حضرت علی(ع) به چه دلیل شیر را به ابن مجلم دادن پس از ضربت خوردن خود توضیح دهید؟
حضرت علی(ع) به چه دلیل شیر را به ابن مجلم دادن پس از ضربت خوردن خود توضیح دهید؟ پاسخ: تفاوت اساسی، ریشه‌ای و حتی فکری ائمه با سایرین در چنین مواقعی آشکار می‌گردد. سخنان رد و بدل شده میان امیرمومنان با فرزندشان امام مجتبی علیه‌السلام که به دلیل بیماری بسیار کوتاه اما پرمحتوا است (و در ادامه ارائه می‌شود)‌ بهترین پاسخ ممکن به سوال شما می‌باشد: نقل شده است که امام حسن علیه السلام ظرف شیری نزدیک آورد و به پدر شیر داد، آن حضرت کمی از آن را خورد، و فرمود: بقیه آن را برای اسیرتان (ابن ملجم) ببرید، و به امام حسن علیه السلام فرمود: به آن حقی که برگردن تو دارم، در لباس و غذا، آن چه می‌پوشید و می‌خورید به ابن ملجم نیز بپوشانید و بخورانید.[1] آن‌گاه حضرت سفارش او را به امام حسن علیه السلام کرد و فرمود: ای پسر به اسیر خود مدارا کن و طریق شفقت و رحمت پیش‌دار آیا نمی‌بینی چشم‌های او را که از ترس چگونه گردش می‌کند و دلش چگونه مضطرب می‌باشد. امام حسن علیه السلام عرض کرد: ابن ملعون تو را کشته است و دل‌ها را به درد آورده است، امر می‌کنی که با او مدارا کنیم. فرمود: ای فرزند، ما اهل‌بیت رحمت و مغفرتیم پس به او از آنچه خود می‌‌خوری بخوران و از آنچه خود می‌آشامی به او بیاشام، پس اگر من از دنیا رفتم از او قصاص کن و او را بکش و او را مثله مکن یعنی دست و پا و گوش و بینی و سایر اعضا او را قطع مکن که من از جد تو رسول خدا شنیدم که فرمود: مثله مکنید اگر چه سگ گزنده باشد و اگر زنده ماندم، من خودم داناترم که با او چه کار کنم و من اولی می‌باشم به عفو کردن چه ما اهل‌بیتی می‌باشیم که با گناهکار در حق ما، جز به عفو و کرم رفتار دیگر ننماییم. [1] . بحارالانوار، ج 42، ص 289.
عنوان سوال:

حضرت علی(ع) به چه دلیل شیر را به ابن مجلم دادن پس از ضربت خوردن خود توضیح دهید؟


پاسخ:

حضرت علی(ع) به چه دلیل شیر را به ابن مجلم دادن پس از ضربت خوردن خود توضیح دهید؟

پاسخ: تفاوت اساسی، ریشه‌ای و حتی فکری ائمه با سایرین در چنین مواقعی آشکار می‌گردد. سخنان رد و بدل شده میان امیرمومنان با فرزندشان امام مجتبی علیه‌السلام که به دلیل بیماری بسیار کوتاه اما پرمحتوا است (و در ادامه ارائه می‌شود)‌ بهترین پاسخ ممکن به سوال شما می‌باشد:
نقل شده است که امام حسن علیه السلام ظرف شیری نزدیک آورد و به پدر شیر داد، آن حضرت کمی از آن را خورد، و فرمود: بقیه آن را برای اسیرتان (ابن ملجم) ببرید، و به امام حسن علیه السلام فرمود: به آن حقی که برگردن تو دارم، در لباس و غذا، آن چه می‌پوشید و می‌خورید به ابن ملجم نیز بپوشانید و بخورانید.[1]
آن‌گاه حضرت سفارش او را به امام حسن علیه السلام کرد و فرمود: ای پسر به اسیر خود مدارا کن و طریق شفقت و رحمت پیش‌دار آیا نمی‌بینی چشم‌های او را که از ترس چگونه گردش می‌کند و دلش چگونه مضطرب می‌باشد.
امام حسن علیه السلام عرض کرد: ابن ملعون تو را کشته است و دل‌ها را به درد آورده است، امر می‌کنی که با او مدارا کنیم.
فرمود: ای فرزند، ما اهل‌بیت رحمت و مغفرتیم پس به او از آنچه خود می‌‌خوری بخوران و از آنچه خود می‌آشامی به او بیاشام، پس اگر من از دنیا رفتم از او قصاص کن و او را بکش و او را مثله مکن یعنی دست و پا و گوش و بینی و سایر اعضا او را قطع مکن که من از جد تو رسول خدا شنیدم که فرمود: مثله مکنید اگر چه سگ گزنده باشد و اگر زنده ماندم، من خودم داناترم که با او چه کار کنم و من اولی می‌باشم به عفو کردن چه ما اهل‌بیتی می‌باشیم که با گناهکار در حق ما، جز به عفو و کرم رفتار دیگر ننماییم.
[1] . بحارالانوار، ج 42، ص 289.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین