کربلا
کربلا
کدام امام بود که برای طلب شفاء یکی از اصحابش را به کربلا فرستاد؟
امام هادی(علیه السلام) این کار را انجام داده بودند. (ابوهاشم جعفری) می گوید: (زمانی که امام هادی (ع) بیمار بود به نزدش رفتم. فرمود: (ای ابوهاشم! فردی از دوستان ما را به (حائر حسینی) بفرست تا برای (شفای) من دعا کند.) بیرون آمدم تا فردی را پیدا کنم. به (علی بن بلال) برخوردم. موضوع را با او در میان گذاشتم و از او خواستم به (کربلا) رود و برای امام (ع) دعا کند. (علی) شگفت زده شد و گفت: (به جان و دل حاضرم، ولی به اعتقاد من امام هادی (ع) برتر از (حائر حسینی) است، زیرا او در شمار صاحب حرم است و دعای آن حضرت برای خود بهتر از دعای من برای اوست.) بازگشتم و آنچه (علی بن بلال) گفته بود به اطلاع امام (ع) رساندم. فرمود: (رسول خدا (ص) برتر از (کعبه) و (حجر الأسود) بود، با این حال به گرد (خانه) طواف می کرد و (حجر الأسود) را استلام می نمود. برای خدا در روی زمین بقعه هایی است که لازم است خداوند در آن بقعه ها خوانده شود، و دعای افراد در این گونه جاها مستجاب است، و (حائر حسینی) از جمله این بقعه هاست) .(کامل الزیارات، باب 90، ص .274).
امام هادی(علیه السلام) این کار را انجام داده بودند. (ابوهاشم جعفری) می گوید: (زمانی که امام هادی (ع) بیمار بود به نزدش رفتم. فرمود: (ای ابوهاشم! فردی از دوستان ما را به (حائر حسینی) بفرست تا برای (شفای) من دعا کند.) بیرون آمدم تا فردی را پیدا کنم. به (علی بن بلال) برخوردم. موضوع را با او در میان گذاشتم و از او خواستم به (کربلا) رود و برای امام (ع) دعا کند. (علی) شگفت زده شد و گفت: (به جان و دل حاضرم، ولی به اعتقاد من امام هادی (ع) برتر از (حائر حسینی) است، زیرا او در شمار صاحب حرم است و دعای آن حضرت برای خود بهتر از دعای من برای اوست.) بازگشتم و آنچه (علی بن بلال) گفته بود به اطلاع امام (ع) رساندم. فرمود: (رسول خدا (ص) برتر از (کعبه) و (حجر الأسود) بود، با این حال به گرد (خانه) طواف می کرد و (حجر الأسود) را استلام می نمود. برای خدا در روی زمین بقعه هایی است که لازم است خداوند در آن بقعه ها خوانده شود، و دعای افراد در این گونه جاها مستجاب است، و (حائر حسینی) از جمله این بقعه هاست) .(کامل الزیارات، باب 90، ص .274).
پاسخ:
امام هادی(علیه السلام) این کار را انجام داده بودند.
(ابوهاشم جعفری) می گوید:
(زمانی که امام هادی (ع) بیمار بود به نزدش رفتم. فرمود: (ای ابوهاشم! فردی از دوستان ما را به (حائر حسینی) بفرست تا برای (شفای) من دعا کند.)
بیرون آمدم تا فردی را پیدا کنم. به (علی بن بلال) برخوردم. موضوع را با او در میان گذاشتم و از او خواستم به (کربلا) رود و برای امام (ع) دعا کند.
(علی) شگفت زده شد و گفت: (به جان و دل حاضرم، ولی به اعتقاد من امام هادی (ع) برتر از (حائر حسینی) است، زیرا او در شمار صاحب حرم است و دعای آن حضرت برای خود بهتر از دعای من برای اوست.)
بازگشتم و آنچه (علی بن بلال) گفته بود به اطلاع امام (ع) رساندم. فرمود: (رسول خدا (ص) برتر از (کعبه) و (حجر الأسود) بود، با این حال به گرد (خانه) طواف می کرد و (حجر الأسود) را استلام می نمود. برای خدا در روی زمین بقعه هایی است که لازم است خداوند در آن بقعه ها خوانده شود، و دعای افراد در این گونه جاها مستجاب است، و (حائر حسینی) از جمله این بقعه هاست) .(کامل الزیارات، باب 90، ص .274).
