگر ممکن نیست و یا مفسده بالاتری دارد، جبران آن گرچه به دعا و استغفار باشد برای او لازم است. [1]. نور، 19.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که بدهکار است ونمیتواند بدهی خود را بدهد، اگرچه مخارج سال خود را داشته باشد، میتواند برای دادن قرض خود زکاْ بگیرد ولیباید مالی را که قرض کرده در معصیت خرج نکرده باشد، یا اگر در معصیت خرج کرده، از آن معصیت توبه کرده باشد به شرط آن که از سهم فقرأ به او داده شود. زیرا در سهم غارمین توبه بیتأثیر است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که بدهکار است و نمیتواند بدهی خود را بدهد، اگر چه مخارج سال خود را داشته باشد، میتواند برای دادن قرض خود از سهم بدهکاران زکات بگیرد، ولی باید مالی را که قرض کرده در معصیت خرج نکرده باشد، یا اگر در معصیت خرج کرده، از آن معصیت توبه کرده باشد. بلی، از سهم فقرا میتواند زکات بگیرد اگر چه از آن معصیت توبه نکرده باشد.