وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ (روم-20) ترجمه: 20- از نشانههای او این است که شما را از خاک آفرید، سپس انسانهایی شدید و در روی زمین انتشار یافتید. آدم اسم خاص برای آدم ابوالبشر است .کاربرد و استعمال انسان در قرآن در موردی است که باطن و نهاد و استعداد و انسانیت و عواطف او در نظر است مثل : ان الانسان لظلوم کفار ( ابراهیم -34) و کان الانسان عجولا ( اسراء- 11) و لیس للانسان الا ما سعی ( نجم- 39 ) اما کاربرد لفظ بشر در مواردی است که جسد ظاهری و صورت محسوس و شکل ظاهری او مراد است مثل : و هو الدی خلق من الماء بشرا (فرقان – 54) و: انی خالق بشرا من طین ( ص-71) . راغب اصفهانی در مفردات می گوید : بشره ظاهر پوست انسان و ادمه باطن آن است و به انسان از این جهت بشر گفته اند که پوستش از میان مو آشکار و نمودار است بر خلاف حیواناتی که پشم و مو و کرک ، پوستبدنشان را مستور کرده است . مرحوم طبرسی در مجمع البیان می فرماید : بشر جمع بشره و آن ظاهر پوست است . انسان را از آن نظر بشر نامیده اند که پوستش ظاهر است و مانند حیوانات از پشم و مو و کرک پوشیده نیست . ر. ک : قاموس قرآن ماده( ب ش ر ) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 8/100110005)
وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ (روم-20)
ترجمه:
20- از نشانههای او این است که شما را از خاک آفرید، سپس انسانهایی شدید و در روی زمین انتشار یافتید.
آدم اسم خاص برای آدم ابوالبشر است .کاربرد و استعمال انسان در قرآن در موردی است که باطن و نهاد و استعداد و انسانیت و عواطف او در نظر است مثل : ان الانسان لظلوم کفار ( ابراهیم -34) و کان الانسان عجولا ( اسراء- 11) و لیس للانسان الا ما سعی ( نجم- 39 ) اما کاربرد لفظ بشر در مواردی است که جسد ظاهری و صورت محسوس و شکل ظاهری او مراد است مثل : و هو الدی خلق من الماء بشرا (فرقان – 54) و: انی خالق بشرا من طین ( ص-71) .
راغب اصفهانی در مفردات می گوید : بشره ظاهر پوست انسان و ادمه باطن آن است و به انسان از این جهت بشر گفته اند که پوستش از میان مو آشکار و نمودار است بر خلاف حیواناتی که پشم و مو و کرک ، پوستبدنشان را مستور کرده است . مرحوم طبرسی در مجمع البیان می فرماید : بشر جمع بشره و آن ظاهر پوست است . انسان را از آن نظر بشر نامیده اند که پوستش ظاهر است و مانند حیوانات از پشم و مو و کرک پوشیده نیست .
ر. ک : قاموس قرآن ماده( ب ش ر ) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 8/100110005)
- [سایر] استمرار نسل بشر چگونه بوده و فرزندان حضرت آدم(ع) با چه کسانی ازدواج کردند؟
- [سایر] استمرار نسل بشر چگونه بوده و فرزندان حضرت آدم(ع) با چه کسانی ازدواج کردند؟
- [سایر] شواهد تمدن چند میلیون ساله بشر، چگونه با تاریخ چند هزار سال قبل آدم سازگار می شود؟
- [سایر] ایمان؛ سرمایه بشر است یا سربار بشر؟
- [سایر] در بعضی از منابع دینی عمر بشر به 8000 سال می رسد اما می دانیم انسان عمرش از یک میلیون سال تجاوز می کند. آیا آن انسانهایی که پیش از حضرت آدم(ع) بودند دارای دین و شریعت بودند؟ اصلا حضرت آدم چند سال است که خلق شدند؟
- [سایر] آیا الحاق ایران به اعلامیه جهانی حقوق بشر به معنای پذیرش حقوق بشر غربی نیست؟
- [سایر] شبهه: الحاق ایران به اعلامیه جهانی حقوق بشر ، به معنای پذیرش حقوق بشر غربی است.
- [سایر] اگر بشر روزی علمش به جای برسد که مردگان را زنده کند، میتوان گفت که خدا زائیده ذهن بشر است؟
- [سایر] آیا مقام قرآن بالاتر است یا مقام امام؟ آیا اینکه می گویند بشر اشرف مخلوقات است جنبه روایی دارد؟ مگر بشر از قرآن هم که بشر نیست، بالاتر است؟!
- [سایر] آیا اکثر بشر گمراه هستند؟
- [آیت الله علوی گرگانی] آدم سفیهی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف میکند یا مفلس اگر مثلاً نذر کند چیزی به فقیر بدهد ، صحیح نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . آدم سفیهی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کند، اگر نذر کند مالش را به مصرفی برساند، صحیح نیست.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] شخص مفلس و آدم سفیه (کسی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کند) اگر مثلا نذر کند چیزی به فقیر بدهد صحیح نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخص مفلّس و آدم سفیه (کسی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کند) چنانچه نذر کند چیزی به فقیر بدهد صحیح نیست.
- [آیت الله بروجردی] آدم سفیهی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف میکند، اگر مثلاً نذر کند چیزی به فقیر بدهد صحیح نیست.
- [آیت الله خوئی] شخص مفلس و آدم سفیه (کسی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف میکند) اگر مثلًا نذر کند چیزی به فقیر میدهد صحیح نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] جاعل باید بالغ و عاقل باشد و از روی قصد و اختیار قرار داد کند و شرعاً بتواند در مال خود تصرف نماید، بنابر این جعاله آدم سفیهی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کند صحیح نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] آدم سفهیی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کند ، چنانچه با حال سفاهت بالغ شده باشد یا حاکم شرع او را از تصرّف در اموالش جلوگیری کرده باشد نذرهای مربوط به مالش صحیح نیست .
- [آیت الله بروجردی] جاعل باید بالغ و عاقل باشد و از روی قصد و اختیار قرار داد کند و شرعاً بتواند در مال خود تصرف نماید، بنا بر این جعاله آدم سفیهی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف میکند، صحیح نیست.
- [آیت الله خوئی] جاعل باید بالغ و عاقل باشد و از روی قصد و اختیار قرارداد کند و شرعاً بتواند در مال خود تصرّف نماید، بنابراین جعالة آدم سفیه- کسی که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف میکند- صحیح نیست.