زندگی مشترک من 5 ساله شروع شده است. در طی این مدت، روزهای تلخ وشیرین زیادی رو پشت سر گذاشتیم. مشکلی که در زندگی ما وجود دارد این است که نمی‌توانیم با هم صحبت کنیم. به خصوص در مورد مسائل جدی زندگی به دعوا کشیده می‌شود. گاهی فکر می‌کنم همسرم از قصد می‌خواهد بی منطق باشد چون در کل آدم بی منطقی نیست. همیشه می‌خواهد کنترلم کند. از رفتارهایی که قبلا با وی داشتم شکایت می‌کند وانگار بنوعی می‌خواهد از خودش محافطت کند؛ چون قبلا من خیلی از منطقی بودنش سو استفاده کردم (سالهای اول زندگیمان) لوس بودم و ناپخته رفتار می‌کردم. اما الان خودم را تغییر دادم. حتی خودش هم متوجه شده اما باز هم می‌ترسد. با وی حرف زدم که من دیگر تغییر کردم اما باز همان رفتارها را دارد. کمی گوش می‌دهد و دوباره یادش می‌رود فکر می‌کند این همان رفتارهای اوست که مرا تغییر داده و می‌خواهد ادامه دهد. خسته شدم می‌ترسم اگر همینطور ادامه دهد، منم تحملش نکنم ورفتارهای ناپخته گذشته‌ام را دوباره شروع کنم واین بار آخر زنگیمان باشد.
با عرض سلام و تحیت و تشکر از حسن اعتماد شما
اختلافات زناشویی در موضوعاتی از قبیل رفتار، تفکر، سلیقه و... امری طبیعی است، مهم مدیریت این اختلافات است. در زندگی مشترک لازم است:
_ طرفین همدیگر را همانگونه که هستند بپذیرند و سعی در تغییر یکدیگر نداشته باشند، چرا که مسیر تغییر شخص مقابل از مسیر تغییر خود شخص عبور می کند.
_ بر نقاط مشترک و قوت تمرکز بیشتری داشته باشند و با تقویت نقاط قوت یکدیگر، نقاط ضعف را تحت الشعاع قرار دهند.
_ از لجاجت و انتقام، پرهیز کنند.
_ از دامن زدن به اختلافات و زنده کردن خاطرات تلخ گذشته خودداری کنند.
_ قدردانی و سپاس از یکدیگر را تمرین کنند.
_ حساسیتهای اخلاقی، خانوادگی، اقتصادی، جنسی و جسمی و... یکدیگر ا بشناسند و منطبق با آن عمل کنند.
_ ارتباط کلامی صمیمانه ای با هم داشته باشند ( مورد سوال شما).
در خصوص ارتباط کلامی باید توجه داشت که اولا این ارتباط یک نوع مهارت است، یعنی نیاز به رعایت اصولی دارد و ثانیا اگر کسی فاقد این مهارت باشد می تواند آن را فرا بگیرید.
و اما اصول ارتباط کلامی:
_ گوش دادن فعالانه: بجای گوینده خوب شنونده خوبی باشیم. با دقت به صحبتهای فرد مقابل گوش داده شود و به جای قطع کردن کلام وی، با زبان بدن و پیام چشمی، این اطمینان به وی داده شود که دغدغه شما برای بنده مهم است و سعی در متوجه شدن آن دارم.
_ همدلی: به گونه ای با فرد مقابل صحبت شود که او احساس کند درک می شود و درصدد برطرف کردن دغدغه وی هستیم.
_ بیان احساس به جای انتقاد: انتقاد از رفتارهای شخص مقابل، واکنش و مقاومت وی را به دنبال دارد لذا شایسته است به جای انتقاد از فرد مقابل احساس خود را بازگو کنیم. مثلا بجای اینکه گفته شود " تو به من بی توجهی می کنی" بهتر است گفته شود: " از اینکه به من توجه میکنی خوشحال میشوم".
_ مختصر، شفاف و بدون کنایه گفتگو شود.
در خاتمه پیشنهاد می شود، بیش از انکه با گفتار در صدد اثبات خود به همسرتان باشید، سعی کنید با عمل و رفتار خود این مهم را دنبال کنید. طبعا در صورتیکه رفتار شما مبتنی بر رضایت همسر باشد، نیازی به اثبات زبانی ان نیست.
در پناه خدای متعال موفق باشید
