آیا شخص پیامبر(ص) نیز در اذان و اقامه به رسالتشان شهادت می دادند و نماز به خود صلوات می فرستادند؟
مطابق روایات پیامبر (ص) در نماز بر خود و خاندانشان صلوات می فرستادند و در اذان نیز از ابتدا شهادت بر رسالت ایشان وجود داشته است. در ذیل روایتی که بیانگر این مطلب است، تقدیم می شود: روایت معراج: در این روایت، خداوند متعال، کیفیت خواندن نماز را به پیامبر خود تعلیم می دهد. چکیده روایت به این صورت است: امام صادق(ع) فرمود: (خداوند پیامبر خود را به معراج برد، هنگامی که ملائکه عظمت پیامبر(ص) را مشاهده کردند مدهوش گشتند و به سجده افتادند، جبرئیل گفت: الله اکبر، الله اکبر و پس از آن درهای آسمان غیب باز شد و فرشتگان همه بر آن حضرت سلام کردند. پیامبر اکرم(ص) به هر آسمانی می رفت فرشتگان آن مدهوش می گشتند و به سجده می افتادند. در دومین آسمان جهان غیب، جبرئیل گفت: اشهد ان لا اله الا الله، اشهد ان لا اله الا الله. سپس پیامبر اکرم(ص) به آسمان سوم جهان غیب وارد شد و جبرئیل گفت: اشهد ان محمدا رسول الله، اشهد ان محمدا رسول الله و فرشتگان آسمان سوم بر آن حضرت(ص) سلام کردند. سپس آن حضرت(ص) به آسمان چهارم جهان غیب قدم نهاد و جبرئیل گفت: حی علی الصلوه، حی علی الصلوه، حی علی الفلاح، حی علی الفلاح، حی علی خیرالعمل، حی علی خیرالعمل، قد قامت الصلوه، قدقامت الصلوه. پس از آن جبرئیل به آن حضرت گفت: یا محمد سر خود را بالا بگیر. من سرم را بالا گرفتم و دیدم همه حجاب ها کنار رفته است. سپس خداوند بر آن حضرت وحی کرد که وضو بگیرد و نماز بخواند  پس از پایان وضو خداوند وحی کرد که یا محمد تکبیر بگو. پس از آن خداوند به آن حضرت وحی کرد که بخوان: (بسم الله الرحمن الرحیم، الحمد لله رب العالمین، الرحمن الرحیم، مالک یوم الدین، ایاک نعبد و ایاک نستعین، اهدنا الصراط المستقیم، صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و الضآلین، بسم الله الرحمن الرحیم، قل هو الله احد، الله الصمد، لم یلد و لم یولد، و لم یکن له کفوا احد). پس از آن خداوند وحی کرد که به رکوع برود. آن حضرت به رکوع رفت و خداوند این جمله را به او وحی کرد: سبحان ربی العظیم و بحمده، سبحان ربی العظیم و بحمده، سبحان ربی العظیم و بحمده. پس از آن خداوند وحی کرد که بلند شو و به سجده برو و آن حضرت به سجده رفت و گفت: سبحان ربی الاعلی و بحمده، سبحان ربی الاعلی و بحمده، سبحان ربی الاعلی و بحمده.  آن حضرت به دستور خداوند بلند شد و مانند رکعت اول، رکعت دوم را هم به جا آورد و بعد از سجده دوم تشهد خواندند. در مورد تشهد، خداوند به پیامبر(ص) وحی کرد: یا محمد بر خود و خاندانت صلوات بفرست و پیامبر هم چنین خواند: صلی الله علی و علی اهل بیتی و پس از آن، آن حضرت (ص) اجتماع عظیم ملائکه  را مشاهده کرد. خداوند وحی کرد: یا محمد بر آنان سلام کن. آن حضرت هم چنین خواند: السلام علیکم و رحمه الله و برکاته).[1] این حدیث بسیار طولانی است و سندش هم صحیح است. وسائل الشیعه در جلد چهارم، ص 681، س 2 به این حدیث اشاره کرده است. نویسنده وسائل الشیعه حدیث معراج را از علل الشرایع شیخ صدوق ذکر کرده است. نویسنده بحار الانوار، در ج 85، چاپ ایران، ص 280، س 4 به حدیث معراج اشاره کرده است. جواهر الکلام، ج 10، چاپ بیروت، ص 256 به این حدیث اشاره کرده است. بر اساس این حدیث، پیامبر اسلام(ص) در نماز بر خود و خاندانش صلوات می فرستاد و این صلوات، بر او وحی شده است نه این که از پیش خود ساخته باشد همان طوری که اذان هم به آن حضرت وحی شده است. [1]. فروع کافی، ج سوم، ص 482، باب النوادر، کتاب الصلوه، چاپ اسلامیه، ح اول.
عنوان سوال:

آیا شخص پیامبر(ص) نیز در اذان و اقامه به رسالتشان شهادت می دادند و نماز به خود صلوات می فرستادند؟


پاسخ:

مطابق روایات پیامبر (ص) در نماز بر خود و خاندانشان صلوات می فرستادند و در اذان نیز از ابتدا شهادت بر رسالت ایشان وجود داشته است.