- [سایر] آیا رفتن امام حسین ع به کربلا نوعی اقدام به هلاکت خود و اصحابش نبود؟
- [سایر] آیا اگر به جای امام خدا پیامبران جدید می فرستاد، تفرقه و اختلاف از بین نمی رفت؟
- [سایر] در فرازی از زیارت عاشورا میخوانیم: (و ان یرزقنی طلب ثارکم مع امام هدی ظاهر ناطق ...)؛ کلمه (ثارکم) به سه شکل نوشته شده: (ثارکم)، (ثاریکم) و (ثاری)؛ کدامیک صحیح است؟
- [سایر] امام علی(ع) چرا اصحابش را پس از حمله سپاه شام به شهر انبار توبیخ می کند؟
- [سایر] چگونه یاران امام حسین (ع) الگوی عملی یاران امام زمان (عج) در مسیر امام یاوری هستند؟
- [سایر] تعداد یاران امام تا قبل از شب عاشورا چه قدر بوده است؟
- [سایر] چه کسی شهدای کربلا رو دفن کرد و محل دفن سر مبارک امام(علیه السلام) کجاست ؟
- [سایر] آیا ازدواج حضرت قاسم با دختر امام در روز عاشورا صحیح است؟
- [سایر] چرا امام فرمودند راه قدس از کربلا می گذرد؟ در مورد عملیات رمضان توضیح دهید؟
- [سایر] در ماجرای کربلا هیچ اثر و بحثی از امامت الهی نبوده، چرا که حسین بن علی علیه السّلام در برابر یزید هیچ گونه اشارهای به امامت نداشتند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] خوردن خاک و گل حرام است، ولی خوردن کمی از تربت پاک حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) (کمتر از یک نخود) به قصد شفاء اشکال ندارد و همچنین گل داغستان و گل ارمنی که برای معالجه می خورند در صورتی که علاج منحصر به آن باشد جایز است.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر از کسی طلب دارد که باید بعد از مدتّی بگیرد ، چنانچه طلب خود را به مقدار کمتری صلح کند و مقصودش این باشد که از مقداری از طلب خود گذشت کند و بقیه را نقد بگیرد اشکال ندارد
- [آیت الله سبحانی] اگر از کسی طلب دارد که باید بعد از مدتی بگیرد، چنانچه طلب خود را به مقدار کمتری صلح کند و مقصودش این باشد که از مقداری از طلب خود گذشت کند و بقیه را نقد بگیرد اشکال ندارد.
- [آیت الله سبحانی] اگر از کسی طلب دارد که باید بعد از مدتی بگیرد، چنانچه طلب خود را به مقدار کمتری صلح کند و مقصودش این باشد که از مقداری از طلب خود گذشت کند و بقیه را نقد بگیرد اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد، و طلبکار طلب خود را از او مطالبه کند، چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد، باید در همان حال بپردازد، و اگر بدون شکستن نماز، دادن طلب او ممکن نیست باید نماز را بشکند و طلب او را بدهد و بعد نماز را بخواند.
- [امام خمینی] اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبکار طلب خود را از او مطالبه کند چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد باید در همان حال بپردازد و اگر بدون شکستن نماز دادن طلب او ممکن نیست باید نماز را بشکند و طلب او را بدهد، بعد نماز را بخواند.
- [آیت الله سیستانی] اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبکار طلب خود را از او مطالبه کند ، چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد ، باید در همان حال بپردازد ، و اگر بدون شکستن نماز ، دادن طلب او ممکن نیست ، باید نماز را بشکند و طلب او را بدهد ، وبعد نماز را بخواند .
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبکار طلب خود را که زمانش رسیده از او مطالبه کند، چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد، باید در همان حال بپردازد و اگر بدون شکستن نماز، دادن طلب او ممکن نیست، باید نماز را بشکند و طلب او را بدهد، بعد نماز را بخواند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبکار، طلب خود را از او مطالبه کند چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد، باید در همان حال بپردازد و اگر بدون شکستن نماز، دادن طلب او ممکن نیست باید نماز را بشکند و طلب او را بدهد، بعد نماز را بخواند.
- [آیت الله سبحانی] اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبکار طلب خود را از او مطالبه کند، چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد، باید در همان حال بپردازد و اگر بدون شکستن نماز، دادن طلب او ممکن نیست، طلب کار باید صبر کند تا نماز تمام شود، مگر صبر کردن برای او مایه زحمت باشد.