معنای اعراف چیست؟
اعراف بنا به آنچه در روایات اهل بیت علیهم السلام آمده مکانی و یا مکان هایی است بلند بین بهشت و دوزخ که بر آن اشراف دارد، موحوم علامه در المیزان می فرماید: (از بررسی آیات این گونه بدست می آید که: اعراف از مقامات انسانی است که در روز قیامت آشکار می شود و خداوند آن را این گونه مثال زده که بین دار ثواب و دار عقاب حجابی که مانع بین دوزخ و بهشت است و خود حجاب در عین ارتباط با آن دو خارج از حکم دو طرف است و در این قسمت اشخاص هستند که مشرف بر همگان هستند و آگاه بر درجات بهشت یان و درکات دوزخیان اند. (المیزان، ج 8، ص 132) بررسی آیات 46 تا 49 سوره اعراف و نیز روایات متعددی که در این موضوع وجود دارد، نشانگر این است که دو گروه مختلف در اعراف قرار دارند: الف- ضعفا (کسانی که حسنات و سیئات آنان برابر است): (هنگامی که به بهشتیان نگاه می‌کنند، بر آنها درود می‌فرستند و می‌خواهند با آنان باشند و هنگامی که به دوزخیان نظر می‌افکنند، از سرنوشت آنها وحشت نموده و به خدا پناه می‌برند). ب- گروه دوّم بزرگان، انبیا، امامان و صالحان هستند که مشرف بر اهل محشرند و دوزخیان را سرزنش کرده و به گروه اوّل کمک می‌کنند که وارد بهشت شوند، (ر.ک: تفسیر نمونه، ج 6، صص 188 187) از این بخش آیه شریفه که بزرگان اعراف خطاب به ضعفا می‌گویند: (ادخلوا الجنة لاخوف علیکم ولا انتم تحزنون؛ (داخل بهشت شوید در حالی که هیچ ترسیبر شما نیست و هرگز محزون نخواهید شد). استفاده می‌شود که اصحاب اعراف، ضعفا را شفاعت خواهند کرد و آنان داخل بهشت خواهند شد ولی این بدان معنی نیست که اصحاب اعراف به سزای کردارهای بدشان نرسند چرا که معصیت‌کاران از مؤمنان در همین دنیا، هنگام سکرات مرگ، قبر، عالم برزخ و مواقف قیامتتا زمانی که در اعراف حکم نهایی در مورد آنان صادر شود مشکلات و عذاب‌های فراوان را متحمل خواهند شد تا از گناهانشان پاک شوند ولی چون اعتقادات آنان درست بوده آخرالامر با شفاعت ائمه و پیامبر که از بزرگان اصحاب اعرافند داخل بهشت می‌شوند. در بهشت هم درمنازل بالای آن نخواهند بود. بنابراین با وجود عذاب عالم برزخ و مشکلات قبر و مواقف قیامت و شرمندگی در برابر خالق یکتا و شاهدان بر اعمال دیگر وجود اعراف موجبی برای جرئت پیدا کردن بر معصیت نخواهد بود. بلکه روزنه امیدی برای معصیت‌کاران است که به سوی خداوند باز گردند و تصور نکنند که ما دیگر جهنمی هستیم و بازگشت برای ما سودی نخواهد داشت. اما مجانین و کسانی که بر اثر اختلالات روانی و غیراختیاری مرتکب گناه می شوند معاقب نیستند. عقاب فرع بر تکلیف است و تکلیف فرع بر عقل، بلوغ و اختیار. بنابراین این گروه در جایگاه متوسطی هستند که عذابی ندارد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/106469)
عنوان سوال:

معنای اعراف چیست؟


پاسخ:

اعراف بنا به آنچه در روایات اهل بیت علیهم السلام آمده مکانی و یا مکان هایی است بلند بین بهشت و دوزخ که بر آن اشراف دارد، موحوم علامه در المیزان می فرماید: (از بررسی آیات این گونه بدست می آید که: اعراف از مقامات انسانی است که در روز قیامت آشکار می شود و خداوند آن را این گونه مثال زده که بین دار ثواب و دار عقاب حجابی که مانع بین دوزخ و بهشت است و خود حجاب در عین ارتباط با آن دو خارج از حکم دو طرف است و در این قسمت اشخاص هستند که مشرف بر همگان هستند و آگاه بر درجات بهشت یان و درکات دوزخیان اند. (المیزان، ج 8، ص 132)
بررسی آیات 46 تا 49 سوره اعراف و نیز روایات متعددی که در این موضوع وجود دارد، نشانگر این است که دو گروه مختلف در اعراف قرار دارند:
الف- ضعفا (کسانی که حسنات و سیئات آنان برابر است): (هنگامی که به بهشتیان نگاه می‌کنند، بر آنها درود می‌فرستند و می‌خواهند با آنان باشند و هنگامی که به دوزخیان نظر می‌افکنند، از سرنوشت آنها وحشت نموده و به خدا پناه می‌برند).
ب- گروه دوّم بزرگان، انبیا، امامان و صالحان هستند که مشرف بر اهل محشرند و دوزخیان را سرزنش کرده و به گروه اوّل کمک می‌کنند که وارد بهشت شوند، (ر.ک: تفسیر نمونه، ج 6، صص 188 187)
از این بخش آیه شریفه که بزرگان اعراف خطاب به ضعفا می‌گویند: (ادخلوا الجنة لاخوف علیکم ولا انتم تحزنون؛ (داخل بهشت شوید در حالی که هیچ ترسیبر شما نیست و هرگز محزون نخواهید شد).
استفاده می‌شود که اصحاب اعراف، ضعفا را شفاعت خواهند کرد و آنان داخل بهشت خواهند شد ولی این بدان معنی نیست که اصحاب اعراف به سزای کردارهای بدشان نرسند چرا که معصیت‌کاران از مؤمنان در همین دنیا، هنگام سکرات مرگ، قبر، عالم برزخ و مواقف قیامتتا زمانی که در اعراف حکم نهایی در مورد آنان صادر شود مشکلات و عذاب‌های فراوان را متحمل خواهند شد تا از گناهانشان پاک شوند ولی چون اعتقادات آنان درست بوده آخرالامر با شفاعت ائمه و پیامبر که از بزرگان اصحاب اعرافند داخل بهشت می‌شوند. در بهشت هم درمنازل بالای آن نخواهند بود. بنابراین با وجود عذاب عالم برزخ و مشکلات قبر و مواقف قیامت و شرمندگی در برابر خالق یکتا و شاهدان بر اعمال دیگر وجود اعراف موجبی برای جرئت پیدا کردن بر معصیت نخواهد بود. بلکه روزنه امیدی برای معصیت‌کاران است که به سوی خداوند باز گردند و تصور نکنند که ما دیگر جهنمی هستیم و بازگشت برای ما سودی نخواهد داشت. اما مجانین و کسانی که بر اثر اختلالات روانی و غیراختیاری مرتکب گناه می شوند معاقب نیستند. عقاب فرع بر تکلیف است و تکلیف فرع بر عقل، بلوغ و اختیار. بنابراین این گروه در جایگاه متوسطی هستند که عذابی ندارد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/106469)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین