خانه
به محل سکونت خانه می‌گویند و از احکام مرتبط با عنوان خانه در بابهاى طهارت، صلات، زکات، خمس، حج، جهاد، تجارت، دین، صلح، اجاره، نکاح، اطعمه و اشربه و دیات سخن گفته‌اند.
آیا فرزندان مهدکودکی والدین را بیشتر به خانه سالمندان می برند؟
آیت الله جوادی آملی دامت برکاته فرمودند: نسبت به پدر و مادر فرمود وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ ؛ اگر پدر سنّی از او گذشت عمری از او گذشت، سالمند شد یا مادر سنّی از او گذشت، این را فوراً تحویل خانه سالمندان ندهید! چند بار به عرضتان رسید که این دوره 7-6 ساله فرزند، بهترین دوره عاطفه آموزی فرزند است؛ این عاطفه را در این دانشگاه 7-6 ساله یاد می گیرد.اگر بچه، بچه مهدکودک شد، چون او عاطفه نچشید همین که پدر و مادر پا به سن گذاشتند، فوراً آن ها را تحویل خانه سالمندان می دهد؛ آن وقت یک مرگ تدریجی برای آن پدر و مادر است.اما اگر او 7 سال آغوش مادر دید، مهر پدری دید، این ممکن نیست پدر و مادر را رها کند. من این قصّه را چند بار به عرضتان رساندم: من تابستان یکی دو سال قبل بود در این دماوند، دیدم یکی نزدیک 60 سالش است؛ از یک راه دور آمده، یک شیشه آب هم دستش است، می گوید که حاج آقا! شما این را دهان بگذارید مادرم مریض است بلکه خوب شود.خوب، وقتی خودش در آستانه 60 سال است، مادرش هم در آستانه 90 سال است دیگر!این از راه دور آمده که یک حمدی بخواند برود به مادرش بدهد شفا بگیرد.یک همچنین آدمی هرگز حاضر نیست مادرش را در خانه سالمندان ببرد.اگر کسی بچه مهدکودک شد، این با خانه سالمندان رابطه دارد.اینطور نیست که پدر و مادر توقع داشته باشند بعد از اینکه سالمند شدند بچه از آن ها نگهداری بکند.این عاطفه نه در حوزه است، نه در دانشگاه، نه در کوی است، نه در برزن،این عاطفه 7 سال در آغوش پدر و مادر است.ممکن نیست بچه ای که در 7-6 ساله دانشگاهی منزل، آغوش پدر و مادر دید او راضی بشود پدر و مادرش را به خانه سالمندان بدهد. برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره شعراء، آیات 210 تا 219/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور، 1394/8/13
آیت الله جوادی آملی دامت برکاته فرمودند: نسبت به پدر و مادر فرمود وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ ؛ اگر پدر سنّی از او گذشت عمری از او گذشت، سالمند شد یا مادر سنّی از او گذشت، این را فوراً تحویل خانه سالمندان ندهید! چند بار به عرضتان رسید که این دوره 7-6 ساله فرزند، بهترین دوره عاطفه آموزی فرزند است؛ این عاطفه را در این دانشگاه 7-6 ساله یاد می گیرد.اگر بچه، بچه مهدکودک شد، چون او عاطفه نچشید همین که پدر و مادر پا به سن گذاشتند، فوراً آن ها را تحویل خانه سالمندان می دهد؛ آن وقت یک مرگ تدریجی برای آن پدر و مادر است.اما اگر او 7 سال آغوش مادر دید، مهر پدری دید، این ممکن نیست پدر و مادر را رها کند. من این قصّه را چند بار به عرضتان رساندم: من تابستان یکی دو سال قبل بود در این دماوند، دیدم یکی نزدیک 60 سالش است؛ از یک راه دور آمده، یک شیشه آب هم دستش است، می گوید که حاج آقا! شما این را دهان بگذارید مادرم مریض است بلکه خوب شود.خوب، وقتی خودش در آستانه 60 سال است، مادرش هم در آستانه 90 سال است دیگر!این از راه دور آمده که یک حمدی بخواند برود به مادرش بدهد شفا بگیرد.یک همچنین آدمی هرگز حاضر نیست مادرش را در خانه سالمندان ببرد.اگر کسی بچه مهدکودک شد، این با خانه سالمندان رابطه دارد.اینطور نیست که پدر و مادر توقع داشته باشند بعد از اینکه سالمند شدند بچه از آن ها نگهداری بکند.این عاطفه نه در حوزه است، نه در دانشگاه، نه در کوی است، نه در برزن،این عاطفه 7 سال در آغوش پدر و مادر است.ممکن نیست بچه ای که در 7-6 ساله دانشگاهی منزل، آغوش پدر و مادر دید او راضی بشود پدر و مادرش را به خانه سالمندان بدهد. برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره شعراء، آیات 210 تا 219/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور، 1394/8/13
پاسخ:
آیت الله جوادی آملی دامت برکاته فرمودند:
نسبت به پدر و مادر فرمود وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ ؛ اگر پدر سنّی از او گذشت عمری از او گذشت، سالمند شد یا مادر سنّی از او گذشت، این را فوراً تحویل خانه سالمندان ندهید!
چند بار به عرضتان رسید که این دوره 7-6 ساله فرزند، بهترین دوره عاطفه آموزی فرزند است؛ این عاطفه را در این دانشگاه 7-6 ساله یاد می گیرد.اگر بچه، بچه مهدکودک شد، چون او عاطفه نچشید همین که پدر و مادر پا به سن گذاشتند، فوراً آن ها را تحویل خانه سالمندان می دهد؛ آن وقت یک مرگ تدریجی برای آن پدر و مادر است.اما اگر او 7 سال آغوش مادر دید، مهر پدری دید، این ممکن نیست پدر و مادر را رها کند.
من این قصّه را چند بار به عرضتان رساندم: من تابستان یکی دو سال قبل بود در این دماوند، دیدم یکی نزدیک 60 سالش است؛ از یک راه دور آمده، یک شیشه آب هم دستش است، می گوید که حاج آقا! شما این را دهان بگذارید مادرم مریض است بلکه خوب شود.خوب، وقتی خودش در آستانه 60 سال است، مادرش هم در آستانه 90 سال است دیگر!این از راه دور آمده که یک حمدی بخواند برود به مادرش بدهد شفا بگیرد.یک همچنین آدمی هرگز حاضر نیست مادرش را در خانه سالمندان ببرد.اگر کسی
بچه مهدکودک شد، این با خانه سالمندان رابطه دارد.اینطور نیست که پدر و مادر توقع داشته باشند بعد از اینکه سالمند شدند بچه از آن ها نگهداری بکند.این عاطفه نه در حوزه است، نه در دانشگاه، نه در کوی است، نه در برزن،این عاطفه 7 سال در آغوش پدر و مادر است.ممکن نیست بچه ای که در 7-6 ساله دانشگاهی منزل، آغوش پدر و مادر دید او راضی بشود پدر و مادرش را به خانه سالمندان بدهد.
برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره شعراء، آیات 210 تا 219/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور، 1394/8/13
- [سایر] دانستنیهای والدین در قبال فرزندان چیست؟
- [سایر] علت تضاد بین فرزندان و والدین چیست؟
- [سایر] وظایف فرزندان نسبت به والدین چیست؟
- [سایر] وظایف والدین نسبت به فرزندان چیست؟
- [سایر] راجع به عاق والدین نسبت به فرزندان شنیدهایم، ولی آیا عاق فرزندان نسبت به والدین هم داریم یا خیر؟ اگر مواردی وجود دارد ذکر نمائید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] بعد از فوت شخصی یکی از فرزندان او در خانه مسکونی او ساکن شده است. آیا سایر ورثه از این خانه ارث می برند؟ و آیا می توانند اجاره چند ماه سکونت او را از وی بگیرند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا پولی که والدین به فرزندان می دهند خمس دارد؟
- [سایر] نقش والدین در مسؤولیتپذیر کردن فرزندان تا چه حد است؟
- [سایر] والدین در کنترل روابط بین فرزندان چه نقشی دارند؟
- [سایر] نقش والدین در به اعتیاد کشیده شدن فرزندان چیست؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر هیچیک از عمو وعمه و دایی و خاله و فرزندان آنان زنده نباشند عمو و عمه ودایی و خاله پدر یا مادر میت از او ارث می برند واگر اینها هم زنده نباشند فرزندان آنان ارث می برند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر هیچیک از عمو وعمه و دایی. خاله میت زنده نباشند فرزندان آنان جایگزین آنها شده و سهم الارث آنها را بر فرض اینکه پدرشان زنده باشد می برند منتهی فرزندان عمو وعمه سهم خود رابه نحوی تقسیم می کنند که هر پسر دو برابر دختر ارث ببرد اما بین فرزندان دایی و خاله مال بالسویه تقسیم می شود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر تمام فرزندان میت قبل از او مرده باشند فرزندان آنها (نوه ها) از متوفی ارث می برند. نحوه ارث بردن به این صورت است که فرض می شود فرزندان میت زنده هستند و سهم هر یک را طبق مسائل قبل معین نموده و بین فرزندان آنها تقسیم می کنیم مثلا اگر میت یک پسر و یک دختر داشته است 32 اموال میت به فرزندان پسر او می رسد (هر چند یک دختر باشد) و 31 اموال او به فرزندان دختر او می رسد (هرچند پسر باشند).
- [آیت الله فاضل لنکرانی] طبقه سوم عبارتند از عمو و عمه و دایی و خاله و فرزندان آنها که اگر از طبقه اول و دوم کسی نباشند اینها از میت بنابر احکام آینده ارث می برند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر تمام برادر و خواهرهای میت قبل از او از دنیا رفته باشند فرزندان آنها از میت ارث می برند و برای تقسیم ارث فرض می کنند که آنها زنده هستند و سهم الارث آنها را تعیین نموده وسپس آنرا بین فرزندان آنان تقسیم می کنند (رعایت این نکته لازم است که سهم الارث برادر و خواهر پدری یا پدر و مادری بین فرزندان آنها طوری تقسیم می شود که هر پسر دو برابر هر دختر ارث ببرد ولی سهم الارث برادر و خواهر مادری بین فرزندان آنها بالسویه تقسیم می شود). اجداد وخواهر برادر
- [آیت الله فاضل لنکرانی] طبقه اول عبارتند از پدر مادر فرزندان فرزندان آنها (نوه) به تفصیلی که بیان می شود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر عمو و عمه و دایی و خاله خود میت و اولاد انان هر چه پایین روند نباشند عمو و عمه و دایی و خاله پدر و مادر میت ارث می برند و اگر اینها نباشند اولادشان ارث می برند و اگر اینها هم نباشند عمو و عمه و دایی و خاله جد و جده میت ارث می برند و اگر اینها هم نباشند اولادشان ارث می برند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر عمو و عمه و دائی و خاله خود میت و اولاد آنان و اولاد اولاد آنان نباشند؛ عمو و عمه و دائی و خاله پدر و مادر میت ارث می برند و اگر اینها نباشند؛ اولادشان ارث می برند و اگر اینها هم نباشند؛ عمو و عمه و دائی و خاله جد و جده میت ارث می برند و اگر اینها هم نباشند؛ اولادشان ارث می برند.
- [آیت الله سبحانی] اگر عمو و عمه و دائی و خاله خود میّت و اولاد آنان و اولاد اولاد آنان نباشند، عمو و عمه و دائی و خاله پدر و مادر میت ارث می برند و اگر اینها نباشند، اولادشان ارث می برند و اگر اینها هم نباشند، عمو و عمه و دائی و خاله جد و جده میّت و اگر اینها نباشند، اولادشان ارث می برند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] گروه دوم از کسانی که به واسطه خویشاوندی ارث می برند (پدر بزرگ) و (مادر بزرگ) و (برادر) و (خواهر) میت است و اگر برادر و خواهر نداشته باشد اولادشان به جای آنها ارث می برند، این گروه در صورتی ارث می برند، که هیچ کس از گروه اول وجود نداشته باشد.