زخم خورده های از قیام مختار ثقفی به خونخواهی امام حسین(علیه السلام) یعنی امویان و زبیریان برای ابراز کینه و عداوتی که نسبت به مختار داشتند تلاش کردند با جعل روایات و گزارشات تاریخی در مذمت مختار،از جایگاه و مقام و منزلت وی نزد شیعیان بکاهند و امروزه هم پیروان آل زبیر و معاویه همان راه را ادامه میدهند.
دشمنان با نشر اکاذیب و شایعه پراکنی درصدد هستند تا از میزان عشق و ارادات شیعیان به شخصیتهای ممتاز شیعه همچون مختار بکاهند. از جمله مطالبی که به او نسبت می دهند این است که می گویند،هنگام حضور امام حسن(علیه السلام) در مدائن،مختار به عموی خود که استاندار مدائن و میزبان آن حضرت بود، پیشنهاد داد که امام را تحویل معاویه دهند.
آیت الله خوئی در رابطه با این گزارش و نقل می فرماید:
این روایت مرسل است و برای همین نمیتوان به آن اعتمادی کرد،حتی فرض هم کنیم که صحیح باشد،می‌توان گفت که طلب مختار، جدی نبوده است بلکه می‌خواسته نظر عمویش را بداند و او را امتحان کند تا اگر چنین تصمیمی دارد، فکری برای حفظ جان امام بردارد و این سخن وی در حقیقت در مقام شفقت بر جان امام بوده است و این، ضعف مختار نیست و بعضی از افاضل، گفته‌اند که به چنین معنایی، از امام معصوم، روایت صادر شده است.(1)
حضرت آیت الله نجم الدین طبسی حفظه الله، ذیل فرموده ی آیت الله خوئی که بالاتر بدان اشاره شد،در جلسات خارج مهدویت خویش می فرمایند:
…چون وضعیتی بود که دائم، استانداران با تایید حکومت معاویه، بسوی او پناهنده می‌شدند لذا مختار خوف آن داشت که عمویش هم، چنین کاری بکند…(2)
پی نوشتها:
(1). معجم رجال الحدیث ج19ص105 ط موسسه الامام الخوئی الاسلامیه.
(2). جلسه بیست و سوم بحث قیام های قبل از ظهور درس خارج مهدویت – 93/02/01
