من در وجود خود، دختری شاد و شوخ میبینم، کسی که دوست دارد در جمع دوستان یا حتی در جمع های کوچکتر یا بزرگتر اظهار نظر کند، از چیزهایی که میداند و اطلاعات دارد، یا دوست دارد لبخند را لب دیگران بیارد یا حتی شیطنت کند، اما در واقع خیلی گوشه گیر و تنها هستم و از جمع و شلوغی فراری ام، حتی وقتی در جمعی حضور دارم، جزو ساکت ترین افراد جمع هستم طوری که میگویند منزوی، افسرده و ... . در صورتیکه واقعا نمیخواهم اینگونه باشم. بنوعی از حرف زدن از ابراز وجود، از همه چی واهمه دارم. بهتر بود تاریخچه بیشتر و جزیی و دقیق تری را ارسال می کردید تا دلیل این فوبیای اجتماعی مشخص می شد اما با توجه به نوشته هایی که فرمودید مشکل شما عدم توانایی در ابراز احساسات، انتقادات و گفتن کلمه نه است، که ممکن است از دوران کودکی در شما بوده باشد و با تجارب منفی و شکست هایی در رابطه با دیگران در گذشته همراه بوده است که بهتر است با بازسازی دوباره باورها و تفکرات و فراگیری مهارت های جرأت ورزی و شناسایی افکار منفی که به صورت اتوماتیک و خودکار درآمده و رفتار های ارتباطی شما را هدایت می کنند، از وضع موجود به وضع مطلوب برسید. بنابراین راهکارهای زیر ارایه می شود: 1- نوشتن لیستی از نقاط مثبت و پیشرفت های خودتان و پرهیز از بی ارزش کردن، نادیده گرفتن آنها. زیرا مشکل شما کاهش اعتماد به خود است و معمولا افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند نقاط مثبت خود را نادیده می گیرند؛ 2- به وجود آوردن یک موقعیت موفقیت آمیز ذهنی به مدت یک هفته؛ به طور مثال شما به مدت یک هفته قبل از خواب یک موقعیت استرس زا را به ذهن می آورید و همراه با خود گویی مثبت، آرامش عضلانی و تنفس عمیق سعی می کنید که خواسته خود را به طرف مقابلتان در تصورات مطرح کنید. این کار به شما کمک می کند که یک قدم به حساسیت زدایی در بیرون نسبت به چیزهایی که احساس ترس و واهمه دارید پیروز شوید؛ 3- از فن صندلی خالی استفاده کنید؛ بدین ترتیب که اول خودتان را به جای خودتان می گذارید و سپس خودتان را به جای طرفی که نمی توانید خواسته خودتان را بگویید و سعی می کنید که از این موقعیت پیروز مندانه خارج شوید؛ 4- سعی کنید که خودتان را به هیچ وجه سرزنش نکنید و بیشتر به خودتان احترام بگذارید و خودتان را تحویل بگیرید؛ 5- سعی کنید قبل از اینکه با فردی می خواهید صحبت کنید و یا احساس تان را بگویید به صورت آگاهانه با افکار منفی و مأیوس کننده مانند نکند خراب کنم، نکند احساساتم درست نباشد و.... مبارزه کنید و با افکار خوش بینانه جایگزین افکارمنفی کنید؛ 6- سعی کنید به تدریج موقعیت های اجتماعی که برایتان پیش می آید ابتدا ایجاد جو خودمانی و صمیمیت و بعد شروع به صحبت کنید سعی نکنید که در موقعیت اول از خودتان انتظار بالایی داشته باشید و بعد از اتمام موقعیت به هیچ وجه خودتان را سرزنش نکنید؛ 7- کتاب هایی را با عنوان مهارت های جرأت ورزی تهیه کرده و مطالعه کنید.
واهمه خود نسبت به ابراز وجود در اجتماعات را چگونه از بین ببرم؟
من در وجود خود، دختری شاد و شوخ میبینم، کسی که دوست دارد در جمع دوستان یا حتی در جمع های کوچکتر یا بزرگتر اظهار نظر کند، از چیزهایی که میداند و اطلاعات دارد، یا دوست دارد لبخند را لب دیگران بیارد یا حتی شیطنت کند، اما در واقع خیلی گوشه گیر و تنها هستم و از جمع و شلوغی فراری ام، حتی وقتی در جمعی حضور دارم، جزو ساکت ترین افراد جمع هستم طوری که میگویند منزوی، افسرده و ... . در صورتیکه واقعا نمیخواهم اینگونه باشم. بنوعی از حرف زدن از ابراز وجود، از همه چی واهمه دارم.
بهتر بود تاریخچه بیشتر و جزیی و دقیق تری را ارسال می کردید تا دلیل این فوبیای اجتماعی مشخص می شد اما با توجه به نوشته هایی که فرمودید مشکل شما عدم توانایی در ابراز احساسات، انتقادات و گفتن کلمه نه است، که ممکن است از دوران کودکی در شما بوده باشد و با تجارب منفی و شکست هایی در رابطه با دیگران در گذشته همراه بوده است که بهتر است با بازسازی دوباره باورها و تفکرات و فراگیری مهارت های جرأت ورزی و شناسایی افکار منفی که به صورت اتوماتیک و خودکار درآمده و رفتار های ارتباطی شما را هدایت می کنند، از وضع موجود به وضع مطلوب برسید. بنابراین راهکارهای زیر ارایه می شود:
1- نوشتن لیستی از نقاط مثبت و پیشرفت های خودتان و پرهیز از بی ارزش کردن، نادیده گرفتن آنها. زیرا مشکل شما کاهش اعتماد به خود است و معمولا افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند نقاط مثبت خود را نادیده می گیرند؛
2- به وجود آوردن یک موقعیت موفقیت آمیز ذهنی به مدت یک هفته؛ به طور مثال شما به مدت یک هفته قبل از خواب یک موقعیت استرس زا را به ذهن می آورید و همراه با خود گویی مثبت، آرامش عضلانی و تنفس عمیق سعی می کنید که خواسته خود را به طرف مقابلتان در تصورات مطرح کنید. این کار به شما کمک می کند که یک قدم به حساسیت زدایی در بیرون نسبت به چیزهایی که احساس ترس و واهمه دارید پیروز شوید؛
3- از فن صندلی خالی استفاده کنید؛ بدین ترتیب که اول خودتان را به جای خودتان می گذارید و سپس خودتان را به جای طرفی که نمی توانید خواسته خودتان را بگویید و سعی می کنید که از این موقعیت پیروز مندانه خارج شوید؛
4- سعی کنید که خودتان را به هیچ وجه سرزنش نکنید و بیشتر به خودتان احترام بگذارید و خودتان را تحویل بگیرید؛
5- سعی کنید قبل از اینکه با فردی می خواهید صحبت کنید و یا احساس تان را بگویید به صورت آگاهانه با افکار منفی و مأیوس کننده مانند نکند خراب کنم، نکند احساساتم درست نباشد و.... مبارزه کنید و با افکار خوش بینانه جایگزین افکارمنفی کنید؛
6- سعی کنید به تدریج موقعیت های اجتماعی که برایتان پیش می آید ابتدا ایجاد جو خودمانی و صمیمیت و بعد شروع به صحبت کنید سعی نکنید که در موقعیت اول از خودتان انتظار بالایی داشته باشید و بعد از اتمام موقعیت به هیچ وجه خودتان را سرزنش نکنید؛
7- کتاب هایی را با عنوان مهارت های جرأت ورزی تهیه کرده و مطالعه کنید.
- [سایر] اولین مرتبه ابراز عشق نسبت به نوزادان چگونه باید باشد؟
- [آیت الله سبحانی] آیا ابراز علاقه نسبت به خانمی که تصمیم دارم با وی ازدواج کنم جایز است؟
- [سایر] آیا امام زمان ( عج ) در اجتماعات ما حضور جسمی دارند یا خیر ؟
- [سایر] مفهوم امامت در شیعه لزوم وجود رهبر حتی برای کوچکترین اجتماعات درنگاه علامه طباطبائی؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا خوف و واهمه از باطل بودن اعمال گذشته، میتواند مجوّز عدول نکردن از یک مرجع به مرجع دیگر باشد؟
- [سایر] حد و مرز آزادی در قانون مشخص شده است، پس چرا برخی به اجتماعات قانونی حمله میکنند؟
- [آیت الله سبحانی] نگاه دانش آموز دختر به روی معلم مرد و بالعکس، همچنین نگریستن زنان اجتماعات به روی خطیب و سخنران چطور است؟
- [سایر] پسر 11 ساله ام در کارهایش بی دقت است. چگونه این مشکل را از بین ببرم؟
- [سایر] در ایام اعتکاف در مسافرت هستم، چگونه می توانم از اعتکاف بهره ببرم؟
- [سایر] در ایام اعتکاف در مسافرت هستم، چگونه می توانم از اعتکاف بهره ببرم؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر خریدار یا فروشنده را به معامله مجبور کنند، چنانچه بعد از معامله راضی شود و رضایت خود را ابراز نماید معامله صحیح است، ولی احتیاط مستحبّ آن است که دوباره صیغه معامله را اجرا سازند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در بین خودشان با گذشت، و همکار یکدیگر باشند و نسبت به کفار سخت و از دادن هر گونه اختیار و سلطه به آنها نسبت به امور مسلمین، اجتناب نمایند.
- [آیت الله سیستانی] پدر میتواند از زکات برای پسر فقیرش زن بگیرد ، و همچنین است پسر نسبت به پدر .
- [آیت الله اردبیلی] اگر دو نفر ادّعای مالکیّت تمام ملکی را که در تصرّف و اختیار هر دوی آنهاست داشته باشند، هر کدام نسبت به نیمی از آن مدّعی و منکر هستند؛ پس هر کدام باید نسبت به نیمی از آن مدرک و دلیل قطعی بیاورد یا دو شاهد عادل اقامه کند و نسبت به نیم دیگر، گفته او با قَسم قبول میشود و چنانچه هر دو نفر اقامه شاهد نموده و قسم یاد کردند، آن ملک بین آنها تقسیم میگردد.
- [آیت الله جوادی آملی] .هرگاه فروشنده دو چیز را در یک معامله بفروشد که یکی در دسترس خریدار قرار می گیرد و دیگری به دست او نمی رسد، معامله نسبت به چیزی که در دسترس خریدار واقع می شود, صحیح است و نسبت به چیزی که امیدی به دستیابی آن نیست , باطل است . البته خریدار می تواند داد و ستد را نسبت به چیزی که معامله آن صحیح است، به هم بزند.
- [آیت الله اردبیلی] صحّت اعتکاف زن نسبت به دو روز اوّل، در صورتی که اعتکاف او منافی حقّ شوهرش باشد، مشروط به اجازه شوهر است و همچنین اعتکاف فرزند، در صورتی که موجب اذیّت پدر یا مادر میشود، باید با اجازه آنان باشد؛ ولی اگر نسبت به دو روز اوّل اجازه داده باشند، نسبت به روز سوم اجازه آنان شرط نیست و حتّی نهی آنان نیز تأثیر ندارد، زیرا ماندن روز سوم واجب است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر روزه دار دروغی را به خدا و پیغمبر نسبت دهد، بنابر احتیاط واجب کفّاره جمع بر او واجب میشود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر نسبت دهد روزه اش اشکال دارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] هر گاه چیزی که پیدا کرده نشانه ای دارد که بواسطه آن می تواند صاحبش را پیدا کند، اگر چه صاحب آن کافری باشد که در امان مسلمانان است، در صورتی که قیمت آن چیز به 6/12 نخود نقره سکه دار برسد باید تا یک سال در محلّ اجتماعات مردم و جائی که احتمال می دهد صاحب آن آنجا باشد اعلان کند به نحوی که عرف مردم بگویند در مدّت یک سال مرتباً اعلان کرده است، و چنانچه از روزی که آن را پیدا کرده تا یک هفته هر روز و بعد تا یک سال هفته ای یک مرتبه در محل اجتماع مردم اعلان کند کافی است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر صلی الله علیه واله وسلم و ایمه معصومین علیهم السلام عمدا خبری را به دروغ نسبت بدهد اگر چه فورا بگوید دروغ گفتم یا توبه کند روزه او باطل است و نسبت دادن به دروغ به سایر پیغمبران و اوصیای انان علی نبینا و اله و علیهم السلام بنابر احتیاط واجب روزه را باطل می کند مگر این که ان نسبت برگردد به خداوند متعال که در این صورت روزه اش باطل است و همچنین است نسبت دادن به دروغ به حضرت زهراء علیها السلام مگر این که ان نسبت برگردد به خداوند متعال و حضرت رسول صلی الله علیه واله وسلم و ایمه علیهم السلام که در این صورت روزه اش باطل است