در اثبات الوصیه درباره ایشان می نویسد: بعد از منذر بن شمعون دانیال علیه السّلام برای امر خدا اقدام نمود و بخت النصر از دنیا رفت و پسرش فهر که کافری خبیث بود مدت (16) سال و چند روزی سلطنت کرد. فهر لعین دستور داد تا حفره و گودالی در زمین کندند و دانیال را با یاران آن حضرت در آن حفره (که پر از آتش بود) انداختند، و آتش نزدیک آنان نیامد و چیزی از بدن آنان را نسوزانید.
همین‌که آن ملعون دید آتش صدمه‌ای بآنها نرسانید دانیال و یارانش را در چاهی که حیوانات درنده در آن وجود داشت انداخت، موقعی که آن حیوانات درنده دانیال را با اصحابش دیدند پناهنده بآنان شدند و در مقابل آنها بنا کردند چاپلوسی کردن و دم خود را جنبانیدن، وقتی فهر لعین این منظره را تماشا کرد آن بزرگواران را به انواع عذاب معذب کرد و خدای رؤف آنان را از شر آن بی‌دین خلاص کرد و آنها را داخل بهشت کرد و در قرآن مجید برای آنها مثلی زده و فرموده:
(قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ إِذْ هُمْ عَلَیْها قُعُودٌ وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ[بروج/4-8] مرگ بر شکنجه گران صاحب گودال (آتش)، آتشی عظیم و شعله ور! هنگامی که در کنار آن نشسته بودند، و آنچه را با مؤمنان انجام می دادند (با خونسردی و قساوت) تماشا می کردند! آنها هیچ ایرادی بر مؤمنان نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند.[1]
یهودیان نیز او را از انبیای بزرگ خود می شمارند. در حدیثی که یهودیان علت دشمنی خود با جبرائیل را بیان می کنند، این گونه آمده است: (جبرئیل بر خلاف او پیوسته موجب خرابی و ویرانی سلطنت ما بوده و بهمین خاطر دشمن ما می‌باشد. در اینجا سلمان فارسی از او پرسید: چگونه عداوت او برای شما آشکار شد؟ گفت: بسیار خوب سلمان، آری؛ چندین بار با ما عداوت ورزیده است، و از جمله مواردی که سخت به ضرر ما اقدام نموده در این ماجرا هویدا است: خداوند به انبیای بنی اسرائیل وحی فرستاده بود که شهر بیت المقدس بدست مردی بنام بخت‌نصّر خراب خواهد شد.
و به محض اطّلاع از خبر ویرانی شهر بیت المقدس بزرگان بنی اسرائیل پس از مذاکره و مشاوره شخص قوی و فاضل و محترمی بنام دانیال را که از زمره انبیا بود مأمور قتل بخت‌نصّر نمودند، و برای این کار مقدار زیادی مال به او دادند تا در این راه صرف کند، هنگامی که رهسپار شهر بابل شد بخت‌نصّر را پسر ضعیف و فقیر و عاجزی یافت، و همین که خواست او را بکشد جبرئیل نازل شده و به دانیال گفت: اگر این پسر همان است که خداوند خبر داده، البتّه نخواهی توانست بر او چیره شده و او را به قتل رسانی، و در غیر این صورت برای چه او را می کشی؟!
حضرت دانیال نیز حرف او را پذیرفته و از قتلش صرف نظر نمود و به بیت المقدس بازگشت و جریان امر را به ما گزارش داد. بعدها همان پسر ضعیف رفته رفته قدرت یافته و به حکومت رسید و به جنگ ما شتافت و شهر بیت المقدس را ویران نمود، و بهمین خاطر است که جبرئیل را دشمن می داریم.)[2]
[1]. ترجمه إثبات الوصیة للإمام علی بن ابی طالب ع، متن، ص: 155.
[2]. الإحتجاج علی أهل اللجاج، ج1، ص: 44.