در ذیل روایتی که بیانگر این مطلب است، تقدیم می شود:

روایت معراج: در این روایت، خداوند متعال، کیفیت خواندن نماز را به پیامبر خود تعلیم می دهد. چکیده روایت به این صورت است: امام صادق(ع) فرمود: (خداوند پیامبر خود را به معراج برد، هنگامی که ملائکه عظمت پیامبر(ص) را مشاهده کردند مدهوش گشتند و به سجده افتادند، جبرئیل گفت: الله اکبر، الله اکبر و پس از آن درهای آسمان غیب باز شد و فرشتگان همه بر آن حضرت سلام کردند. پیامبر اکرم(ص) به هر آسمانی می رفت فرشتگان آن مدهوش می گشتند و به سجده می افتادند.

در دومین آسمان جهان غیب، جبرئیل گفت: اشهد ان لا اله الا الله، اشهد ان لا اله الا الله. سپس پیامبر اکرم(ص) به آسمان سوم جهان غیب وارد شد و جبرئیل گفت: اشهد ان محمدا رسول الله، اشهد ان محمدا رسول الله و فرشتگان آسمان سوم بر آن حضرت(ص) سلام کردند. سپس آن حضرت(ص) به آسمان چهارم جهان غیب قدم نهاد و جبرئیل گفت: حی علی الصلوه، حی علی الصلوه، حی علی الفلاح، حی علی الفلاح، حی علی خیرالعمل، حی علی خیرالعمل، قد قامت الصلوه، قدقامت الصلوه. پس از آن جبرئیل به آن حضرت گفت: یا محمد سر خود را بالا بگیر. من سرم را بالا گرفتم و دیدم همه حجاب ها کنار رفته است. سپس خداوند بر آن حضرت وحی کرد که وضو بگیرد و نماز بخواند

 پس از پایان وضو خداوند وحی کرد که یا محمد تکبیر بگو. پس از آن خداوند به آن حضرت وحی کرد که بخوان: (بسم الله الرحمن الرحیم، الحمد لله رب العالمین، الرحمن الرحیم، مالک یوم الدین، ایاک نعبد و ایاک نستعین، اهدنا الصراط المستقیم، صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و الضآلین، بسم الله الرحمن الرحیم، قل هو الله احد، الله الصمد، لم یلد و لم یولد، و لم یکن له کفوا احد). پس از آن خداوند وحی کرد که به رکوع برود. آن حضرت به رکوع رفت و خداوند این جمله را به او وحی کرد: سبحان ربی العظیم و بحمده، سبحان ربی العظیم و بحمده، سبحان ربی العظیم و بحمده. پس از آن خداوند وحی کرد که بلند شو و به سجده برو و آن حضرت به سجده رفت و گفت: سبحان ربی الاعلی و بحمده، سبحان ربی الاعلی و بحمده، سبحان ربی الاعلی و بحمده.

 آن حضرت به دستور خداوند بلند شد و مانند رکعت اول، رکعت دوم را هم به جا آورد و بعد از سجده دوم تشهد خواندند. در مورد تشهد، خداوند به پیامبر(ص) وحی کرد: یا محمد بر خود و خاندانت صلوات بفرست و پیامبر هم چنین خواند: صلی الله علی و علی اهل بیتی و پس از آن، آن حضرت (ص) اجتماع عظیم ملائکه  را مشاهده کرد. خداوند وحی کرد: یا محمد بر آنان سلام کن. آن حضرت هم چنین خواند: السلام علیکم و رحمه الله و برکاته).[1]

این حدیث بسیار طولانی است و سندش هم صحیح است. وسائل الشیعه در جلد چهارم، ص 681، س 2 به این حدیث اشاره کرده است. نویسنده وسائل الشیعه حدیث معراج را از علل الشرایع شیخ صدوق ذکر کرده است. نویسنده بحار الانوار، در ج 85، چاپ ایران، ص 280، س 4 به حدیث معراج اشاره کرده است. جواهر الکلام، ج 10، چاپ بیروت، ص 256 به این حدیث اشاره کرده است.

بر اساس این حدیث، پیامبر اسلام(ص) در نماز بر خود و خاندانش صلوات می فرستاد و این صلوات، بر او وحی شده است نه این که از پیش خود ساخته باشد همان طوری که اذان هم به آن حضرت وحی شده است.

[1]. فروع کافی، ج سوم، ص 482، باب النوادر، کتاب الصلوه، چاپ اسلامیه، ح اول.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین